1

• Xeber bû meriv (1-18)

• Şedetiya ku Yûhennayê Nixumdar dabû (19-28)

• Îsa, Berxê Xwedê (29-34)

• Şagirtên Îsa yên pêşin (35-42)

• Fîlîpo û Natanyêl (43-51)

2

• Dewata li Qanayê; av dibe şerav (1-12)

• Îsa paristgehê paqij dike (13-22)

• Îsa dilê meriva zane (23-25)

3

• Îsa û Nîkodêmo (1-21)

  • Bûyîna tezeda (3-8)

  • Xwedê dinya hez kir (16)

• Yûhenna şedetiya paşin dide bona Îsa (22-30)

• “Yê ku ji jor tê” (31-36)

4

• Îsa û kulfeta Samerî (1-38)

  • “Bi ruh û rastiyê” Xwedê bihebînin (23, 24)

• Gelek Samerî baweriya xwe Îsa tînin (39-42)

• Îsa kurê berdestiyê padşa qenc dike (43-54)

5

• Beythastayêda merivekî nexweş tê qenckirinê (1-18)

• Qewata ku Îsa ji Bavê xwe standiye (19-24)

• Yên mirî wê dengê Îsa bibihên (25-30)

• Şedetî derheqa Îsa (31-47)

6

• Îsa 5 000 têr dike (1-15)

• Îsa ser avêra dimeşe (16-21)

• Îsa “nanê jîyînê” ye (22-59)

• Gelek meriv ji bo gotinên Îsa dilikumin (60-71)

7

• Îsa ser Cejina Konçêkirinê ye (1-13)

• Îsa ser cejinê hîn dike (14-24)

• Cûre-cûre nihêrandin derheqa Mesîh (25-52)

8

• Bav derheqa Îsa şedetiyê dide (12-30)

  • Îsa “ronaya jîyînê” ye (12)

• Zarên Birahîm (31-41)

  • “Rastî wê we aza ke” (32)

• Zarên Mîrê-cina (42-47)

• Îsa û Birahîm (48-59)

9

• Îsa merivekî ku ji bûyîna xwe kor bû, qenc dike (1-12)

• Fêrisî pirsa didine merivekî qenckirî (13-34)

• Korbûna Fêrisiya (35-41)

10

• Şivan û axlê pêz (1-21)

  • Îsa şivanê qenc e (11-15)

  • “Pezên mine din jî hene” (16)

• Cihû wedê Cejina Pîrozkirina Paristgehê rastî Îsa tên (22-39)

  • Gelek Cihû naxwazin bawer bikin (24-26)

  • “Pezên min guh didine dengê min” (27)

  • Kur tevî Bav yektiyêda ye (30, 38)

• Aliyê dine Çemê Ûrdunê gelek kes bawer dikin (40-42)

11

• Mirina Lazar (1-16)

• Îsa ber dilê Merta û Meryemêda tê (17-37)

• Îsa Lazar ji mirinê radike (38-44)

• Mecalê digerin ku Îsa bikujin (45-57)

12

• Meryem rûn dirêje ser nigên Îsa (1-11)

• Îsa ser ceşikê dikeve Orşelîmê (12-19)

• Îsa derheqa mirina xwe pêxembertiyê dike (20-37)

• Çawa ku hatibû pêxembertîkirinê, Cihû bawer nakin (38-43)

• Îsa hat wekî dinyayê xilaz ke (44-50)

13

• Îsa nigên şagirtên xwe dişo (1-20)

• Îsa eşkere dike ku Cihûda nemam e (21-30)

• Temiya teze (31-35)

  • “Hergê nav weda hezkirin hebe” (35)

• Îsa dibêje ku Petrûs wê wî înkar ke (36-38)

14

• Riya ku dibe cem Bav, tenê Îsa ye (1-14)

  • “Rê, rastî û jîyîn ez im” (6)

• Îsa soz dide ku ruhê pîroz wê bê dayînê (15-31)

  • “Bav ji min mezintir e” (28)

15

• Mesele derheqa kola tiriyêye rast (1-10)

• Temî ku mîna Mesîh hez bikin (11-17)

  • “Tu hezkirin ser wê hezkirinêra tune” (13)

• Dinya şagirtên Îsa nefret dike (18-27)

16

• Şagirtên Îsa dikarin bêne kuştinê (1-4a)

• Şixulê ruhê pîroz (4b-16)

• “Xemgîniya we wê bibe şabûn” (17-24)

• Îsa dinya alt kiriye (25-33)

17

• Duayê Îsaye paşin tevî şandiyên xwe (1-26)

  • Seva ku jîyîna heta-hetayê bistînin, lazim e Xwedê nas bikin (3)

  • Şagirtên Îsa ne mîna merivên vê dinyayê ne (14-16)

  • “Xebera te rastî ye” (17)

  • ‘Min navê te eyan kir’ (26)

18

• Cihûda nemamiya Îsa dike (1-9)

• Petrûs şûr dide xebatê (10, 11)

• Îsa birine bal Henan (12-14)

• Petrûs cara pêşin Îsa înkar dike (15-18)

• Îsa ber Henan disekine (19-24)

• Petrûs cara duda û cara sisiya Îsa înkar dike (25-27)

• Îsa ber Pîlato disekine (28-40)

  • “Padşatiya min mîna padşatiya vê dinyayê nîne” (36)

19

• Îsa didine ber qamçiya û qerfên xwe wî dikin (1-7)

• Pîlato dîsa pirsa dide Îsa (8-16a)

• Îsa li Golgotayê ser stûnê hate mixkirinê (16b-24)

• Îsa diya xwe tesmîlî Yûhenna dike (25-27)

• Mirina Îsa (28-37)

• Definkirina Îsa (38-42)

20

• Tirb vala ye (1-10)

• Îsa Meryema Megdelanîra xuya dibe (11-18)

• Îsa şagirtên xwera xuya dibe (19-23)

• Tûma dudilî dibe, lê paşê bawer dike (24-29)

• Nêta kitêba gulometkkirî (30, 31)

21

• Îsa şagirtên xwera xuya dibe (1-14)

• Petrûs dibêje ku ew Îsa hez dike (15-19)

  • “Pezên min biçêrîne” (17)

• Çi wê bê serê şagirtê ku Îsa lê hez dike (20-23)

• Xeberên xilaziyê (24, 25)