၁

• လူမျိုးတော်အပေါ် ယေဟောဝါရဲ့မေတ္တာ (၁-၅)

• ပုရောဟိတ်တွေ အနာအဆာပါတဲ့ ပူဇော်သက္ကာဆက်သ (၆-၁၄)

  • လူမျိုးတွေအလယ်မှာ ဘုရားရဲ့နာမည် ကြီးမြတ် (၁၁)

၂

• လူတွေကို မသွန်သင်တဲ့ ပုရောဟိတ်တွေ (၁-၉)

  • ပုရောဟိတ်ရဲ့နှုတ်ဟာ အသိပညာကို စောင့်ရှောက်ရ(၇)

• အကြောင်းမဲ့ ကွာရှင်းတဲ့အပြစ် (၁၀-၁၇)

  • “‘ကွာရှင်းတာကို ငါမုန်းတယ်’ လို့ ယေဟောဝါပြော” (၁၆)

၃

• စစ်မှန်တဲ့သခင် ဗိမာန်တော်ကို သန့်စင် (၁-၅)

  • ပဋိညာဉ်တမန် (၁)

• ယေဟောဝါဆီ ပြန်လာဖို့ အားပေး (၆-၁၂)

  • ယေဟောဝါ မပြောင်းလဲ (၆)

  • “ငါ့ဆီ ပြန်လာကြ။ ငါလည်း မင်းတို့ဆီ ပြန်လာမယ်” (၇)

  • ‘ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ အပြည့်အဝ ယူလာခဲ့၊ ယေဟောဝါ ကောင်းချီး သွန်းလောင်းမယ်’ (၁၀)

• ဖြောင့်မတ်သူ၊ ဆိုးညစ်သူ (၁၃-၁၈)

  • ရှေ့တော်က အောက်မေ့ရာစာစောင် (၁၆)

  • ဖြောင့်မတ်သူနဲ့ ဆိုးညစ်သူ ကွာခြားချက် (၁၈)

၄

• ယေဟောဝါရဲ့နေ့ မတိုင်ခင် ဧလိယကိုစေလွှတ် (၁-၆)

  • ‘ဖြောင့်မတ်ခြင်းနေမင်း ထွန်းလင်းမယ်’ (၂)