១

• ការ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ (​១​-​៥​)

• គ្មាន​ដំណឹង​ល្អ​ផ្សេង​ទៀត​ទេ (​៦​-​៩​)

• ប៉ូល​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​មក​ពី​ព្រះ (​១០​-​១២​)

• ប៉ូល​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​សាសនា​របស់​ខ្លួន​និង​សកម្មភាព​ដំបូង​របស់​គាត់ (​១៣​-​២៤​)

២

• ប៉ូល​ជួប​ពួក​សាវ័ក​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​១​-​១០​)

• ប៉ូល​កែ​តម្រង់​ពេត្រុស (​កៃផាស​) (​១១​-​១៤​)

• មនុស្ស​បាន​ត្រូវ​ប្រកាស​ថា​ជា​មនុស្ស​សុចរិត​តាមរយៈ​ជំនឿ (​១៥​-​២១​)

៣

• ភាព​ផ្ទុយ​គ្នា​រវាង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ច្បាប់​និងតាមជំនឿ (​១​-​១៤​)

  • មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​រស់​ដោយ​សារ​ជំនឿ (​១១​)

• សេចក្ដី​សន្យា​ជា​មួយ​អាប្រាហាំ​មិន​មែន​ដោយ​សារ​ច្បាប់​ទេ (​១៥​-​១៨​)

  • គ្រិស្ត​ជា​កូន​ចៅ​អាប្រាហាំ (​១៦​)

• ការ​ពន្យល់​ថា​ច្បាប់​មក​ពី​ណា ហើយ​ធ្វើ​ឡើង​ក្នុង​គោល​បំណង​អ្វី (​១៩​-​២៥​)

• ជា​កូន​របស់​ព្រះ​ដោយ​សារ​ជំនឿ (​២៦​-​២៩​)

  • កូន​ចៅ​របស់​អាប្រាហាំ និង​ពួក​អ្នក​ដែល​ជា​របស់​គ្រិស្ត (​២៩​)

៤

• លែង​ជា​ខ្ញុំ​បម្រើ​ទៀត តែ​ជា​កូន​វិញ (​១​-​៧​)

• ប៉ូល​បារម្ភ​អំពី​គ្រិស្ត​សាសនិក​នៅ​កាឡាទី (​៨​-​២០​)

• ហាកា​និង​សារ៉ា: កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ពីរ (​២១​-​៣១​)

  • ក្រុង​យេរូសាឡិម​នៅ​ស្ថាន​លើ​មាន​សេរី​ភាព ហើយ​នាង​ជា​ម្ដាយ​របស់​យើង (​២៦​)

៥

• សេរី​ភាព​របស់​គ្រិស្ត​សាសនិក (​១​-​១៥​)

• របៀប​រស់​នៅ​ស្រប​តាម​ការ​ដឹក​នាំ​នៃ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ (​១៦​-​២៦​)

  • ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដែល​ផុស​ចេញ​ពី​សេចក្ដី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​នៃ​រូប​កាយ (​១៩​-​២១​)

  • ផល​ដែល​បង្កើត​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​ព្រះ (​២២, ២៣​)

៦

• ចូរ​បន្ត​រែក​ពុន​បន្ទុក​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក (​១​-​១០​)

  • ទទួល​ផល​តាម​អ្វី​ដែល​គេ​សាប​ព្រោះ (​៧, ៨​)

• ការ​កាត់​ចុង​ស្បែក​គ្មាន​ប្រយោជន៍ (​១១​-​១៦​)

  • ការ​បង្កើត​ជា​ថ្មី (​១៥​)

• សេចក្ដី​បញ្ចប់ (​១៧, ១៨​)​