१

• “सगळंच व्यर्थ आहे!” (१-११)

  • पृथ्वी सर्वकाळ राहते (४)

  • निसर्गाची चक्रं चालत राहतात (५-७)

  • सूर्याखाली नवीन काहीच नाही (९)

• माणसाची बुद्धी मर्यादित (१२-१८)

  • वाऱ्‍यामागे धावण्यासारखं (१४)

२

• शलमोनच्या कार्यांचं परीक्षण (१-११)

• बुद्धी तुलनेने जास्त मौल्यवान (१२-१६)

• मेहनतीची व्यर्थता (१७-२३)

• खा-प्या आणि मेहनतीच्या फळाचा आनंद घ्या (२४-२६)

३

• प्रत्येक गोष्टीची योग्य वेळ (१-८)

• आयुष्याचा आनंद घेणं देवाकडून देणगी (९-१५)

  • माणसांना अनंतकाळाची जाणीव (११)

• देव सर्वांचा नीतीने न्याय करतो (१६, १७)

• माणसं आणि प्राणी सर्वच शेवटी मरतात (१८-२२)

  •  सगळे पुन्हा मातीतच जाणार (२०)

४

• जुलूम मृत्यूपेक्षाही वाईट (१-३)

• कामाबद्दल योग्य दृष्टिकोन (४-६)

• मित्राचं मोल (७-१२)

  • एकापेक्षा दोघं चांगले (९)

• राजाचं जीवनही व्यर्थ असू शकतं (१३-१६)

५

• योग्य भय बाळगून देवासमोर जा (१-७)

• खालच्यांवर उच्च अधिकाऱ्‍यांची नजर (८, ९)

• संपत्तीची व्यर्थता (१०-२०)

  • पैशाची हाव असलेल्यांचं कधीच समाधान होत नाही (१०)

  • सेवकाला चांगली झोप लागते (१२)

६

• संपत्ती असून उपभोग नाही (१-६)

• तुमच्याजवळ जे आहे त्याचा आताच आनंद घ्या (७-१२)

७

• चांगलं नाव आणि मरणाचा दिवस (१-४)

• बुद्धिमान माणसाचं ताडन (५-७)

• सुरुवातीपेक्षा शेवट बरा (८-१०)

• बुद्धीचा फायदा (११, १२)

• चांगले आणि वाईट दिवस (१३-१५)

• टोकाच्या गोष्टी टाळा (१६-२२)

• उपदेशकाने केलेलं निरीक्षण (२३-२९)

८

• माणसांच्या अपरिपूर्ण शासनाखाली (१-१७)

  • राजाच्या आज्ञा पाळ (२-४)

  • माणसाचा अधिकार नुकसानकारक (९)

  • लगेच शिक्षा दिली जात नाही तेव्हा (११)

  • खा-प्या आणि आनंदी राहा (१५)

९

• सर्वांचा शेवट सारखा (१-३)

• मृत्यू अटळ असला तरी जीवनाचा आनंद घ्या (४-१२)

  • मेलेल्यांना काहीच माहीत नसतं (५)

  • कबरेत काहीच काम नाही (१०)

  • वेळ आणि अनपेक्षित घटना (११)

• बुद्धीची नेहमीच कदर केली जात नाही (१३-१८)

१०

• थोड्याशा मूर्खपणामुळे बुद्धीचा नाश (१)

• योग्यता आणि कुशलता नसण्याचे धोके (२-११)

• मूर्खाची वाईट अवस्था (१२-१५)

• शासकांचा मूर्खपणा (१६-२०)

  • कदाचित पक्षी तुमचे शब्द पुन्हा बोलेल (२०)

११

• संधीचं सोनं करा (१-८)

  • “आपलं अन्‍न पाण्यावर सोड” (१)

  • सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत बी पेर (६)

• तारुण्याचा विचारपूर्वक आनंद घे (९, १०)

१२

• म्हातारपण यायच्या आधी निर्माणकर्त्याला आठव (१-८)

• उपदेशकाचा निष्कर्ष (९-१४)

  • “बुद्धिमानांचे शब्द पराणीसारखे” (११)

  • “खऱ्‍या देवाचं भय मान“ (१३)