សំណួរពីយុវវ័យ
ហេតុអ្វីខ្ញុំគួរអធិដ្ឋាន?
យោងតាមការស្ទង់មតិនៅអាម៉េរិក មនុស្សពេញវ័យអធិដ្ឋាន ប៉ុន្តែមានតែពាក់កណ្ដាលក្នុងចំណោមពួកគេដែលអធិដ្ឋានជាទៀងទាត់។ ដូច្នេះ មនុស្សខ្លះក្នុងចំណោមពួកគេឆ្ងល់ថា ‹តើការអធិដ្ឋានគ្រាន់តែជាវិធីមួយដែលធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ល្អជាង ឬក៏មានអ្វីលើសពីនេះទេ?›។
តើការអធិដ្ឋានជាអ្វី?
ការអធិដ្ឋានគឺជាការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ តើនេះមានន័យអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត តែ«លោកមិននៅឆ្ងាយពីយើងម្នាក់ៗ»ទេ។ (សកម្មភាព ១៧:២៧) តាមការពិត គម្ពីរមានសេចក្ដីអញ្ជើញពិសេសថា៖«ចូរចូលទៅជិតព្រះ ហើយលោកនឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ»។—យ៉ាកុប ៤:៨
តើតាមរបៀបណាប្អូនអាចចូលទៅជិតព្រះ?
វិធីមួយគឺតាមរយៈការអធិដ្ឋាន នេះជារបៀបដែលប្អូននិយាយទៅកាន់ព្រះ។
វិធីមួយទៀតគឺតាមរយៈការសិក្សាគម្ពីរ នេះជារបៀបដែលព្រះ«និយាយ»មកកាន់ប្អូន។
ការអធិដ្ឋាននិងសិក្សាគម្ពីរ នឹងជួយប្អូនឲ្យបណ្ដុះចំណងមិត្តភាពរឹងមាំជាមួយនឹងព្រះ។
យេរេមីរៀបរាប់ថា៖«ការនិយាយទៅកាន់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត គឺជាឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យមួយ»។
មីរ៉េនដារៀបរាប់ថា៖«ការប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីអារម្មណ៍ដែលកប់ជ្រៅនៅក្នុងចិត្ត នោះធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងលោក»។
តើព្រះកំពុងស្ដាប់យើងទេ?
ទោះជាប្អូនជឿព្រះ ហើយអធិដ្ឋានទៅលោកក៏ដោយ ប្អូនប្រហែលពិបាកជឿថាព្រះកំពុងស្ដាប់ប្អូន។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរប្រាប់ថាព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះដែលស្ដាប់សេចក្ដីអធិស្ឋាន»។ (ទំនុកតម្កើង ៦៥:២) គម្ពីរក៏លើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ«ផ្ទេរកង្វល់ទាំងអស់ទៅព្រះ»ដែរ។ ហេតុអ្វី? «ពីព្រោះលោករមែងគិតអំពីអ្នក»។—ពេត្រុសទី១ ៥:៧
សូមគិតអំពីសំណួរនេះ : តើប្អូនចំណាយពេលនិយាយជាមួយនឹងមិត្តជិតស្និទ្ធជាទៀងទាត់ទេ? ប្អូនក៏អាចធ្វើដូច្នេះជាមួយនឹងព្រះដែរ។ សូមអធិដ្ឋានទៅលោកជាទៀងទាត់ ហើយប្រើឈ្មោះរបស់លោកគឺយេហូវ៉ា។ (ទំនុកតម្កើង ៨៦:៥-៧; ៨៨:៩) តាមការពិត គម្ពីរអញ្ជើញប្អូនឲ្យ«អធិដ្ឋានឥតឈប់ឈរ»។—ថែស្សាឡូនិចទី១ ៥:១៧
ម៉ូស៊ីបានរៀបរាប់ថា៖«សេចក្ដីអធិដ្ឋានគឺជាការសន្ទនាជាមួយនឹងបិតាដែលនៅស្ថានសួគ៌ ដែលខ្ញុំអាចនិយាយជាមួយអស់ពីចិត្ត»។
ខារិនបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំនិយាយប្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាអំពីអារម្មណ៍កប់ជ្រៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ ដូចខ្ញុំនិយាយជាមួយនឹងម្ដាយនិងមិត្តជិតស្និទ្ធ»។
តើខ្ញុំអាចអធិដ្ឋានអំពីអ្វី?
គម្ពីរចែងថា៖«ដោយអធិដ្ឋាន អង្វរសុំ ព្រមទាំងថ្លែងអំណរគុណ ចូរជម្រាបព្រះអំពីសំណូមពររបស់អ្នករាល់គ្នា ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់»។—ភីលីព ៤:៦
តើនេះមានន័យថាប្អូនអាចអធិដ្ឋានទៅព្រះអំពីបញ្ហារបស់ប្អូនបានឬទេ? បាន! គម្ពីរចែងថា៖«ចូរផ្ទេរបន្ទុករបស់អ្នកទៅលើព្រះយេហូវ៉ា នោះទ្រង់នឹងជួយទប់ទល់អ្នក»។—ទំនុកតម្កើង ៥៥:២២
មែនហើយក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ប្អូន ប្អូនមិនគួរនិយាយតែអំពីបញ្ហារបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ។ ប្អូនស្រីវ័យក្មេងម្នាក់ឈ្មោះចាន់ថេលបាននិយាយថា៖«បើខ្ញុំចេះតែសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយប៉ុណ្ណោះ នោះចំណងមិត្តភាពរបស់ខ្ញុំនិងលោកមិនសូវល្អប៉ុន្មានទេ។ ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំគួរនិយាយអរគុណលោកជាមុនសិន ហើយមានអ្វីជាច្រើនដែលខ្ញុំចង់និយាយអរគុណលោក»។
សូមគិតអំពីសំណួរនេះ : តើមានអ្វីខ្លះដែលប្អូនចង់អរគុណព្រះ? តើប្អូនអាចរកចំណុចបីយ៉ាងដែលប្អូនចង់អរគុណព្រះយេហូវ៉ានៅថ្ងៃនេះឬទេ?
អានីតាបានរៀបរាប់ថា៖«ទោះជាអ្វីនោះធម្មតាក៏ដោយ យើងអាចអធិដ្ឋានអរគុណព្រះយេហូវ៉ា ដូចជាការសរសើរលោកដែលបង្កើតផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាត»។
ប្រាយអេនរៀបរាប់ថា៖«ពេលអ្នកកោតស្ងើចអ្វីមួយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត ឬក៏មានបទគម្ពីរណាមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នករំភើបចិត្ត នោះអ្នកអាចអរគុណព្រះយេហូវ៉ា»។
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ទស្សនៈពីមនុស្សស្រករប្អូន
មូលហេតុដែលនាំឲ្យជឿ ចូររស់នៅតាមខ្នាតតម្រាព្រះជាជាងខ្នាតតម្រាខ្លួន
ប្អូនយុវវ័យបានពន្យល់អំពីរបៀបដែលពួកគេយកឈ្នះការបង្ខិតបង្ខំពីសិស្សរួមថ្នាក់ ហើយបានជៀសផុតពីលទ្ធផលអាក្រក់ជាច្រើន។
សេចក្ដីបង្រៀនសំខាន់ៗក្នុងគម្ពីរ
តើព្រះស្តាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានទាំងអស់ឬ?
ចុះបើមនុស្សអធិដ្ឋានដោយគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន? ចុះយ៉ាងណាបើប្ដីធ្វើបាបប្រពន្ធគាត់នៅផ្ទះ ហើយថ្ងៃបន្ទាប់គាត់សុំពរពីព្រះ?
ទស្សនាវដ្ដី
តើព្រះពិតជាស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យើងឬទេ?
គម្ពីរបញ្ជាក់ថាព្រះស្ដាប់យើង នៅពេលដែលយើងអធិដ្ឋានទៅលោកដោយរបៀបត្រឹមត្រូវ។
ទស្សនាវដ្ដី
ហេតុអ្វីអធិដ្ឋាន?
ប្រធានបទគម្ពីរខ្លះពិតជាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍និងគួរឲ្យចង់ដឹងណាស់។ ប៉ុន្តែ តើការអធិដ្ឋានពិតជាសំខាន់មែនឬ?
