Йоһан 8:12—59
8 12 Әйса йәнә көпчиликкә қарап, мундақ деди: «Мән дуния үчүн йоруқлуқ. Ким маңа әгәшсә, һечқачан қараңғулуқта жүрмәйду, бәлки һаят йоруғиға егә болиду».
13 Пәрисийләр буниңға: «Сән өзәң һәққидә гувалиқ бериватисән, шуңлашқа сениң гувалиғиң һәқ әмәс»,— дейишти.
14 Әйса җававән: «Һәтта мән өзәм һәққидә гувалиқ бәрсәмму, гувалиғим тоғра, чүнки мән қәйәрдин келип, қәйәргә кетидиғанлиғимни билимән. Силәр болсаңлар мениң қәйәрдин келип, қәйәргә кетидиғинимни билмәйсиләр.
15 Силәр түригә қарап һөкүм қилисиләр, мән һечкимни һөкүм қилмаймән.
16 Әгәр мән һөкүм қилсамму, мениң һөкүмим тоғра, чүнки ялғуз әмәсмән, мени әвәткән Атам мән билән биллә.
17 Силәрниң Тәврат қануниңларда: “Икки кишиниң гувалиғи күчкә егә”, дәп йезилған.
18 Мән өзәм һәққидә гувалиқ беримән һәм мени әвәткән Атамму мән тоғрисида гувалиқ бәрмәктә»,— деди.
19 Шунда улар: «Сениң Атаң қәйәрдә?»— дәп сорашти. Әйса җававән: «Силәр йә мени, йә мениң Атамни тонумайсиләр. Әгәр мени тонуған болсаңлар, Атамниму тонаттиңлар»,— деди.
20 Әйса бу сөзләрни мәркизий ибадәтханида, ианә қутилири турған йәрдә, тәлим беривәткәч, ейтқан еди. Бирақ һечким уни тутмиди, чүнки униң вақти техи кәлмигән еди.
21 Әйса уларға йәнә: «Мән кетиватимән. Силәр мени издәйсиләр, амма бәрибир гунайиңларда өлисиләр. Мән баридиған җайға силәр баралмайсиләр»,— деди.
22 Шу чағда йәһудийлар: «У өзини өзи өлтүрүвалмақчиму немә? “Мән баридиған җайға силәр баралмайсиләр”, дәйдиғу»,— дейишти.
23 Әйса уларға: «Силәр төвәндин, йәрдин, мән болсам жуқуридин, асмандин. Силәр бу дуниядин, мән болсам, бу дуниядин әмәс.
24 Шуңлашқа мән силәргә өз гуналириңларда өлисиләр дедим. Сәвәви, әгәр келишкә тегишлик адәм мән екәнлигимгә ишәнмисәңлар, гуналириңларда өлүп кетисиләр»,— деди.
25 Улар униңдин: «Сән кимсән?»— дәп сорашти. Әйса уларға: «Мән зади немә үчүн силәр билән сөзлишиватимәнки?
26 Силәр һәққидә ейтидиған һәм һөкүм қилидиған көп нәрсилирим бар. Мени Әвәткүчи һәқиқәтни ейтиду һәм мән Униңдин немә аңлиған болсам, шуни дунияға ейтиватимән»,— деди.
27 Улар Әйса өз Атиси тоғрилиқ ейтип бәргинини чүшәнмиди.
28 Шу чағда Әйса: «Силәр инсан Оғлини егиз көтәргәндә, мән шу екәнлигимни билисиләр һәм мән өзлүгүмдин һечнәрсә қилмиғинимни, бәлки Атам маңа қандақ үгәткән болса, шундақ сөзлигинимни билисиләр.
29 Мени Әвәткүчи — мениң биләндур, У мени ялғуз қоймиди, чүнки мән һемишәм Уни хуш қилидиған ишларни қилимән»,— деди.
30 Әйса бу сөзләрни ейтқанда, нурғун кишиләр униңға ишәнди.
31 Әйса униңға ишәнгән йәһудийларға: «Әгәр мениң сөзүмгә риайә қилсаңлар, шунда һәқиқәтән мениң шагиртлирим болисиләр.
32 Силәр һәқиқәтни тонуп-билисиләр вә һәқиқәт силәрни азатлиққа чиқириду»,— деди.
33 Буниңға йәһудийларниң бәзилири: «Биз Ибраһимниң әвлатлири һәм һечқачан һечкимгә қул болмидуқ. Немишкә сән: “Азатлиққа чиқисиләр”, дәйсән?»— дейишти.
34 Әйса җававән: «Силәргә һәқни ейтиватимәнки, гуна қилған һәрбир киши — гунаниң қулидур.
35 Қул өйдә мәңгүгә қалмайду, оғул болса, өмүрвайәт қалиду.
36 Демәк, әгәр Оғул силәрни азат қилса, һәқиқәтән әркин болисиләр.
37 Силәр Ибраһимниң әвлади екәнлигиңларни билимән, бирақ мени өлтүрмәкчи болуватисиләр, чүнки мениң сөзүм силәргә сиңмәйватиду.
38 Мән Атамниңкидә көргәнлиримни ейтиватимән, силәр болсаңлар өз атаңлардин аңлиғиниңларни қиливатисиләр»,— деди.
39 Улар униңға җававән: «Бизниң атимиз — Ибраһим»,— деди. «Әгәр силәр Ибраһимниң пәрзәнтлири болсаңлар, Ибраһимниң ишлирини қилаттиңлар.
40 Әнди, Худадин аңлиған һәқиқәтни силәргә сөзләп бәргән адәмни — мени өлтүрмәкчи болуватисиләр. Ибраһим ундақ иш қилмиған.
41 Силәр өз атаңларниң ишлирини қиливатисиләр»,— деди Әйса җавап бәргәч. Улар униңға: «Биз бузуқчилиқтин туғулмидуқ, бизниң пәқәт бирла Атимиз бар, У Худадур»,— деди.
42 Әйса уларға етираз билдүрди : «Әгәр Атаңлар Худа болған болса, мени сөйгән болаттиңлар, чүнки мән Униңдин кәлдим, шуңа һазир бу йәрдә. Мән өзлүгүмдин кәлмидим, мени У әвәтти.
43 Немишкә ейтқанлиримни чүшәнмәйватисиләр? Сәвәви, мениң сөзүмни тиңшалмайсиләр.
44 Силәрниң атаңлар — Иблис вә силәр өз атаңларниң хаһишлирини әмәлгә ашурмақчи. У әзәлдин қатил еди һәм һәқиқәттә туралмиди, чүнки униңда һәқиқәт йоқтур. У ялған сөзлигәндә, өзиниң тәбиитигә лайиқ сөзләйду, чүнки у ялғанчи вә ялғанчилиқниң атисидур.
45 Амма мән һәқиқәтни сөзлигиним үчүн, маңа ишәнмәйватисиләр.
46 Қайсиңлар мени гунада әйипләләйсиләр? Әгәр мән һәқиқәтни сөзлисәм, немишкә маңа ишәнмәйватисиләр?
47 Ким Худадин болса, Худаниң сөзлирини тиңшайду. Силәр Худадин болмиғанлиқтин, Униң сөзлирини тиңшалмайсиләр».
48 Буниңға йәһудийлар: «Сән самарийәлик һәм саңа җин чаплашқан, дәп һәқни ейтмайватимизму?»— дейишти.
49 Әйса җававән: «Маңа җин чаплашқини йоқ. Мән Атамни улуқлаймән, лекин силәр мени пәсәйтиватисиләр.
50 Амма мән өзәмгә шәрәп издимәймән, мени мәдһийиләйдиған вә силәрни, һөкүм Қилғучи бар.
51 Силәргә һәқни ейтиватимәнки, ким мениң сөзүмгә риайә қилса, өлүмни һәргиз көрмәйду»,— деди.
52 Йәһудийлар униңға: «Әнди биз ениқ билимизки, саңа җин кирипту. Ибраһим вә пәйғәмбәрләр өлүп кәткән, сән болсаң: “Ким мениң сөзүмгә риайә қилса, һечқачан өлүм көрмәйду”, дәйсән.
53 Сән мәрһум атимиз Ибраһимдин артуқмисән? Пәйғәмбәрләрму өлүп кетишкән. Сән өзәңни зади ким дәп һесаплайсән?»— деди.
54 Әйса: «Әгәр мән өзәмни өзәм улуқлисам, мениң улуқлуғум бекар еди. Силәр Пәрвәрдигаримиз дегән Атам Өзи мени улуқлаватиду,
55 лекин силәр Уни тонуп-йетәлмидиңлар. Мән Уни тонуймән. Әгәр Уни билмәймән десәм, силәргә охшаш ялғанчи болаттим. Бирақ мән Уни билимән вә Униң сөзигә риайә қилимән.
56 Атаңлар Ибраһим мениң күнүмни көрүшни үмүт қилип, наһайити хошал болған еди һәм у уни көрүп, хурсән болди»,— деди.
57 Шуңа йәһудийлар униңға: «Сән техи 50кә кирмәй туруп, әҗдадимиз Ибраһимни көрдүм дәмсән?»— дейишти.
58 Әйса: «Силәргә һәқни ейтиватимәнки, Ибраһим вуҗутқа кәлмәстин бурун мән бар едим»,— деди.
59 Шунда улар Әйсаға етиш үчүн ташларни елишти, лекин у йошурунуп, мәркизий ибадәтханидин чиқип кәтти.
