მათე 22:1––46
22 იესო კინ მაგალითეფით ურაგადუდ თინეფს:
2 «ზეციერ სამეფო მოგენს მეფეს, ნამდგაქ მუშ ქომოლსქუას კამპანია გინუგ.
3 მიდაშქვჷ მონეფ დაპატიჟებულეფიშ დაძახინშა, მარა ნამთინქ ვეკორინუ მოულა.
4 კინ მიდაშქვჷ შხვა მონეფ დო დავალ: „ქუწით დაპატიჟებულეფს: სუფრა გონწყილ მაფჷ, ხოჯეფ დო გიშნაგორა ოჸვილურეფ ჸვილირ რე, ირფელ მზათ რე. ქუმოზოჯით კამპანიაშა“.
5 მარა დაპატიჟებულეფქ ველერჩქილუეს: ნამთინექ მუშ ჸვანაშა მიდართჷ, ნამთინექ — ოვაჭრებშა.
6 შხვეფქ ოჭოფეს თიშ მონეფ, გოლახეს დო დოჸვილეს.
7 მეფექ მანგარო გერისხჷ. მიდაშქვჷ მუშ ჯარიშკოჩეფ, გაჭყვიდაფუ თი მაჸვილარეფ დო გეგნოჭვჷ თინეფიშ ქალაქ.
8 უკულ მონეფს უწუ: „საკამპანიო სუფრა გონწყილ რე, მარა დაპატიჟებულეფქ ღირსუანეფქ ვეჸუეს.
9 ათეშენ ქიგიაჸუნით ქალაქშე გიშმაულარ შარეფს დო კამპანიაშა ქუდაპატიჟით არძა, მიდგას შეხვადუთ“.
10 მიდართეს მონეფქ დო აკოშაყარეს არძა, მიდგაქ შარას შეხვადეს, ქოთ ჯგირ დო ქოთ გლახა. საკამპანიო დარბაზიქ სტუმარეფით ეიფშჷ.
11 მუჟამსით მეფექ სტუმარეფიშ ოძირაფშა გემნორთჷ, თოლ ქუმუკინდუ ართ კოჩის, ნამუთ საკამპანიოთ ვა რდჷ მონწყილ,
12 დო უწუ: „მუჭო მუნორთჷ საკამპანიო ბარგიშ უმშო?“ თის ხონარ ვეკუღუდ.
13 უკულ მეფექ მსახურეფს უწუ: „დუბორკით ხე დო კუჩხ დო გეგმაჸათით გალე, უკმელაშა! თექ ქიდიჭყანს ნგარას დო კიბირიშ ჭკირჭკინს“.
14 დაპატიჟებულ ბრელ რე, მარა გიშაგორილ — ჭიჭე».
15 თეშ უკულ მიდართეს* ფარისეველეფქ დო ქიმირაგადეს, ნამდა იესო სიტყვას ქიგიოჭოფესკო.
16 ქიმუშქვეს მუნეფიშ მოწაფეეფ დო ჰეროდეშ ხუჯიშდუმაკინებელეფ. თინეფქ უწუეს: „მოძღვარ, მიჩქუნა, ნამდა ირიათო სიმართლეს იჩიებუქ, ღორონთიშ შარას სწორას ოგურუანქ დო კოჩიშ თოლს მოწონაშ მეღებას ვაცადუქ, მუშენდა კოჩის მუშ მდგომარეობათ ვაფასენქ.
17 სქან აზრით, ქორენო სწორ კეისარშა ოგაფურიშ გინოგაფა?“
18 იესოს უჩქუდ, მუ უბადობა უღუდეს გურს დო უწუ: „დუდ წმინდეფო მოიღუნან, მუშენ გიმოფცადუნთ?
19 ქუმოძირეთ მონეტა, ნამდგათ ოგაფურს გაფულენთ“. თინეფქ ქიმუღეს დინარ.
20 თიქ კითხჷ: „მიშ სახეს დო ნაჭარას ორწყეთ თაქ?“
21 თინეფქ უპასუხეს: „კეისარიშ“. თიმწკუმა იესოქ უწუ: „კეისარიშ კეისარს ქიმეჩით დო ღორონთიშ — ღორონთის!“
22 თე სიტყვეფქ თინეფ მანგარო გაკვირ, ჩეთხის იესოს დო მიდართეს.
23 თიმ დღას სადუკეველეფქ, მიდგას ღურელეფიშ გათელებაშ ვა წანა, ქიმერთეს თიშა დო კითხეს:
24 «მოძღვარ, მოსექ თქუ: „მუჟამსით კოჩ თეშ დოღურუ, ნამდა სქუალეფ ვაჸვენუ, თიშ ოსურ თიშ ჯიმაქ ოკო ქიმიჸუნას დო სქუალეფ, ნამუთ თინეფს აშინა, ღურელ ჯიმაშ გამნარყ იჸუაფ“.
25 ჩქინწკუმა შქვით ჯიმა რდჷ. პირველქ ოსურ ქიმიჸუნ, მარა თეშ დოღურ, ნამდა გამნარყ ვა დოსქილად, ათეშენ თიშ ოსურ მაჟია ჯიმაქ ქიმიჸუნ.
26 მაჟიაქ ხოლო სქუალეფ ვა ნოჸვენ თეშ დოღურ. თაშ აღოლ მასმას ხოლო. საბოლათ შქვითხოლო ჯიმას ჸუნდჷ თე ოსურ, მარა არძაქ თეშ დოღურ, ნამდა სქუა ვა ნოჸვე.
27 ბოლოს თე ოსურქ ხოლო დოღურ.
28 თე შქვით ჯიმა გეთელებუნ, ნამუშ ოსურ იჸუაფ? თინა ხომ შქვითხოლოს ჸუნდჷ ოსურო!»
29 იესოქ უპასუხ: «ჩირთუთ, მუშენდა ვართ წმინდა წერილეფ გიჩქუნა დო ვართ თინა, მუ ძალა უღჷ ღორონთის,
30 მუშენდა გათელებაშ უკულ ვართ ოსურ მოჸუნა დო ვართ ითხუაფუნა; თინეფ თეშ რენა, მუჭოთ ანგელოზეფ ზეცას.
31 ვაიკითხირუნანო, მუ თქუ ღორონთიქ გათელებაშ გურშენ?
32 „მა ვორექ აბრაამიშ, ისაკიშ დო იაკობიშ ღორონთ“. თინა ღურელეფიშ ვარინ, ცოცხალეფიშ ღორონთ რე».
33 ხალხ თეს ირჩქილედუნ, უკვენდეს, მუს დო მუჭო ოგურუანდჷ თინა.
34 მუჟამსით ფარისეველეფქ ქიგეგეს, ნამდა სადუკეველეფს იესოშა მუთუნქ ვარაგადეს, გეკიშაყარეს* დო თიშა ქიმერთეს.
35 თინეფშე ართ-ართიქ, მიდგას კანონ ჯგირო უჩქუდ, გიმაცადებელო კითხჷ:
36 „მოძღვარ, ნამ რე კანონს არძაშ უდიდაშ მცნება?“
37 თიქ უპასუხ: «„გიჸორდას იეჰოვა, სქან ღორონთ, მთელ გურით, მთელ შურით* დო მთელ გონებათ“.
38 თენა რე პირველ დო არძაშ უდიდაშ მცნება.
39 მაჟია თეს მოგენს: „სქან დუდცალო გიჸორდას სქანიან*“.
40 თე ჟირ მცნებაშა რე გერსხილ მთელ კანონ დო წინასწარმეტყველეფიშ წიგნეფ».
41 ფარისეველეფ დიო ხოლო თექ რდეს, მუჟამსით იესოქ კითხჷ:
42 „მუს ფიქრენთ ქრისტეშენ? მიშ სქუა რე?“ თინეფქ უპასუხეს: „დავითიშ“.
43 თიქ უწუ: «იმწკუმა მუშენ ორაგადაფუ ღორონთიქ დავითის თიშ გურშენ „ჩქიმ უფალ“, მუჟამსით თქუ:
44 „იეჰოვაქ ჩქიმ უფალს უწუ: ქუდოზოჯ ჩქიმ მარძგვანშე, სოიშახ სქან ნტერეფს სქან კუჩხიშ გიოდგუმალო ვეგნვოშქვანქ“?
45 დავით თის უფალს ქუძახუნ-და, სქუა მუჭო აფჷ?!»
46 მითინს ვემიაჩინ პასუხიქ დო თიმ დღარ უკულ, მუთუნიშ კითხირს ვა ბედუდეს.
სქოლიოეფი
^ ვარდა შილებე: „თინეფწკუმა ართო გეკიშაყარეს“.
^ ვარდა შილებე: „თინეფწკუმა ართო გეკიშაყარეს“.
^ ბერძნ. „ფსიქე“. ქოძირით „შურ“ („ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“).
