САВОЛИ 8
Оё ранҷу азоби одамизод аз Худост?
«Ҳеҷ гоҳ аз Худо бадӣ сар намезанад ва ҳаргиз аз Худои Тавоно ноинсофӣ барнамеояд!»
(Айюб 34:10).
«Дар озмоишҳо ҳеҷ кас нагӯяд: “Маро Худо санҷида истодааст”, зеро Худо бо бадӣ санҷида намешавад ва худаш низ ҳеҷ касро бо бадӣ намесанҷад»
(Яъқуб 1:13).
«Ҳамаи ғамҳои худро ба Худо партоед, зеро ӯ ба шумо ғамхорӣ мекунад»
(1 Петрус 5:7).
«Яҳува дар иҷрои ваъдааш дер намекунад, чуноне ки баъзеҳо гумон мекунанд, балки бо шумо пурсабр аст, зеро нобуд шудани касеро намехоҳад. Хости ӯ ин аст, ки ҳама ба тавба рӯ оранд»
(2 Петрус 3:9).
