Панднома 24:1-34
24 Ба бадон ҳасад набарВа бо онҳо буданро ҳавас накун,+
2 Зеро дили онҳо дар фикри ситам астВа лабҳояшон аз вайронкорӣ гап мезанад.
3 Хона* бо хирад бино мешавад+Ва бо рамузфаҳмӣ устувор мегардад.
4 Бо дониш ҳуҷраҳои онАз ҳар чизи гаронбаҳову дилпазир пур мешавад.+
5 Хирадманд тавоност+Ва дониш қуввати касро меафзояд.
6 Ҳангоми ҷанг роҳбарии коршиносонро биҷӯй,+Бо маслиҳатгарони бисёр ғалаба* ба даст меояд.+
7 Ҳикмат барои аҳмақ дастнорас аст,+Ӯ назди дарвозаи шаҳр гапи гуфтанӣ надорад.
8 Ҳар кӣ ҳилаҳои бад андешад,Ӯро дар ҳилагарӣ усто меноманд.+
9 Ниятҳои беақлона парваридан гуноҳ астВа нописанд* дар назари мардум шум аст.+
10 Агар дар рӯзи сахтӣ дилшикаста шавӣ,Оҷизу нотавон мегардӣ.
11 Касонеро, ки сӯйи аҷалашон мебаранд, халос кунВа онҳоеро, ки сӯйи марг мераванд, боздор.+
12 Агар бигӯӣ: «Мо аз ин бехабар будем»,Наход Санҷандаи дилҳо инро набинад?+
Охир, Бинандаи ту инро хоҳад донистВа ба ҳар кас аз рӯйи рафтораш мукофот хоҳад дод.+
13 Писарам, асал бихӯр, чунки он хуб аст,Асали занбӯрхона мазаи ширин дорад.
14 Ба мисли ин, бидон, ки хирад бароят хуб аст.+
Агар онро биёбӣ, оянда пайдо мекунӣВа умедат барбод намеравад.+
15 Назди хонаи росткор бо нияти бад камин нагирВа оромгоҳи ӯро вайрон накун,
16 Зеро росткор ҳафт бор афтад ҳам, мехезад,+Вале бадкорон ба фалокат бархӯрда чаппа мешаванд.+
17 Вақте душманат афтад, хурсандӣ накунВа, ҳангоме ки пешпо хӯрад, дилат шод нашавад.+
18 Вагарна Яҳува инро дида норозӣ мешавадВа Ӯ ғазабашро аз душманат бармегардонад.+
19 Ба бадкирдорон нигариста, асабӣ нашавВа ба бадкорон ҳасад набар,
20 Зеро бадкирдорон оянда надоранд+Ва чароғи бадкорон хомӯш мешавад.+
21 Писарам, аз Яҳува ва аз подшоҳ тарсон бош+Ва ба шӯришгарон ҳамроҳ нашав,+
22 Чунки фалокат ногаҳон ба сарашон меояд.+
Кӣ медонад, он ҳар ду* бар инҳо чӣ балое меоранд?+
23 Инро низ хирадмандон гуфтаанд:
Дар доварӣ касеро ноҳақ тарафдорӣ кардан хуб нест.+
24 Ҳар кӣ ба бадкор бигӯяд: «Ту росткорӣ»,+Лаънатзадаи мардумон ва бадномзадаи халқҳо мешавад,
25 Вале ҳар кӣ ӯро сарзаниш кунад, некӣ меёбад+Ва хубиву баракатҳо бар сараш меоянд.+
26 Мардум лабони ростгӯро хоҳанд бӯсид*.+
27 Кори берунро тамом куну ҳама чиро дар киштзор омода созВа баъд хонаи* худро бино кун.
28 Бар зидди ёрат беасос шоҳидӣ надеҳ,+Лабонатро барои фиреби дигарон кор нафармо.+
29 Нагӯй: «Чи хеле вай бо ман кард, ман ҳам бо вай ҳамон хел мекунам,Ҳисобамро бо ӯ баробар месозам».+
30 Аз пеши киштзори танбал гузаштам,+Аз назди токзори шахси бефаҳм:
31 Дидам, ки онро алафи бегона зер кардааст,Заминаш пур аз газна* шудаастВа девори сангинаш вайрон гаштааст.+
32 Ба ин диққат кардаму адаб омӯхтам,Инро дидаму дарси ибрат гирифтам:
33 Андак хоб, андак ғанаб,Андак даст дар бағал хобидан
34 Ва камбағалии ту мисли роҳзануМуҳтоҷият мисли силоҳдоре меояд.+
Поварақҳо
^ Ё «Хонадон».
^ Ё «наҷот».
^ Ё «масхарагар».
^ Яъне Яҳува ва подшоҳ.
^ Ё, эҳтимол, «Ҷавоби рост мисли бӯса аст».
^ Ё «хонаводаи».
^ Газна — алафи газанда, анҷура, сӯзонкаҳ.
