yuhanna mutabak khush khabri 14:1-31

  • sirf yisu hi pita kol jaan da raah (1-14)

    • “mai hi raah, sachayi te zindagi ha” (6)

  • yisu ne pavittar shakti bare vaada keeta (15-31)

    • “pita mere to vadda hai” (28)

14  “tuhade dil na ghabraun.+ parmeshwar utte nehcha karo;+ mere utte vi nehcha karo.  mere pita de ghar vich rehen layi bahut jagah hai. je na hundi, taa mai tuhanu dass dena si, hun mai tuhade layi jagah tyaar karan ja reha ha.+  nale jado mai ja ke tuhade layi jagah tyaar karanga, taa mai dobara aavanga atey tuhanu apne naal ghar lai javanga taaki tusi vi uthe hovo jithe mai hova.+  tusi uthe da raah jaande ho jithe mai ja reha ha.”  thoma+ ne os nu keha: “prabhu, sanu taa pata nahi ki tu kithe ja reha hai. taa fir, asi raah kidda jaan sakde ha?”  yisu ne os nu keha: “mai hi raah,+ sachayi+ te zindagi ha.+ koi vi pita kol nahi aa sakda, sivai os de jo mere raahi aaunda hai.+  je tusi mainu changi tarha jaande hunde, taa tusi mere pita nu vi jaande hunde; hun to tusi os nu jaande ho atey os nu dekhya hai.”+  filipus ne os nu keha: “prabhu, sanu pita de darshan karaa. sadde layi inna hi kaafi hai.”  yisu ne os nu keha: “mai tuhade naal inne chir to ha, par filipus, tu aje vi mainu nahi jaanda? jis ne mainu dekhya hai, os ne pita nu vi dekhya hai.+ tu eh kyo kehnda hai, ‘sanu pita de darshan karaa’? 10  kee tainu vishvas nahi ki mai pita naal atey pita mere naal ekta vich bajha hoya hai?+ mai jo vi galla tuhanu dassda ha, oh apne vallo nahi dassda,+ par pita jo mere naal ekta vich bajha hoya hai, mere raahi apne kamm karda hai. 11  meri is gall da vishvas karo ki mai pita naal atey pita mere naal ekta vich bajha hoya hai; nahi taa, mere kamma karke mera vishvas karo.+ 12  mai tuhanu sach-sach kehnda ha, jehrra mere utte apni nehcha da saboot dinda hai, oh vi ohi kamm karega jo kamm mai karda ha; atey oh ihna nalo vi vadde-vadde kamm karega+ kyoki mai apne pita kol ja reha ha.+ 13  nale tusi mere naa ’te jo vi mangoge, mai oh karanga taaki puttar de raahi pita di mehma hove.+ 14  tusi mere naa ’te jo vi mangoge, mai oh karanga. 15  “je tusi mainu pyaar karde ho, taa tusi mere hukam mannoge;+ 16  mai apne pita nu benti karanga atey oh tuhade layi ik hor madadgar* ghalega jo hamesha tuhade naal rahega+ 17  yani sachayi di pavittar shakti+ jo duniya nahi pa sakdi kyoki duniya na taa is nu dekhdi hai atey na hi is nu jaandi hai.+ tusi is nu jaande ho kyoki eh tuhade naal rehndi hai atey tuhade vich hai. 18  mai tuhanu anath nahi chhaddanga. mai tuhade kol aavanga.+ 19  hor thode chir nu duniya mainu fer nahi dekhegi, par tusi mainu dekhoge+ kyoki mai jeeunda ha atey tusi vi jeeoge. 20  os din tusi janoge ki mai apne pita naal ekta vich bajha hoya ha atey tusi mere naal atey mai tuhade naal ekta vich bajha hoya ha.+ 21  jehrra mere hukma nu kabool karda hai atey ihna nu mannda hai, ohi mainu pyaar karda hai. jehrra insaan mainu pyaar karda hai, os nu mera pita pyaar karega atey mai vi os insaan nu pyaar karanga atey os nu apne bare saaf-saaf dassanga.” 22  yahuda+ (na ki yahuda iskaryoti) ne os nu keha: “prabhu, kee kaaran hai ki tu sanu apne bare saaf-saaf dassenga, par duniya nu nahi?” 23  yisu ne os nu javab ditta: “je koi mainu pyaar karda hai, taa oh meri gall mannega+ te mera pita os nu pyaar karega atey asi os kol aavange te os naal rahange.+ 24  jehrra mere naal pyaar nahi karda oh meriya galla nahi mannda. jehrriya galla tusi sunn rahe ho, oh meriya nahi, sago mere pita diya han jis ne mainu ghalya hai.+ 25  “tuhade naal hundya mai tuhanu eh sariya galla dassiya han. 26  par pita mere naa ’te jehrri pavittar shakti* madadgar de taur te ghalega, oh tuhanu sariya galla sikhavegi atey meriya dassiya sariya galla tuhanu chete karavegi.+ 27  mai janda hoya tuhanu shanti de reha ha; mai tuhanu apni shanti dinda ha.+ jehrri shanti mai tuhanu dinda ha, eh os shanti nalo vakhri hai jo duniya tuhanu dindi hai. ghabrao na atey dar de maare apne dil chhote na karo. 28  tusi sunya ki mai tuhanu keha si, ‘mai ja reha ha atey mai tuhade kol vapas aa reha ha.’ je tusi mainu pyaar karde ho, taa khush hovo ki mai pita kol ja reha ha kyoki pita mere to vadda hai.+ 29  eh galla hon to pehla hi mai tuhanu dass dittiya han taaki jado eh galla hon, taa tusi mere utte vishvas karo.+ 30  mai is to baad tuhade naal hor ziada galla nahi karanga kyoki is duniya da haakam+ aa reha hai atey os da mere utte koi vass nahi chalda.+ 31  par is layi ki duniya jaane ki mai pita naal pyaar karda ha, mai ohi karda ha jo pita ne mainu karan da hukam ditta hai.+ chalo utho, itho chaliye.

footnote

ja, “dilasa den vala.”
yoona, “panaivma.” shabdavli, “ruaakh; panaivma” dekho.