Юк, алдан билгеләнмәгән. Күп кенә кеше язмышка ышанса да, Изге Язмаларда кешегә язмыш бирелә дип әйтелми. Анда үлем еш кына «көтелмәгән вакытта» «очраклы хәл» аркасында була дип әйтелә (Вәгазьче 9:11).

Изге Язмаларда «үлү вакыты бар» дип әйтелмәгән мени?

 Әйе, Вәгазьче 3:2 дә: «Туу вакыты бар һәм үлү вакыты бар, утырту вакыты бар һәм утыртканны йолкып алу вакыты бар»,— дип әйтелә. Шулай да контекстка игътибар итсәк, шуны күрербез: монда сүз тормышның бер-берсен алмаштырып баручы цикллары турында бара (Вәгазьче 3:1—8). Аллаһы игенчене үсемлекләрне билгеле берәр көнне утыртырга мәҗбүр итмәгән кебек, безнең үлем көнебезне дә алдан билгеләп куймаган. Бу өзек безне көндәлек эшләребез аркасында Барлыкка Китерүчебезне онытмаска өнди (Вәгазьче 3:11; 12:1, 13).

Гомерне озынайтып була

 Тормышыбызда акыллы карарлар кабул итеп без, төрле көтелмәгән хәлләр булгалап торса да, үз гомеребезне озынайта алабыз. Изге Язмаларда: «Акыллы үгет-нәсыйхәт — тормыш чишмәсе, үлем тозагыннан читкә юнәлтә»,— дип әйтелә (Гыйбрәтле сүзләр 13:14). Муса да исраиллеләргә Аллаһы әмерләрен үтәп яшәсәләр гомерләре озын булыр дип әйткән булган (Канун 6:2). Ә инде бозык тормыш алып барсак һәм акылсыз карарлар кабул итсәк, гомеребезнең кыскаруы бар (Вәгазьче 7:17).

 Шунсын да әйтергә кирәк: бик акыллы тормыш алып барсак та үлемнән качып булмый (Римлыларга 5:12). Ләкин бу хәл тиздән үзгәрәчәк, чөнки Изге Язмаларда «үлем... инде булмаячак» вакыт турында әйтелгән (Ачылыш 21:4).