១

• ការ​បង្កើត​មេឃ​និង​ផែនដី (​១, ២​)

• រយៈ​ពេល​៦​ថ្ងៃ​នៃ​ការ​រៀបចំ​ផែនដី (​៣​-​៣១​)

  • ថ្ងៃ​ទី​១: ពន្លឺ ថ្ងៃ​និង​យប់ (​៣​-​៥​)

  • ថ្ងៃ​ទី​២: លំហ (​៦​-​៨​)

  • ថ្ងៃ​ទី​៣: ដី​គោក​និង​រុក្ខជាតិ (​៩​-​១៣​)

  • ថ្ងៃ​ទី​៤: តួ​ពន្លឺ​នៅ​លើ​មេឃ (​១៤​-​១៩​)

  • ថ្ងៃ​ទី​៥: ត្រី​និង​សត្វ​ស្លាប (​២០​-​២៣​)

  • ថ្ងៃ​ទី​៦: សត្វ​លើ​ដី​គោក​និង​មនុស្ស (​២៤​-​៣១​)

២

• ព្រះ​សម្រាក​នៅ​ថ្ងៃ​ទី៧ (​១​-​៣​)

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​អ្នក​បង្កើត​មេឃ​និង​ផែនដី (​៤​)

• បុរស​និង​ស្ត្រី​នៅ​ក្នុង​សួន​អេដែន (​៥​-​២៥​)

  • មនុស្ស​បាន​ត្រូវ​សូន​ពី​ដី (​៧​)

  • បម្រាម​ចំពោះ​ដើម​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ស្គាល់​ល្អ​អាក្រក់ (​១៥​-​១៧​)

  • ការ​បង្កើត​ស្ត្រី (​១៨​-​២៥​)

៣

• ដើម​កំណើត​នៃ​ភាព​ខុស​ឆ្គង​របស់​មនុស្ស (​១​-​១៣​)

  • ការ​ភូត​ភរ​លើក​ទី១ (​៤, ៥​)

• ការ​វិនិច្ឆ័យ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ចំពោះ​ពួក​អ្នក​ដែល​បះ​បោរ​ប្រឆាំង (​១៤​-​២៤​)

  • ពូជ​របស់​ស្ត្រី​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន (​១៥​)

  • ការ​បណ្ដេញ​ចេញ​ពី​សួន​អេដែន (​២៣, ២៤​)

៤

• កាអ៊ីន​និង​អេបិល (​១​-​១៦​)

• កូន​ចៅ​របស់​កាអ៊ីន (​១៧​-​២៤​)

• សេត​និង​អេណុស​ជា​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ (​២៥, ២៦​)

៥

• ចាប់​ពី​អាដាម​រហូត​ដល់​ណូអេ (​១​-​៣២​)

  • អាដាម​មាន​កូន​ប្រុស​កូន​ស្រី​ជា​ច្រើន (​៤​)

  • អេណុក​បាន​ដើរ​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ (​២១​-​២៤​)

៦

• កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​ព្រះ​យក​ស្ត្រី​នៅ​ផែនដី​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ (​១​-​៣​)

• មនុស្ស​មាឌ​ធំ​សម្បើម​កើត​មក (​៤​)

• ការ​អាក្រក់​របស់​មនុស្ស​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឈឺ​ចិត្ត (​៥​-​៨​)

• ណូអេ​បាន​ទទួល​ភារកិច្ច​សង់​ទូក​ធំ​មួយ (​៩​-​១៦​)

• ព្រះ​ប្រកាស​អំពី​ទឹក​ជំនន់​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង (​១៧​-​២២​)

៧

• ការ​ចូល​ក្នុង​ទូក​ធំ (​១​-​១០​)

• ទឹក​ជន់​លិច​ពិភព​លោក (​១១​-​២៤​)

៨

• ទឹក​ជំនន់​ស្រក​បន្តិច​ម្ដង​ៗ​ (​១​-​១៤​)

  • ការ​លែង​សត្វ​ព្រាប (​៨​-​១២​)

• ការ​ចេញ​ពី​ទូក​ធំ (​១៥​-​១៩​)

• សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ​សម្រាប់​ផែនដី (​២០​-​២២​)

៩

• ការ​ណែនាំ​សម្រាប់​មនុស្សជាតិ​ទាំង​អស់ (​១​-​៧​)

  • ច្បាប់​អំពី​ឈាម (​៤​-​៦​)

• កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ឥន្ទធនូ (​៨​-​១៧​)

• ទំនាយ​អំពី​កូន​ចៅ​របស់​ណូអេ (​១៨​-​២៩​)

១០

• បញ្ជី​ឈ្មោះ​ប្រជា​ជាតិ​នា​នា (​១​-​៣២​)

  • កូន​ចៅ​របស់​យ៉ាផេត (​២​-​៥​)

  • កូន​ចៅ​របស់​ហាំ (​៦​-​២០​)

    • នីមរ៉ុឌ​ប្រឆាំង​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៨​-​១២​)

  • កូន​ចៅ​របស់​សិម (​២១​-​៣១​)

១១

• ប៉ម​បាបិល (​១​-​៤​)

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​បំភាន់​ភាសា (​៥​-​៩​)

• ចាប់​ពី​សិម​រហូត​ដល់​អាប់រ៉ាម (​១០​-​៣២​)

  • ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ថេរ៉ា (​២៧​)

  • អាប់រ៉ាម​ចាក​ចេញ​ពី​ក្រុង​អឺ (​៣១​)

១២

• អាប់រ៉ាម​ចាក​ចេញ​ពី​ក្រុង​ហារ៉ាន​ទៅ​ស្រុក​កាណាន (​១​-​៩​)

  • សេចក្ដី​សន្យា​របស់​ព្រះ​ចំពោះ​អាប់រ៉ាម (​៧​)

• អាប់រ៉ាម​និង​សារ៉ាយ​នៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​១០​-​២០​)

១៣

• អាប់រ៉ាម​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កាណាន​វិញ (​១​-​៤​)

• អាប់រ៉ាម​និង​ឡុត​បែក​ចេញ​ពី​គ្នា (​៥​-​១៣​)

• ព្រះ​សន្យា​នឹង​អាប់រ៉ាម​ម្ដង​ទៀត (​១៤​-​១៨​)

១៤

• អាប់រ៉ាម​ជួយ​សង្គ្រោះ​ឡុត (​១​-​១៦​)

• ម៉េលគីសេដិក​ឲ្យ​ពរ​អាប់រ៉ាម (​១៧​-​២៤​)

 ១៥

• ព្រះ​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​អាប់រ៉ាម (​១​-​២១​)

  • ការ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ការ​រង​ទុក្ខ​អស់​រយៈ​ពេល​៤០០​ឆ្នាំ (​១៣​)

  • ព្រះ​សន្យា​នឹង​អាប់រ៉ាម​ម្ដង​ទៀត (​១៨​-​២១​)

១៦

• ហាកា​និង​អ៊ីសម៉ាអែល (​១​-​១៦​)

១៧

• អាប្រាហាំ​ក្លាយ​ជា​ឪពុក​នៃ​ប្រជា​ជាតិ​ជា​ច្រើន (​១​-​៨​)

  • អាប់រ៉ាម​បាន​ត្រូវ​ប្ដូរ​ឈ្មោះ​ទៅ​ជា​អាប្រាហាំ (​៥​)

• កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​នៃ​ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក (​៩​-​១៤​)

• សារ៉ាយ​បាន​ត្រូវ​ប្ដូរ​ឈ្មោះ​ទៅ​ជា​សារ៉ា (​១៥​-​១៧​)

• អ៊ីសាក​ជា​កូន​ដែល​បាន​ត្រូវ​សន្យា (​១៨​-​២៧​)

១៨

• ទេវតា​បី​រូប​បាន​មក​ជួប​អាប្រាហាំ (​១​-​៨​)

• កូន​ប្រុស​ដែល​ព្រះ​បាន​សន្យា​ដល់​សារ៉ា។ សារ៉ាសើច (​៩​-​១៥​)

• អាប្រាហាំ​អង្វរ​ព្រះ​អំពី​ក្រុង​សូដុម (​១៦​-​៣៣​)

១៩

• ទេវតា​បាន​មក​ជួប​ឡុត (​១​-​១១​)

• ឡុត​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​បាន​ត្រូវ​តឿន​ឲ្យ​ចាក​ចេញ (​១២​-​២២​)

• ក្រុង​សូដុម​និង​ក្រុង​កូម៉ូរ៉ា​បាន​ត្រូវ​បំផ្លាញ (​២៣​-​២៩​)

  • ប្រពន្ធ​ឡុត​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​បង្គោល​អំបិល (​២៦​)

• ឡុត​និង​កូន​ស្រី​របស់​គាត់ (​៣០​-​៣៨​)

  • ដើម​កំណើត​នៃ​ម៉ូអាប់​និង​អាំម៉ូន (​៣៧, ៣៨​)

២០

• សារ៉ា​បាន​ត្រូវ​សង្គ្រោះ​ពី​អាប៊ីម៉ាឡិច (​១​-​១៨​)

២១

• កំណើត​អ៊ីសាក (​១​-​៧​)

• អ៊ីសម៉ាអែល​ចំអក​ឲ្យ​អ៊ីសាក (​៨, ៩​)

• ហាកា​និង​អ៊ីសម៉ាអែល​បាន​ត្រូវ​បណ្ដេញ​ចេញ (​១០​-​២១​)

• អាប្រាហាំ​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​អាប៊ីម៉ាឡិច (​២២​-​៣៤​)

២២

• អាប្រាហាំ​បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​បូជា​អ៊ីសាក (​១​-​១៩​)

  • ពរ​តាម​រយៈ​ពូជ​របស់​អាប្រាហាំ (​១៥​-​១៨​)

• ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​រេបិកា (​២០​-​២៤​)

២៣

• សារ៉ា​បាន​ស្លាប់​និង​ទី​បញ្ចុះ​សព​របស់​គាត់ (​១​-​២០​)

២៤

• ការ​ស្វែង​រក​ប្រពន្ធ​ឲ្យ​អ៊ីសាក (​១​-​៥៨​)

• រេបិកា​ទៅ​ជួប​អ៊ីសាក (​៥៩​-​៦៧​)

២៥

• អាប្រាហាំ​បាន​រៀប​ការ​ម្ដង​ទៀត (​១​-​៦​)

• អាប្រាហាំ​បាន​ស្លាប់ (​៧​-​១១​)

• កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​អ៊ីសម៉ាអែល (​១២​-​១៨​)

• កំណើត​របស់​យ៉ាកុប​និង​អេសាវ (​១៩​-​២៦​)

• អេសាវ​បាន​លក់​សិទ្ធិ​ជា​កូន​ច្បង​របស់​ខ្លួន (​២៧​-​៣៤​)

២៦

• អ៊ីសាក​និង​រេបិកា​នៅ​តំបន់​ខេរ៉ា (​១​-​១១​)

  • ព្រះ​បញ្ជាក់​ឡើង​វិញ​នូវ​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​លោក​ដល់​អ៊ីសាក (​៣​-​៥​)

• ជម្លោះ​អំពី​អណ្ដូង​ទឹក (​១២​-​២៥​)

• អ៊ីសាក​ធ្វើ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​អាប៊ីម៉ាឡិច (​២៦​-​៣៣​)

• ប្រពន្ធ​ជា​ជន​ជាតិ​ហេត​ពីរ​នាក់​របស់​អេសាវ (​៣៤, ៣៥​)

២៧

• យ៉ាកុប​ទទួល​ពរ​ពី​អ៊ីសាក (​១​-​២៩​)

• អេសាវ​ចង់​បាន​ពរ តែ​គាត់​មិន​ប្រែ​ចិត្ត​ទេ (​៣០​-​៤០​)

• អេសាវ​ចង​គំនុំ​នឹង​យ៉ាកុប (​៤១​-​៤៦​)

២៨

• អ៊ីសាក​ចាត់​យ៉ាកុប​ឲ្យ​ទៅ​តំបន់​ប៉ាដាន់អេរ៉ាម (​១​-​៩​)

• សុបិន​របស់​យ៉ាកុប នៅ​ឯ​បេតអែល (​១០​-​២២​)

  • ព្រះ​បាន​បញ្ជាក់​ម្ដង​ទៀត​អំពី​សេចក្ដី​សន្យា​របស់​លោក​ដល់​យ៉ាកុប (​១៣​-​១៥​)

២៩

• យ៉ាកុប​ជួប​រ៉ាជែល (​១​-​១៤​)

• យ៉ាកុប​ចាប់​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​រ៉ាជែល (​១៥​-​២០​)

• យ៉ាកុប​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​លេអា​និង​រ៉ាជែល (​២១​-​២៩​)

• កូន​ប្រុស​បួន​នាក់​ដែល​លេអា​បង្កើត​ឲ្យ​យ៉ាកុប គឺ​រូបេន ស៊ីម្មាន លេវី និង​យូដា (​៣០​-​៣៥​)

៣០

• ប៊ីលហា​បង្កើត​ដាន់​និង​ណែបថាលី (​១​-​៨​)

• ស៊ីលផា​បង្កើត​កាដ​និង​អេស៊ើរ (​៩​-​១៣​)

• លេអា​បង្កើត​អ៊ីសាខារ​និង​សេប៊ូឡូន (​១៤​-​២១​)

• រ៉ាជែល​បង្កើត​យ៉ូសែប (​២២​-​២៤​)

• ហ្វូង​សត្វ​របស់​យ៉ាកុប​មាន​ចំនួន​ច្រើន​ឡើង (​២៥​-​៤៣​)

៣១

• យ៉ាកុប​ចាក​ចេញ​ដោយ​សម្ងាត់​ទៅ​ស្រុក​កាណាន (​១​-​១៨​)

•  ឡាបាន់​តាម​យ៉ាកុប​ទាន់ (​១៩​-​៣៥​)

• កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​រវាង​យ៉ាកុប​និង​ឡាបាន់ (​៣៦​-​៥៥​)

៣២

• ទេវតា​មក​ជួប​យ៉ាកុប (​១, ២​)

• យ៉ាកុប​រៀបចំ​ទៅ​ជួប​អេសាវ (​៣​-​២៣​)

• យ៉ាកុប​បោក​ចំបាប់​ជា​មួយ​នឹង​ទេវតា (​២៤​-​៣២​)

  • យ៉ាកុប​បាន​ត្រូវ​ប្ដូរ​ឈ្មោះ​ទៅ​ជា​អ៊ីស្រាអែល (​២៨​)

៣៣

• យ៉ាកុប​ជួប​អេសាវ (​១​-​១៦​)

• យ៉ាកុប​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ក្រុង​ស៊ីគឹម (​១៧​-​២០​)

៣៤

• ឌីណា​បាន​ត្រូវ​ចាប់​រំលោភ (​១​-​១២​)

• កូន​ប្រុស​ៗ​យ៉ាកុប​បាន​ប្រើ​កលល្បិច (​១៣​-​៣១​)

៣៥

• យ៉ាកុប​បង្គាប់​ឲ្យ​បោះ​ចោល​រូប​ព្រះ​របស់​ជន​ជាតិ​ដទៃ (​១​-​៤​)

• យ៉ាកុប​ត្រឡប់​ទៅ​បេតអែល​វិញ (​៥​-​១៥​)

• កំណើត​បេនយ៉ាមីន។ រ៉ាជែល​ស្លាប់ (​១៦​-​២០​)

• កូន​ប្រុស​១២​នាក់​របស់​អ៊ីស្រាអែល (​២១​-​២៦​)

• អ៊ីសាក​ស្លាប់ (​២៧​-​២៩​)

៣៦

• កូន​ចៅ​របស់​អេសាវ (​១​-​៣០​)

• បណ្ដា​ស្ដេច​និង​មេ​កុល​សម្ព័ន្ធ​នៃ​ជន​ជាតិ​អេដំ (​៣១​-​៤៣​)

៣៧

• សុបិន​របស់​យ៉ូសែប (​១​-​១១​)

• យ៉ូសែប​និង​បង​ប្រុស​ៗ​របស់​គាត់​ដែល​មាន​ចិត្ត​ច្រណែន (​១២​-​២៤​)

• យ៉ូសែប​បាន​ត្រូវ​លក់​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ (​២៥​-​៣៦​)

៣៨

• យូដា​និង​នាង​ថេម៉ា (​១​-​៣០​)

៣៩

• យ៉ូសែប​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ប៉ូទីផា (​១​-​៦​)

• យ៉ូសែប​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​ប្រពន្ធ​របស់​ប៉ូទីផា​ទេ (​៧​-​២០​)

• យ៉ូសែប​នៅ​ក្នុង​គុក (​២១​-​២៣​)

៤០

• យ៉ូសែប​កាត់​ស្រាយ​សុបិន​របស់​អ្នក​ទោស (​១​-​១៩​)

  • ​«​មាន​តែ​ព្រះ​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​កាត់​ស្រាយ​សុបិន​បាន​»​ (​៨​)

• ពិធី​ជប់​លៀង​ខួប​កំណើត​របស់​ផារ៉ូ (​២០​-​២៣​)

៤១

• យ៉ូសែប​កាត់​ស្រាយ​សុបិន​របស់​ផារ៉ូ (​១​-​៣៦​)

• យ៉ូសែប​បាន​ត្រូវ​ផារ៉ូ​លើក​តម្កើង (​៣៧​-​៤៦​ក​)

• យ៉ូសែប​ចាត់​ចែង​ខាង​ស្បៀងអាហារ (​៤៦​ខ​-​៥៧​)

៤២

• បង​ប្រុស​ៗ​របស់​យ៉ូសែប​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​១​-​៤​)

• យ៉ូសែប​ជួប​បង​ប្រុស​ៗ​របស់​គាត់ ហើយ​សាកល្បង​ពួក​គេ (​៥​-​២៥​)

• បង​ប្រុស​ៗ​របស់​យ៉ូសែប​ត្រឡប់​ទៅ​ឯ​យ៉ាកុប​វិញ (​២៦​-​៣៨​)

៤៣

• បង​ប្រុស​ៗ​របស់​យ៉ូសែប​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​ជា​លើក​ទី២ ទាំង​មាន​បេនយ៉ាមីន​ដែរ (​១​-​១៤​)

• យ៉ូសែប​ជួប​បង​ប្អូន​គាត់​ម្ដង​ទៀត (​១៥​-​២៣​)

• ពិធី​ភោជនាហារ​របស់​យ៉ូសែប​និង​បង​ប្អូន​របស់​គាត់ (​២៤​-​៣៤​)

៤៤

• ពែង​ប្រាក់​របស់​យ៉ូសែប​នៅ​ក្នុង​បាវ​របស់​បេនយ៉ាមីន (​១​-​១៧​)

• យូដា​អង្វរ​ឲ្យ​បេនយ៉ាមីន (​១៨​-​៣៤​)

៤៥

• យ៉ូសែប​ឲ្យ​គេ​ដឹង​អត្តសញ្ញាណ​របស់​គាត់ (​១​-​១៥​)

• បង​ប្អូន​យ៉ូសែប​ទៅ​យក​យ៉ាកុប​មក (​១៦​-​២៨​)

៤៦

• យ៉ាកុប​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់​រើ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​១​-​៧​)

• បញ្ជី​ឈ្មោះ​អស់​អ្នក​ដែល​រើ​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​៨​-​២៧​)

• យ៉ូសែប​ជួប​យ៉ាកុប​នៅ​ឯ​កូសែន (​២៨​-​៣៤​)

៤៧

• យ៉ាកុប​ជួប​ផារ៉ូ (​១​-​១២​)

• ការ​ចាត់​ចែង​ដ៏​ឈ្លាស​វៃ​របស់​យ៉ូសែប (​១៣​-​២៦​)

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​តាំង​លំនៅ​ក្នុង​តំបន់​កូសែន (​២៧​-​៣១​)

៤៨

• យ៉ាកុប​ឲ្យ​ពរ​កូន​ប្រុស​ពីរ​នាក់​របស់​យ៉ូសែប (​១​-​១២​)

• អេប្រាអ៊ីម​ទទួល​ពរ​ច្រើន​ជាង (​១៣​-​២២​)

៤៩

• មុន​ស្លាប់​យ៉ាកុប​ប្រកាស​ទំនាយ (​១​-​២៨​)

  • ស៊ីឡូរ​នឹង​ចេញ​ពី​យូដា (​១០​)

• យ៉ាកុប​ឲ្យ​ការ​ណែនាំ​អំពី​ការ​បញ្ចុះ​សព​ខ្លួន (​២៩​-​៣២​)

• សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​យ៉ាកុប (​៣៣​)

 ៥០

• យ៉ូសែប​បញ្ចុះ​សព​យ៉ាកុប​នៅ​ស្រុក​កាណាន (​១​-​១៤​)

• យ៉ូសែប​បញ្ជាក់​ប្រាប់​អំពី​ការ​អភ័យ​ទោស​របស់​គាត់ (​១៥​-​២១​)

• ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ​របស់​យ៉ូសែប និង​សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​គាត់ (​២២​-​២៦​)

  • បង្គាប់​របស់​យ៉ូសែប​អំពី​ឆ្អឹង​របស់​គាត់ (​២៥​)​