ምሳሌ 18:1-24
18 ራሱን የሚያገል ሰው ሁሉ የራስ ወዳድነት ምኞቱን ያሳድዳል፤ጥበብንም* ሁሉ ይቃወማል።*
2 ሞኝ ሰው ማስተዋል አያስደስተውም፤ይልቁንም በልቡ ያለውን ሐሳብ ይገልጣል።+
3 ክፉ ሰው ሲመጣ ንቀትም ይመጣል፤ከውርደትም ጋር ኀፍረት ይመጣል።+
4 ከሰው አፍ የሚወጣ ቃል ጥልቅ ውኃ ነው።+
የጥበብ ምንጭ የሚንዶለዶል ጅረት ነው።
5 ለክፉ ሰው ማድላት፣ጻድቁንም ፍትሕ መንፈግ+ መልካም አይደለም።+
6 የሞኝ ሰው ንግግር ጠብ ያስነሳል፤+አፉም ዱላ ይጋብዛል።+
7 የሞኝ አንደበት መጥፊያው ነው፤+ከንፈሮቹም ለሕይወቱ* ወጥመድ ናቸው።
8 ስም አጥፊ የሚናገረው ቃል ጣፋጭ እንደሆነ ቁራሽ ምግብ ነው፤*+በፍጥነት ተውጦ በቀጥታ ወደ ሆድ ይገባል።+
9 በሥራው ታካች የሆነ ሰው ሁሉ፣የአጥፊ ወንድም ነው።+
10 የይሖዋ ስም ጽኑ ግንብ ነው።+
ጻድቅ ወደዚያ በመሮጥ ጥበቃ ያገኛል።*+
11 የባለጸጋ ሰው ሀብት የተመሸገ ከተማው ነው፤በሐሳቡም ጥበቃ እንደሚያስገኝ ግንብ አድርጎ ይመለከተዋል።+
12 ሰው ለውድቀት ከመዳረጉ በፊት ልቡ ይታበያል፤+ትሕትና ግን ክብርን ትቀድማለች።+
13 እውነታውን ከመስማቱ በፊት መልስ የሚሰጥ ሰው፣ሞኝነት ይሆንበታል፤ ውርደትም ይከናነባል።+
14 ጠንካራ መንፈስ ያለው ሰው ሕመሙን መቋቋም ይችላል፤+የተደቆሰን መንፈስ* ግን ማን ሊቋቋም ይችላል?+
15 የአስተዋይ ሰው ልብ እውቀትን ያገኛል፤+የጥበበኛም ጆሮ እውቀትን ለማግኘት ይጥራል።
16 ስጦታ ለሰጪው መንገዱን ይከፍትለታል፤+በታላላቅ ሰዎችም ፊት መቅረብ ያስችለዋል።
17 ክሱን አስቀድሞ ያሰማ ትክክለኛ ይመስላል፤+ይህም ሌላው ወገን መጥቶ እስኪመረምረው ድረስ ነው።+
18 ዕጣ መጣል ጭቅጭቅ እንዲያበቃ ያደርጋል፤+ኃይለኛ ባላንጣዎችንም ይገላግላል።
19 የተበደለ ወንድም ከተመሸገች ከተማ ይበልጥ የማይበገር ነው፤+እንደ ግንብ በሮች መቀርቀሪያም የጠነከረ ጠብ አለ።+
20 ሰው በአፉ ፍሬ ሆዱ ይሞላል፤+ከንፈሩም በሚያስገኘው ምርት ይረካል።
21 አንደበት የሞትና የሕይወት ኃይል አላት፤+ሊጠቀምባት የሚወድ ፍሬዋን ይበላል።+
22 ጥሩ ሚስት ያገኘ ጥሩ ነገር አግኝቷል፤+የይሖዋንም ሞገስ* ያገኛል።+
23 ድሃ እየተለማመጠ ይናገራል፤ሀብታም ግን በኃይለ ቃል ይመልሳል።
24 እርስ በርስ ከመጠፋፋት ወደኋላ የማይሉ ጓደኛሞች አሉ፤+ነገር ግን ከወንድም ይበልጥ የሚቀርብ ጓደኛ አለ።+
የግርጌ ማስታወሻዎች
^ ወይም “ማስተዋል የታከለበትንም ጥበብ።”
^ ወይም “ይንቃል።”
^ ወይም “ለነፍሱ።”
^ ወይም “ተስገብግበው እንደሚውጡት ነገር ነው።”
^ ቃል በቃል “ከፍ ይላል።” ግለሰቡ እንደማይደረስበትና ከአደጋ እንደሚጠበቅ ያመለክታል።
^ ወይም “ከባድ የተስፋ መቁረጥ ስሜትን።”
^ ወይም “በጎ ፈቃድ።”
