សកម្មភាពរបស់ពួកសាវ័ក
ជំពូក
សេចក្ដីសង្ខេប
-
-
អាណានាសនិងសាភីរ៉ា (១-១១)
-
ពួកសាវ័កធ្វើសញ្ញាសម្គាល់ជាច្រើន (១២-១៦)
-
ពួកសាវ័កបានជាប់គុកនិងបានត្រូវដោះលែង (១៧-២១ក)
-
ពួកសាវ័កបានត្រូវនាំទៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ម្ដងទៀត (២១ខ-៣២)
-
‹ស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាជាងមនុស្ស› (២៩)
-
-
ឱវាទរបស់កាម៉េលាល (៣៣-៤០)
-
ការផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ (៤១, ៤២)
-
-
-
សុលនៅតាមផ្លូវទៅក្រុងដាម៉ាស់ (១-៩)
-
អាណានាសបានត្រូវចាត់ឲ្យទៅជួយសុល (១០-១៩ក)
-
សុលផ្សព្វផ្សាយអំពីលោកយេស៊ូនៅក្រុងដាម៉ាស់ (១៩ខ-២៥)
-
សុលទៅក្រុងយេរូសាឡិម (២៦-៣១)
-
ពេត្រុសធ្វើឲ្យអេនាសជាសះស្បើយ (៣២-៣៥)
-
ដ័រកាសដែលមានចិត្តទូលាយបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ (៣៦-៤៣)
-
-
-
កូនេលាសបានត្រូវបើកបង្ហាញឲ្យឃើញក្នុងគំនិត (១-៨)
-
ពេត្រុសឃើញក្នុងគំនិតអំពីសត្វដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធ (៩-១៦)
-
ពេត្រុសទៅជួបកូនេលាស (១៧-៣៣)
-
ពេត្រុសប្រកាសដំណឹងល្អដល់ជនជាតិដទៃ (៣៤-៤៣)
-
«ព្រះមិនរើសមុខទេ» (៣៤, ៣៥)
-
-
ជនជាតិដទៃទទួលឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ និងទទួលការជ្រមុជទឹក (៤៤-៤៨)
-
-
-
ការឈ្លោះប្រកែកគ្នានៅក្រុងអាន់ទីយ៉ូកអំពីការកាត់ចុងស្បែក (១, ២)
-
រឿងនោះបានត្រូវនាំទៅក្រុងយេរូសាឡិម (៣-៥)
-
ពួកបុរសចាស់ទុំនិងពួកសាវ័កជួបជុំគ្នា (៦-២១)
-
សំបុត្រពីគណៈអភិបាល (២២-២៩)
-
ជៀសវាងពីឈាម (២៨, ២៩)
-
-
ក្រុមជំនុំនានាបានត្រូវលើកទឹកចិត្តដោយសារសំបុត្រនោះ (៣០-៣៥)
-
ប៉ូលនិងបាណាបាសចែកផ្លូវគ្នា (៣៦-៤១)
-
