Вәз 9:1—18
9 Мән буниң һәмиси тоғрисида чоңқур мулаһизә қилдим һәм шуни чүшәндүмки, һәқаний вә дана инсанлар һәм уларниң ишлири Худаниң қолида. Адәмләр меһир-муһәббәтниң, өчмәнликниң немә екәнлигини чүшәнмәйду вә улардин бурун яшиған кишиләрниң мунасивитиниму тоғра билмәйду.
2 Барлиғиниң ахири охшаш: һәққанийниң һәм қанунсизниң, көюмчанниң, пакниң һәм напакниң, ким қурбанлиқларни әкелиду вә ким уларни әкәлмәйду. Һалал кишини гунукарни күткән қисмәт күтиду вә қәсәм ичишкә алдириғанни қәсәм ичишкә алдиримиғанни.
3 Мана қандақ яманлиқни, қуяш астида болуватқан охшаш қисмәтни көрдим: инсан оғуллириниң барлиғини охшаш ахир күткәнлиқтин, һәммисиниң қәлбилири явузлуқта толған. Һаят вақтида жүрәклиридә әқилсизликләр болуп, кейин улар мәрһумларға қетилиду.
4 Күн көрүватқанларниң барлиғида үмүт бар, чүнки тирик иштқа өлүк ширдин яхширақтур.
5 Сәвәви тирикләр өлүп кетидиғинини билиду, амма өлгәнләр һечнәрсә билмәйду һәм уларға әнди ишлири үчүн төләм йоқ. Шуңлашқа барғансери уларниң исим-хатирисиму унтулуп кетиду.
6 Уларниң достлуғи, нәприти, көрәлмәслиги йоқапкәтти вә күн астида қилиниватқан барлиқ паалийәтлиригә һеч қатниши йоқ.
7 Берип, нениңни хошаллиқта вә шаравиңни көңлүңниң хушлиғида йәп-ичкин, чүнки һәқ Худа саңа илтипат көрситиватиду.
8 Кийимлириң һәрвақитта ақ болсун вә бешиңдики зәйтун мейиң дайим түгимисун.
9 Сөйүдиған аялиң билән пай-петәк хаятиңниң барлиқ күнлиридә раһәтләнгин. Бу болса Худаниң саңа мошу қуяш астида әмгигиң үчүн бәргән несиви һәм мукапити.
10 Қолуңниң күчи йәткән барлиқ ишларни қилғиң, чүнки сән баридиған гөрдә һечқандақ ишму, мулаһизиму, билимму, даналиқму йоқтур.
11 Йәнә шуниму мән бу қуйяш астида байқидим: һәрқачан чапсан жүгрәйдиғанлар қечип кетәләйду, җасурлар урушларда ғалип қазанмайду, данишмәнләр озуқ тапалмайду, әқилликләр байлиқ жиғалмайду вә көп билгәнләр хәлиқ инавитигә еришәлмәйду, чүнки уларниң һәммиси вақит билән пурсәтниң һакимийитидә.
12 Шуниңдәкла адәм балиси торға чүшүп қалған белиқлар билән қушларға охшаш, өз вақтини билмәйду. Уларға охшаш кишиләрму зулум вақитниң уштумтут ташлимидиған қапқиниға чүшиду.
13 Мән йәнә мана ушбу қуяш астида маңа тәсир қилған бир даналиқни уқтум.
14 Бир йоған әмәс шәһәрдә аһалиси аз шәһәр бопту. Уни қоршавға бир бүйүк шаһ апту һәм униң әтрапида йоған қорғанларни қурупту.
15 Шу шәһәрдә бир қәмбәғәл, лекин данишмән киши тепилип, өз әқли билән бу шәһәрни аман елип қапту. Амма андин бу кишини һәмиси унтуп қапту.
16 Шу чағда мән: «Даналиқ җасурлуқтин әвзәл, лекин гадайниң данишмәнлиги көзгә илинмайду вә униң сөзлиригә кейинликтә қулақ салмайду»,— дедим.
17 Данишмәнниң тәңпуңлуқта ейтилған сөзлирини тиңшаш, әқилсизләрниң вақиришини тиңшаштин яхширақ.
18 Даналиқ җәң қуралиридин артуқ, бирақ бир гунакар көплигән яхшилиқларни бузуветиши мүмкин.
