Марк баён этган хушхабар 12:1–44
12 Кейин Исо уларга масаллар келтира бошлади: «Бир киши узумзор+ ўтқазибди-да, атрофини панжара билан ўраб, ичида узум эзиш учун жой ҳозирлабди. Сўнг минора қурибди-да+, уни боғбонларга ижарага бериб, ўзи эса узоқ сафарга кетибди+.
2 Ҳосил йиғиш пайти келганда, боғбонлар меваларни териб беришсин деб уларнинг олдига хизматкорини юборибди.
3 Аммо боғбонлар уни ушлашибди-да, уриб, қуруқ қўл билан жўнатишибди.
4 Узумзор эгаси яна бир хизматкорни юборибди. Лекин улар унинг бошини ёриб, хўрлаб жўнатишибди+.
5 Шундан кейин у яна битта хизматкорни юборибди. Бироқ боғбонлар уни ўлдиришибди. Ўша киши кўп бошқа хизматкорларини жўнатган экан, лекин улар баъзиларини калтаклаб, бошқаларини эса ўлдиришибди.
6 Узумзор эгасининг севикли бир ўғли+ бор экан. Охири у ўғлини боғбонларнинг олдига юбориб: “Ҳеч бўлмаса ўғлимни ҳурмат қилишар”,— дебди.
7 Боғбонлар эса бир-бирига: “Ахир бу меросхўр-ку!+ Келинглар, уни ўлдирамиз, шунда мерос бизники бўлади”,— дейишибди.
8 Хуллас, улар ўғилни ушлаб олиб ўлдиришибди ва узумзор ташқарисига чиқариб ташлашибди+.
9 Хўш, узумзор эгаси боғбонларни энди нима қилар экан? У келиб, боғбонларни ўлдиради-да, узумзорни бошқаларга ижарага беради+.
10 Наҳот Муқаддас Ёзувлардаги: “Қурувчилар кераксиз деб ташлаган тош, бурчакка қўйиладиган негиз тоши* бўлиб чиқди+.
11 Буни Яҳованинг* Ўзи қилди ва кўз ўнгимизда мўъжиза бўлди”+,— дейилганини ўқимаган бўлсангиз?»
12 Бош руҳонийлар, уламолар ва оқсоқоллар Исо бу масални улар ҳақида айтганини пайқаб, уни шу ондаёқ қўлга туширмоқчи бўлишди-ю, бироқ халқдан қўрқишди. Шу сабабли, улар Исони қолдириб кетишди+.
13 Бундан кейин улар Исони сўзидан тузоққа илинтириш учун олдига фарзийлардан баъзиларини ва Ҳироднинг тарафдорларини юборишди+.
14 Улар келиб: «Устоз, сиз ростгўй эканингизни ва Аллоҳнинг йўли тўғрисида ҳақиқатни ўргатишингизни биламиз. Шунингдек, кимларгадир маъқул бўлишга интилмайсиз, чунки сиз инсоннинг ташқи кўринишига қараб муомала қилмайсиз. Бизга айтинг-чи, подшоҳга* жон солиғини тўлаш керакми ёки йўқми?
15 Хўш, тўлайликми ё тўламайликми?» Исо уларнинг иккиюзламачилигини билиб: «Нега мени синаяпсизлар? Қани, менга динорни* кўрсатинглар-чи»,— деди.
16 Улар унга бир динор олиб келишди. Кейин Исо улардан сўради: «Бу ердаги сурат ва исм кимники?» Улар: «Подшоҳники»,— дейишди.
17 Шунда Исо уларга: «Унда подшоҳнинг ҳақини подшоҳга+, Аллоҳнинг ҳақини Аллоҳга беринглар»+,— деб жавоб берди. Улар Исонинг гапларидан донг қотиб қолишди.
18 Сўнг тирилишга ишонмайдиган саддуқийлар+ келиб, Исога шундай савол беришди+:
19 «Устоз, Мусо пайғамбаримиз айтган эдиларки, агар киши фарзанд кўрмай ўтиб кетса, укаси унинг хотинига уйланиб акасига авлод қолдириши керак+.
20 Бизда еттита ака-ука бор эди. Каттаси уйланиб, фарзанд кўрмай ўтиб кетди.
21 Шунда унинг хотинига иккинчиси уйланиб, фарзандсиз ўтиб кетди. Худди шундай вазият учинчиси билан ҳам юз берди.
22 Шундай қилиб, еттови ҳам бола кўрмай вафот этди. Охири аёл ҳам қазо қилди.
23 Хўш, ўлганлар тирилганда, бу аёл қайси бирининг хотини ҳисобланади? Ахир еттови ҳам унга уйланган-ку».
24 Исо уларга жавобан айтди: «Сизлар Муқаддас Ёзувларни ҳам, Худонинг қудратини ҳам билмаганингиз учун адашяпсизлар+.
25 Ахир одамлар тирилганда на уйланишади, на эрга тегишади. Лекин улар фаришталар каби бўлишади+.
26 Тирилиш борасида, Мусонинг Таврот китобида, ёнаётган бута ҳақидаги ҳикояда Аллоҳ: “Мен Иброҳимнинг, Исҳоқнинг ва Ёқубнинг Тангрисиман”+,— деганини ўқимаганмисизлар?
27 У ўликларнинг эмас, тирикларнинг Худосидир. Хуллас, сизлар ёмон адашяпсизлар»+.
28 Шу пайт уламолардан бири, уларнинг мунозарасини ва Исонинг уларга яхши жавоб берганини эшитиб, Исодан: «Қайси амр энг муҳим ҳисобланади?»+ — дея сўради.
29 Исо ўша кишига жавоб бериб деди: «Энг муҳим амр: “Тингланг, эй Исроил халқи: Аллоҳимиз Яҳова* — танҳо Яҳовадир*.
30 Тангрингиз Яҳовани* бутун қалбингиз, бутун жонингиз*, бутун онгингиз ва бутун қувватингиз билан севинг”+.
31 Иккинчиси эса: “Яқинингизни ўзингизни севгандай севинг”+. Бу амрлардан муҳимроқ амр йўқ».
32 Уламо унга шундай деди: «Сиз ҳақсиз Устоз. Чунки сиз ҳақиқатга мувофиқ айтдингиз: “Аллоҳ — танҳодир ва Ундан бошқа Худо йўқ”+.
33 Тўғри, Худони бутун қалб, бутун онг* ва бор куч билан севиш керак. Шунингдек, яқинни ўзини севгандай севиш лозим. Бу ҳар қандай бутунлай куйдириладиган қурбонликлардан ва бошқа қурбонликлардан афзалроқдир»+.
34 Шунда Исо ўша кишининг оқилона жавоб берганини кўриб: «Сиз Худонинг Шоҳлигига яқинсиз»,— деди. Шундан кейин ҳеч ким Исога савол беришга журъат эта олмади+.
35 Маъбадда таълим бераётиб, Исо қуйидагиларни айтди: «Нима учун уламолар Масиҳни Довуднинг ўғли деб айтишади?+
36 Ахир Довуд муқаддас руҳ таъсирида+ шундай деган-ку: “Яҳова* Ҳазратимга деди: “Душманларингни оёғинг остига қўймагунимча Менинг ўнг томонимда ўтириб тур”+.
37 Агар Довуд уни “Ҳазратим” деб атаган бўлса, унда қандай қилиб у Довуднинг ўғли бўла олади?»+
Халойиқ маза қилиб Исони тингларди.
38 Исо яна шундай дея таълим берарди: «Уламолардан эҳтиёт бўлинглар. Улар узун кийимда юришни, бозор майдонларида алик олишни+,
39 ибодатхоналарда юқори ўринни эгаллашни ва зиёфатларда тўрда ўтиришни яхши кўришади+.
40 Шунингдек, улар беваларнинг мол-мулкини талон-торож қилиб, хўжакўрсинга узун-узун дуолар ўқишади. Бундайлар оғирроқ ҳукмга мубтало бўлишади».
41 Кейин Исо хайр-эҳсон идишларига+ пулларини солаётган кишиларни кўриш учун ўтирди-да, уларни кузата бошлади. Кўп бойваччалар анчагина пул ташлашди+.
42 Бир камбағал бева аёл эса ўша жойга келиб, икки чақа* ташлади+.
43 Шунда Исо шогирдларини чақириб, уларга деди: «Ишонаверинг, бу камбағал бева аёл ҳаммадан кўпроқ солди+.
44 Чунки ўша кишилар ўзларидан ортиб қолганини солишди, бу аёл эса ўзи муҳтож бўла туриб, қўлида борини эҳсон қилди»+.
Изоҳлар
^ Ёки «қайсарга». Юн. цезарь.
^ Сўзма-сўз «тушунча».
^ Сўзма-сўз «кодрантга тенг икки лепта». Илованинг Б14 мавзусига қ.
