Вәһий 3:1—22
3 Сардис җамаитиниң пәриштисигиму мундақ яз: “Худаниң йәттә роһиға вә йәттә юлтузиға егә болғучи мундақ дәйду: “Мән сениң ишлириңни билимән: сән намиңни тириктәк тутисән, лекин сән өлүк.
2 Һошияр бол вә өлүмдин аран аман қалғанларни мустәһкәмлигин, чүнки Рәббимниң алдида сениң ишлириңниң аяқлашқинини көрмидим.
3 Шу сәвәптин алғиниңни вә аңлиғиниңни әстә тутуп, уни сақлап, товва қил. Әгәр ойғанмисаң, у чағда оғри кәлгәндәк келимән һәм сән мениң қайси вақитта келишимни билмәй қалисән.
4 Гәрчә Сардиста силәрниң араңларда сиртқи кийимини булғимиған бир нәччә адәм бар. Улар мениң билән ақ кийимләрдә жүриду, чүнки улар буниңға лайиқ.
5 Ғәлибә қазиниватқан киши сиртқи ақ кийимгә кийиндүрүлиду вә һаятлиқ китавидин мән униң исмини һәргиз йоқатмаймән, әксичә Атамниң һәм Униң пәриштилириниң алдида униң исмини иқрар қилимән.
6 Кимниң қулиғи болса, роһниң җамаәтләргә немә дәватқинини аңлисун”.
7 Филаделфийә җамаитиниң пәриштисигә мундақ яз: “Муқәддәс вә һәқиқий, қолида Давутниң ачқучини тутуп турғучи: ачса — һечким япалмайду, япса — һечким ачалмайду, мундақ дәйду:
8 “Мән сениң ишлириңни билимән. Мән сениң алдиңда һечким япалмайдиған ишикни ачтим. Сениң күчүң аз, лекин сән мениң сөзүмни сақлап, мениң исмимни инкар қилмидиң.
9 Мана, Шәйтан ибадәтханисидин болған вә өзлирини йәһудийлар дәп атавалғанларни, лекин ялған ейтип, ундақ әмәсләрни айиғиңға җиқилишқа мәҗбурлаймән, шу чағда улар мениң сени сөйүдиғанлиғимни билидиған болиду.
10 Мениң сәвир-тақитим тоғрисидики сөзни сақлиғиниң үчүн, йәрдә яшаватқанларни синаш үчүн, пүткүл дунияға балаю-апәт келидиған вақитта мәнму сени сақлап қалимән.
11 Мән йеқинда келимән. Сениң таҗаңни бирси тартивалмаслиғи үчүн, бариңни мәккәм тут.
12 Ғәлибә қазиниватқанни мән Худайимниң мәркизий ибадәтханисиниң түврүги қилимән һәм у униңдин һечқачан чиқип кәтмәйду. Униң үстигә Пәрвәрдигарниң исмини, Худайимниң асмандин чүшүватқан йеңи Йерусалим шәһириниң исмини һәм мениң йеңи исмимни язимән.
13 Кимниң қулиғи болса, роһниң җамаәтләргә немә дәватқинини аңлисун”.
14 Лаодикия җамаитиниң пәриштисигә мундақ яз: “Худаниң мәвҗудатиниң башланмиси, садиқ вә һәқиқий гувачиси Амин мундақ дәйду:
15 “Мән сениң ишлириңни билимән: сән йә соғ әмәс, йә қайнақ әмәс. Мән сениң йә соғ, йә қайнақ болушиңни халаттим.
16 Бирақ сән соғму әмәс, қайнақму әмәс, бәлки илман болғанлиқтин, мән сени ағзимдин пүркүветишкә тәйяр.
17 Сән өзәңни: “Мән бай, бейидим вә һечнәрсигә муһтаҗим йоқ” дәйсән, бирақ сән өзәңниң бәхитсиз, бечарә, кәмбәғәл, қарғу вә ялиңачлиғиңни билмәйсән.
18 Бейип кетишиң үчүн, сиртқи ақ кийимгә кийинип, номуссиз ялиңачлиғиңни йепиш үчүн, отта тавланған алтунни вә көрүш үчүн, көзгә сүркәйдиған көз мейини мениңдин сетивелишиңни мәслиһәт қилимән.
19 Маңа қәдирлик болғанларниң һәммисини паш қилимән вә җазалаймән. Шу сәвәптин қизғин болғин вә товва қилғин.
20 Мана, мән ишикни қеқип турумән. Әгәр бирси мениң авазимни аңлап, ишикни ачса, мән униң өйигә кирип, униң билән вә у мениң билән кәчлик тамақ йәймиз.
21 Мән ғәлибә қазинип, Атам билән Униң тәхтидә олтарғинимдәк, ғәлибә қазанғанға мениң билән мениң тәхтимдә биллә олтиришқа иҗазәт беримән.
22 Кимниң қулиғи болса, роһниң җамаәтләргә немә дәватқинини аңлисун”».
