ИНТИХОБ аз рӯйи китоб 1 Мӯсо 2 Мӯсо 3 Мӯсо 4 Мӯсо 5 Мӯсо Юшаъ Доварон Рут 1 Подшоҳон 2 Подшоҳон 3 Подшоҳон 4 Подшоҳон 1 Воқеанома 2 Воқеанома Эзро Наҳемё Эстер Айюб Забур Панднома Пандгӯ Шоҳсуруд Ишаъё Ирмиё Нолаҳо Ҳизқиёл Дониёл Ҳушаъ Юил Омӯс Убадё Юнус Мико Наҳум Ҳабаққуқ Сафанё Ҳаҷҷай Закарё Малокӣ Матто Марқус Луқо Юҳанно Корнома Румиён 1 Қӯринтиён 2 Қӯринтиён Ғалотиён Эфсӯсиён Филиппиён Қӯлассиён 1 Таслӯникиён 2 Таслӯникиён 1 Тимотиюс 2 Тимотиюс Титус Филемӯн Ибриён Яъқуб 1 Петрус 2 Петрус 1 Юҳанно 2 Юҳанно 3 Юҳанно Яҳудо Ошкорсозӣ аз рӯйи боб 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 Китоби панҷуми Мӯсо (Такрори Шариат) Бобҳо 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 Шарҳи мухтасар 1 Кӯч бастан аз кӯҳи Ҳӯриб (1–8) Таъйини сардорон ва доварон (9–18) Беитоатӣ дар Қодеш-Барнеа (19–46) Исроилиён ба Замини ваъдашуда даромадан нахостанд (26–33) Исроилиён Канъонро забт карда натавонистанд (41–46) 2 38 соли оворагардӣ дар биёбон (1–23) Ғалаба бар подшоҳи Ҳешбӯн, Сиҳӯн (24–37) 3 Ғалаба бар подшоҳи Бошон, Ӯҷ (1–7) Тақсимоти замини шарқии Урдун (8–20) Юшаъ ба халқ «Натарсед!» мегӯяд (21, 22) Мӯсо ба замини ваъдашуда намедарояд (23–29) 4 Халқ ба итоаткорӣ даъват мешавад (1–14) Корҳои Худоро фаромӯш накунед (9) Яҳува вафодории бекаму костро талаб мекунад (15–31) Ғайри Яҳува Худои дигаре нест (32–40) Шаҳрҳои гурезгоҳ дар тарафи шарқии Урдун (41–43) Шиносоӣ бо Шариат (44–49) 5 Аҳд бастани Яҳува дар Ҳӯриб (1–5) Даҳ амр хотиррасон мешавад (6–22) Халқ дар кӯҳи Сино ба ҳарос меафтад (23–33) 6 Яҳуваро бо тамоми дили худ дӯст дор (1–9) «Бишнав, эй Исроил» (4) Волидон бояд фарзандонашонро таълим диҳанд (6, 7) Яҳуваро фаромӯш накун (10–15) Яҳуваро наозмоед (16–19) Ба насли оянда нақл кунед (20–25) 7 Ҳафт халқе, ки бояд нобуд гарданд (1–6) Чаро Худо Исроилро интихоб кард? (7–11) Итоаткорӣ дар оянда баракат меорад (12–26) 8 Баракатҳои Яҳува номбар мешаванд (1–9) «Одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад» (3) Яҳуваро фаромӯш накун (10–20) 9 Чаро Исроил соҳиби замин шудааст? (1–6) Исроил Яҳуваро чор маротиба ба хашм меорад (7–29) Гӯсолаи тиллоӣ (7–14) Мӯсо Яҳуваро барои исроилиён илтиҷо мекунад (15–21, 25–29) Исроилиён Худоро беш аз се маротиба ба хашм меоранд (22) 10 Ду лавҳаи сангин аз нав тайёр мешавад (1–11) Яҳува чӣ талаб дорад? (12–22) Аз Яҳува битарс ва ӯро дӯст бидор (12) 11 Шумо бузургии Яҳуваро дидаед (1–7) Замини ваъдашуда (8–12) Итоаткорӣ баракат меорад (13–17) Суханони Худо дар дилатон ҷо гирад (18–25) «Баракат ва лаънат» (26–32) 12 Худоро, дар ҷое ки ӯ хуш кардааст, парастиш кунед (1–14) Гӯштро бо хунаш нахӯред (15–28) Ба доми худоёни дигар наафтед (29–32) 13 Муносибат ба хиёнаткорон (1–18) 14 Нодуруст нишон додани ғаму андуҳ (1, 2) Хӯрокҳои пок ва ҳаром (3–21) Даҳяк барои Яҳува (22–29) 15 Ҳар ҳафтсола аз қарз озод намудани шахс (1–6) Кумак ба камбағалон (7–11) Ҳар ҳафтсола озод кардани ғуломон (12–18) Гӯши ғуломро бо дарафш шикоф кардан (16, 17) Нахустзодаи гову мол ҷудо карда мешавад (19–23) 16 Иди Раҳоӣ; Иди Фатир (1–8) Иди Ҳафтаҳо (9–12) Иди Хаймаҳо (13–17) Доварон таъйин мешаванд (18–20) Чизҳое, ки парастиш карданашон манъ аст (21, 22) 17 Қурбонӣ бояд бе камбудӣ бошад (1) Дар бобати осият (2–7) Масъалаҳои душвор дар доварӣ (8–13) Дастурҳо барои подшоҳи оянда (14–20) Подшоҳ нусхаи Шариатро бояд рӯбардор кунад (18) 18 Ҳиссаи коҳинон ва левизодагон (1–8) Сеҳру ҷоду манъ аст (9–14) Пайғамбаре мисли Мӯсо (15–19) Нишонаи пайғамбарони дурӯғин (20–22) 19 Одамкуш ва шаҳрҳои гурезгоҳ (1–13) Марзаро набояд тағйир дод (14) Шоҳидӣ дар вақти доварӣ (15–21) Ду ё се шоҳид дар талаб аст (15) 20 Дастур барои ҷанг (1–20) Озодшавӣ аз хизмати ҳарбӣ (5–9) 21 Вақте маълум нест, ки мурдаро кӣ куштааст (1–9) Оиладоршавӣ бо зане аз миёни асирон (10–14) Ҳуқуқи нахустзодагӣ (15–17) Писари якраву саркаш (18–21) Касе, ки дар дор овехта шудааст, лаънатзада аст (22, 23) 22 Ғамхорӣ ба чорвои дигарон (1–4) Дар бораи пӯшидани либосҳои занона ва мардона (5) Раҳмдилӣ ба ҳайвонот (6, 7) Панҷараи бом (8) Омехта ва якҷоя кардани чизҳои ҳархела (9–11) Шилшилаҳои либос (12) Қонун дар бораи зӯроварии ҷинсӣ (13–30) 23 Онҳое, ки ба ҷамоати Худо дохил шуда наметавонанд (1–8) Покӣ дар хаймагоҳ (9–14) Ғуломони гуреза (15, 16) Танфурӯшӣ манъ аст (17, 18) Фоида ва назр (19–23) Раҳгузар чиро хӯрда метавонад? (24, 25) 24 Оиладоршавӣ ва талоқ (1–5) Эҳтиром нисбати ҳаёт (6–9) Ғамхорӣ нисбати камбағалон (10–18) Дастур дар бораи боқимондаи ҳосил (19–22) 25 Дастур дар бораи шаллоқ (1–3) Даҳони буққаеро, ки хирман мекӯбад, набанд (4) Издивоҷ бо додаршӯ (5–10) Амали нораво ҳангоми дастбагиребон шудани ду нафар (11, 12) Санги тарозу ва зарфи ченкунии дурусту ҳаққонӣ (13–16) Амолеқиён бояд нест карда шаванд (17–19) 26 Овардани навбари ҳосили худ (1–11) Даҳяки дуюм (12–15) Исроил барои Яҳува ганҷи барчида аст (16–19) 27 Суханони Шариат бояд дар сангҳо навишта шаванд (1–10) Кӯҳи Эбол ва Ҷаризим (11–14) Номбар шудани лаънатҳо (15–26) 28 Баракатҳо барои итоаткорӣ (1–14) Лаънатҳо барои беитоатӣ (15–68) 29 Аҳде, ки бо исроилиён дар Мӯоб баста шуд (1–13) Огоҳӣ аз оқибати беитоатӣ (14–29) Чизҳои пинҳонӣ, чизҳои ошкор (29) 30 Бозгашт ба сӯйи Яҳува (1–10) Амрҳои Яҳува гарон нестанд (11–14) Интихоб намудани ҳаёт ё марг (15–20) 31 Марги Мӯсо наздик аст (1–8) Шариат бояд ба гӯши тамоми мардум хонда шавад (9–13) Таъйиноти Юшаъ (14, 15) Исёнкории исроилиён пешгӯйӣ мешавад (16–30) Суруде, ки ба исроилиён ёд дода шуд (19, 22, 30) 32 Суруди Мӯсо (1–47) Яҳува Кӯҳпора аст (4) Исроил Кӯҳпораи худро фаромӯш кардааст (18) «Қасос аз ман аст» (35) «Эй мардумон, бо халқи ӯ шодӣ кунед» (43) Мӯсо дар кӯҳи Набӯ хоҳад мурд (48–52) 33 Мӯсо қабилаҳоро дуои нек мекунад (1–29) «Дастони ҷовидона»-и Яҳува (27) 34 Яҳува ба Мӯсо замини ваъдашударо нишон медиҳад (1–4) Марги Мӯсо (5–12) Пешина Навбатӣ Чоп кардан Ба дигарон фиристодан Ба дигарон фиристодан Шарҳи мухтасари 5 Мӯсо КИТОБИ МУҚАДДАС — ТАРҶУМАИ ДУНЁИ НАВ Шарҳи мухтасари 5 Мӯсо тоҷикӣ Шарҳи мухтасари 5 Мӯсо https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001061100/univ/wpub/1001061100_univ_sqr_xl.jpg nwt 5 Мӯсо