សំណួរពីយុវវ័យ
តើខ្ញុំអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យឪពុកម្ដាយទុកចិត្តខ្ញុំ?
អ្វីដែលប្អូនគួរដឹង
ប្អូនជាមនុស្សគួរឲ្យទុកចិត្តប៉ុនណា នោះឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូននឹងទុកចិត្តប្អូនប៉ុណ្ណឹងដែរ។ ការស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយប្រៀបដូចជាការសងបំណុលទៅធនាគារ។ បើប្អូនធ្វើការសងប្រាក់ទៅធនាគារយ៉ាងទៀងទាត់ នោះធនាគារនឹងស្រួលឲ្យប្អូនខ្ចីប្រាក់បន្ថែមទៀត។ ដូចគ្នាដែរ បើប្អូនធ្លាប់ជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត នោះឪពុកម្ដាយប្អូននឹងស្រួលឲ្យសេរីភាពទៅប្អូនច្រើនជាង។ តែប្រសិនជាប្អូនធ្លាប់ជាមនុស្សដែលមិនគួរឲ្យទុកចិត្ត ជាការធម្មតាទេ ដែលឪពុកម្ដាយប្អូននឹងដាក់កម្រិតទៅលើសេរីភាពរបស់ប្អូន។
ដើម្បីទទួលបានការទុកចិត្តគឺត្រូវការពេល។ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់ប្អូន នោះប្អូនត្រូវបង្ហាញឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនឃើញថាប្អូនជាមនុស្សដែលចេះទទួលខុសត្រូវ មុនពេលដែលពួកគាត់អាចឲ្យសេរីភាពដល់ប្អូនច្រើនជាង។
រឿងពិត: ប្អូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះខ្រេកបានរៀបរាប់ថា៖«ជាយុវវ័យម្នាក់ ខ្ញុំដឹងយ៉ាងច្បាស់នូវអ្វីដែលឪពុកម្ដាយខ្ញុំចង់ឲ្យធ្វើ ដូច្នេះនៅមុខពួកគាត់ខ្ញុំធ្វើពុតជាធ្វើតាម តែតាមការពិតខ្ញុំបានលួចធ្វើអ្វីផ្សេងដែលខ្ញុំចង់ធ្វើ។ ការធ្វើដូចនេះកាន់តែធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំពិបាកទុកចិត្តខ្ញុំ។ ក្រោយមកខ្ញុំរៀនថា: ការកុហកមិនមែនជាវិធីដើម្បីទទួលបានសេរីភាពនោះទេ។ ដើម្បីទទួលបានការទុកចិត្ត អ្នកត្រូវធ្វើជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្តជាមុនសិន»។
អ្វីដែលប្អូនអាចធ្វើ
សូមនិយាយការពិត ទោះបីជានេះមិនស្រួលក៏ដោយ។ មនុស្សគ្រប់រូបធ្លាប់ធ្វើខុស ប៉ុន្តែការព្យាយាមលាក់កំហុសដោយការកុហក (ឬក៏មិនប្រាប់ការពិតទាំងស្រុង) នេះនឹងបំផ្លាញទំនុកចិត្តរបស់ឪពុកម្ដាយប្អូនដែលមានចំពោះប្អូនទាំងស្រុង។ ម្យ៉ាងទៀត ការសារភាពកំហុសនោះនឹងធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនឃើញថា ប្អូនជាមនុស្សស្មោះត្រង់និងមានភាពចាស់ទុំ។ បុគ្គលដែលចេះសារភាពកំហុសគឺជាបុគ្គលដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។
ប្អូនស្រីអាណាបានរៀបរាប់ថា៖«អ្នកនឹងមិនបាត់បង់ទំនុកចិត្តពីអ្នកឯទៀតដោយការធ្វើខុសទេ ប៉ុន្តែអ្នកនឹងបាត់បង់ទំនុកចិត្តពីអ្នកឯទៀតបើអ្នកព្យាយាមលាក់កំហុស»។
គម្ពីរចែងថា៖«យើងចង់ធ្វើការទាំងអស់ដោយទៀងត្រង់»។—ហេប្រឺ ១៣:១៨
សូមគិត: ពេលដែលឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនសួរថាប្អូននឹងទៅណា ហើយតើប្អូននឹងធ្វើអ្វី តើប្អូនប្រាប់ពួកគាត់ការពិតទាំងស្រុងទេ? ឬ ពេលដែលឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនសួរថា តើប្អូនបានទៅណាខ្លះនិងបានធ្វើអ្វីខ្លះ តើប្អូនប្រាប់ពួកគាត់យ៉ាងចំៗឲ្យពួកគាត់យល់ច្បាស់ទេ?
សូមមានទំនួលខុសត្រូវ។ សូមធ្វើតាមវិន័យទាំងអស់ដែលឪពុកម្ដាយដាក់ឲ្យ។ សូមធ្វើកិច្ចការរបស់ប្អូនឲ្យទៀងទាត់។ បើមានការណាត់ សូមមកទាន់ពេល។ សូមមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះកិច្ចការសាលា។ សូមមកផ្ទះមុនម៉ោងដែលឪពុកម្ដាយបានកំណត់ឲ្យ។
ប្អូនប្រុសរ៉ាយអិនបានរៀបរាប់ថា៖«បើឪពុកម្ដាយរបស់អ្នកអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកចេញក្រៅជាមួយមិត្តភក្ដិ ហើយពួកគាត់សុំឲ្យអ្នកមកដល់ផ្ទះម៉ោង៩យប់ តែអ្នកបែរជាមកវិញនៅម៉ោង១០កន្លះយប់ នោះសូមកុំរំពឹងឲ្យសោះថាឪពុកម្ដាយរបស់អ្នកនឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកចេញទៅក្រៅនៅពេលក្រោយទៀត!»។
គម្ពីរចែងថា៖«ម្នាក់ៗត្រូវទទួលភារៈរបស់ខ្លួន»។—កាឡាទី ៦:៥
សូមគិត: កន្លងមកតើប្អូនធ្លាប់មានការប្រព្រឹត្តបែបណា អំពីការគោរពពេលវេលា ការធ្វើកិច្ចការដែលឪពុកម្ដាយបានដាក់ឲ្យ និងការធ្វើតាមវិន័យផ្សេងៗ សូម្បីតែវិន័យដែលប្អូនមិនចូលចិត្តក៏ដោយ?
សូមមានចិត្តអត់ធ្មត់។ ប្រសិនជា ប្អូនធ្លាប់បានបំផ្លាញទំនុកចិត្តរបស់ឪពុកម្ដាយប្អូន គឺត្រូវការពេលដើម្បីប្អូនអាចទទួលបានការទុកចិត្តម្ដងទៀត។ សូមចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់។
ប្អូនស្រីរេឆឺលបានរៀបរាប់ថា៖«ខ្ញុំខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំមិនផ្ដល់សិទ្ធឲ្យខ្ញុំធ្វើការសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯង ទោះបីជាខ្ញុំមានអាយុល្មមក្ដី។ ក្រោយមកខ្ញុំទទួលស្គាល់ថា ភាពចាស់ទុំមិនអាស្រ័យលើអាយុទេ។ ខ្ញុំបានសុំពេលពីឪពុកម្ដាយ ដើម្បីខ្ញុំអាចបង្ហាញឲ្យពួកគាត់ឃើញថាខ្ញុំជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ នោះប្រើពេលបន្ដិចមែន តែមានប្រសិទ្ធភាព។ នេះបង្រៀនខ្ញុំថា ដើម្បីទទួលបានទំនុកចិត្តពីអ្នកឯទៀត នោះអាស្រ័យលើការប្រព្រឹត្ត មិនមែនលើអាយុទេ»។
គម្ពីរចែងថា៖«ចូរសឲ្យឃើញជានិច្ចថាអ្នកជាមនុស្សបែបណា»។—កូរិនថូសទី២ ១៣:៥
សូមគិត: ដើម្បីទទួលបានទំនុកចិត្តពីឪពុកម្ដាយ តើមានចំណុចអ្វីខ្លះដែលប្អូនអាចធ្វើដើម្បី‹សឲ្យឃើញថាប្អូនជាមនុស្សបែបណា›?
យោបល់: សូមកំណត់គោលដៅ ដូចជាការគោរពពេលវេលា ការធ្វើកិច្ចការណាមួយ ការគោរពតាមវិន័យ ឬធ្វើតាមអ្វីផ្សេងទៀតដែលឪពុកម្ដាយកំណត់ឲ្យ។ សូមបង្ហាញឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូនឃើញថាប្អូនកំពុងតាំងចិត្តធ្វើដូច្នេះ ហើយសូមសួរពួកគាត់ អំពីអ្វីដែលពួកគាត់ចង់ឲ្យប្អូនធ្វើដើម្បីឲ្យពួកគាត់អាចទុកចិត្តប្អូន។ សូមធ្វើតាមការរំលឹកពីគម្ពីរដោយ:«ដោះចេញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់ ដែលស្របគ្នានឹងការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកពីមុន»។ (អេភេសូរ ៤:២២) នៅថ្ងៃណាមួយឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូននឹងឃើញការរីកចម្រើនរបស់ប្អូន!
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
គំនូរជីវចលលើក្ដារខៀន
តើខ្ញុំអាចមានសេរីភាពច្រើនជាងយ៉ាងដូចម្ដេច?
ប្អូនគិតថាប្អូនធំពេញវ័យហើយ ប៉ុន្តែឪពុកម្ដាយប្អូនមិនគិតបែបនោះទេ។ ដូច្នេះតើប្អូនត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបានការទុកចិត្តពីពួកគាត់ច្រើនជាង?
សំណួរពីយុវវ័យ
តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណាពេលធ្វើខុស?
មនុស្សទាំងអស់ចេះធ្វើខុស តែមិនមែនមនុស្សទាំងអស់ទាញមេរៀនពីកំហុសនោះទេ។
