მათე 9:1––38
-
იესო დოქანცაფა ვეშულებუნ ფერ კოჩის ოსქილიდუანს (1—8)
-
იესო მათეს ურაგად, ნამდა ქეკაჸუნას (9—13)
-
კითხვეფ მარხვაშ გურშენ (14—17)
-
იაიროსიშ ცირასქუა; ოსურკოჩ იესოშ გინაქუნალს მეთხუნს ხეს (18—26)
-
იესო თოლს ვარწყენა დო რაგად ვეშულებნან ფერეფს ოსქილიდუანს (27—34)
-
„მოსავალ ბრელ რე, მარა ემაჭოფალ — ჭიჭე“ (35—38)
9 იესოქ ნავშა გენორთჷ, მელე გეგნონჩურ დო მუშ ქალაქშა ქიმერთჷ.
2 თის გიონჯირალით ქიმუჸუნეს ლეხ კოჩ, ნამდგას დოქანცაფა ვეშულებუდ. თინეფიშ რწმენა ქოძირუნ, იესოქ ლეხის უწუ: „გემანგარ, სქუა, გეპატუ ცოდეფქ!“
3 ნამთინე მწიგნობარ ფიქრენდჷ: „თე კოჩ ღორონთიშ წინააღმდეგ იჩიებ“.
4 იესოს თინეფიშ აზრეფ უჩქუდ დო უწუ: „მუშენ ფიქრენთ გურს უბადოს?
5 მაგალთო, ნამ უმოს ეფ ორაგადე რე: გეპატუ ცოდეფქ დოვარ გედჷ დო გილართ?
6 მარა მოკო, გიჩქუდან, ნამდა კოჩიშ სქუას ცოდეფიშ პატიებაშ ძალაუფლება უღჷ დედამიწას . . .“ უკულ ლეხის უწუ: „გედჷ, გეჭოფ სქან გიონჯირალ დო მეუ ჸუდეშა“.
7 თიქ ხოლო გედირთჷ დო ჸუდეშა მიდართჷ.
8 ხალხიქ თენა ქოძირუნ, შიშის ქინოლ. თინეფ ადიდენდეს ღორონთის, ნამდგაქ ადამიანეფს თეცალ ძალაუფლება მეჩჷ.
9 თევრეშე მიშუნ, იესოქ თოლ ქუმუკინდუ ართ კოჩის, ნამდგას მათე ჯოხოდ. თინა საბაჟოს მილახედ. იესოქ უწუ თის: „ქეკმაჸუნ!“ თიქ ხოლო გედირთჷ დო ქეკაჸუნ.
10 უმოს გვიანო, იესო დო თიშ მოწაფეეფ მათეშ ჸუდეს სუფრას მიკუხედესინ*, ბრელ მებაჟე დო ცოდამქ ქიმერთჷ დო თინეფწკუმა ართო ქიდიჭყჷ ჭკუმუა.
11 ფარისეველეფქ თენა ქოძირესინ, თიშ მოწაფეეფს უწუეს: „მუშენ ჭკუმუნს თქვან მოძღვარ მებაჟეეფ დო ცოდამეფწკუმა?“
12 იესოქ თენა ქიგეგონუნ, მიკართჷ თინეფს დო უწუ: «ექიმ ჯამრთელეფს ვარინ, ლეხეფს ოსაჭირუნა.
13 ათეშენ მეუთ დო ქიდიგურეთ, მუს ნიშნენს: „ჭყოლოფა მოკო დო ვართ ხოლო მსხვერპლ“. მა მართალეფშო ვარინ, ცოდამეფშო მოფრთჷ».
14 თეშ უკულ იოანეშ მოწაფეეფქ ქიმერთეს თიშა დო კითხეს: „ჩქი დო ფარისეველეფ მაბრხულენთინ, სქან მოწაფეეფ მუშენ ვა მარხულენა?“
15 იესოქ უპასუხ: „კამპანიას სინჯაშ მეგობრეფს ონგარალო ვა უღუნა საქმე, ონდო სინჯა თინეფწკუმა რე. მარა ქუმურს დრო, მუჟამსით სინჯას მიდეჸუნანა დო თიშ მეგობრეფ უკულ იმარხულენა.
16 მითინ ვეგიოჭანს ჯვეშ ბარგის ახალ ნოჭკერს, მუშენდა ნოჭკერ აკიკინანსინ, ჯვეშის გამახორცქუ დო ნასოფა უმოსო გიძინანს.
17 ვართ ახალ ღვინს ინაბუნა ჯვეშ ტიკეფს. თაშ გაკეთეს-და, ტიკეფ გოხორცქუ, მუთუნშო ვერგუდას იჸი დო ღვინ ხოლო ქუდოწენს. ახალ ღვინს ახალ ტიკეფს ინაბუნა დო ჟირხოლო იჩუალუაფ“.
18 თეს იჩიებუდუნ, ართ მართველქ ქიმერთჷ თიშა, ბირგულ ქუდაშქვჷ თიშ წოხოლე დო უწუ: „ასე ჩქიმ ძღაბ ღურელ იჸუაფ, მარა მოლართ, ხე ქიგედვ დო გეთელებ“.
19 იესოქ გედირთჷ დო მოწაფეეფწკუმა ართო ქეკაჸუნ თის.
20 თიმ დროს თიშა უკახალეშე ქიმერთჷ ოსურკოჩიქ, ნამუთ 12 წანას ზისხირიშ დენათ იტანჯებუდ დო თიშ გინაქუნალიშ ფოჩვეფს ქიმეთხჷ ხე,
21 მუშენდა იჩიებუდ, ხე თიშ გინაქუნალიშ ფოჩვეფშა ვარა ქიმმოთხუმაფუასინ, ჯგირო გინიფრთუქია.
22 იესოქ მიკირთჷ დო თინა ქოძირუნ, უწუ: „გემანგარ, სქუა, სქან რწმენაქ დუგოსქილიდუ!“ ოსურკოჩიქ ხეთეშე დოსქიდ ლახალაშე.
23 მუჟამსით იესოქ მართველიშ ჸუდეშა გემნორთჷ დო სალამურიშ მიმაგამალეფ დო ხალხიშ რია-რია ქოძირ,
24 თქუ: „გიმილით თავრეშე, ბაღანა ვა ღურე, თის ლურს!“ თენა ქიგეგონესინ, გოძიცა ქუდუჭყეს.
25 ხალხ გალე გოუტუნ, გემნორთჷ, ბაღანაშ ხეს ხე ქუმოთხჷ დო თიქ ხოლო გემწოდირთჷ.
26 თე ამბექ მთელ თი მხარეს მადვჷ.
27 თევრეშე მოლართუნ, თოლს ვარწყედუნ ფერ ჟირ კოჩიქ ქეკაჸუნ. თინეფ იძახუდეს: „ქომჭყოლოფეთ, დავითიშ სქუა!“
28 ჸუდეშა გემნორთუნ, თინეფქ ქიმერთეს იესოშა. თიქ კითხჷ: „ქორწანანო, ნამდა თეშ კეთება შემლებ?“ თინეფქ უპასუხეს: „ქო, უფალ“.
29 უკულ თინეფს თოლეფს ხე ქიგედვჷ დო უწუ: „დუგართან თოლსინთექ, მუშენდა რწმენა გიღუნა!“
30 თიმწკუმა თოლსინთექ ქუმაკათეს. იესოქ გაფრთხილ თინეფ: „გიჩქუდან, მითინქ ვეგეგას თენა!“
31 მარა გალე გეგმორთესინ, თი მხარეს ირდიხას გასიმუეს თე ამბე.
32 თინეფ მეურდესინ, ხალხიქ იესოს მუნჯ ქიმუჸუნ, ნამდგას დემონ მიშუხედ.
33 დემონიშ გიშარაჸუაშ უკულ მუნჯიქ რაგად ქიდიჭყჷ. ხალხ გაკვირებულ რდჷ დო იჩიებუდ: „დიო მითინს ვა აფჷ ისრაელს თეცალ მუდგარენ ნაძირეფ“.
34 მარა ფარისეველეფ იჩიებდეს: „დემონეფიშ მართველიშ ძალათ გიშარაჸუნს დემონეფს“.
35 იესო არძა ქალაქის დო სოფელს გილეშ, ოგურუანდჷ სინაგოგეფს, ქადაგენდჷ სახიოლო ამბეს სამეფოშ გურშენ დო არძანერ ლახალაშე ოსქილიდუანდჷ ხალხის.
36 ხალხის ორწყედუნ, ოცოდუდ თინეფ, მუშენდა უჭყიშე შხურცალო დაღამაკებულეფ დო აკოცუმილეფ რდეს.
37 თიმწკუმა მუშ მოწაფეეფს უწუ: „მოსავალ ბრელ რე, მარა ემაჭოფალ — ჭიჭე.
38 ათეშენ ეხვეწით მოსავალიშ მინჯეს, უმოს მეტ ემაჭოფალ ქუმაშქვას“.
სქოლიოეფი
^ შხვანერო — „ელანჯირელო ხედეს“. ბიბლიურ დროს სუფრაწკუმა მიკოხუნაშ თეცალ წეს უღდეს.
