•  Jawaban Alkitab

•  Kumaha orok bisa lahir ti saurang parawan?

•  Naon tujuanana Yésus dilahirkeun ku saurang parawan?

•  Naha Mariam salilana parawan?

•  Naha Mariam dikandung tanpa dosa?

•  Kumaha sakuduna pandangan urang ngeunaan Mariam?

 Alkitab nyaritakeun yén, Mariam, indungna Yésus meunang kahormatan nu teu dibikeun ka sasaha, nyaéta ngalahirkeun Yésus basa manéhna parawan kénéh. Alkitab nganubuatkeun mujijat ieu dina buku Yesaya jeung nyaritakeun laksanana nubuat éta dina Injil Mateus jeung Lukas.

 Ngeunaan datangna Mésias, Yésaya nganubuatkeun, ”Hiji lanjang bakal bobot, seug ngowokeun putra pameget.” (Yesaya 7:14) Ku bingbingan Allah, Mateus ngahubungkeun nubuat Yésaya ieu jeung Mariam. Sanggeus nyaritakeun yén Mariam kakandungan sacara mujijat, Mateus nambahkeun, ”Pang kajadian kitu teh supaya laksana sabda Allah anu diandikakeun ka nabi baheula, ungelna, ’Hiji parawan a bakal ngandung, ngowokeun putra pameget anu pijenenganeunana Immanuel’ (hartina ’Allah nyarengan ka urang’).”—Mateus 1:22, 23.

 Dina Injilna, Lukas ogé nyaritakeun ngeunaan Mariam nu kakandungan sacara mujijat. Lukas nulis yén Allah ngutus malaikat Jabrail ”ka hiji parawan anu eukeur babakalan jeung Yusup turunan Raja Daud. Eta parawan ngaranna Mariam”. (Lukas 1:26, 27) Mariam gé ngomong manéhna parawan kénéh. Basa ngadéngé manéhna bakal jadi indungna Yésus, sang Mésias, Mariam nanya, ”Eta perkawis teh kumaha pitiasaeunana, margi abdi teh parawan keneh?”—Lukas 1:34.

 Mariam ngandung ku lantaran kawasa roh suci, atawa kawasa Allah. (Mateus 1:18) Mariam dibéjaan, ”Nyai bakal disumpingan ku Roh Suci, bakal diliputan ku kakawasaan Allah. Ku sabab kitu eta putra anu bakal medal teh suci, bakal disebut Putra Allah.” b (Lukas 1:35) Allah sacara mujijat mindahkeun kahirupan Putra-Na ka rahim Mariam. Ku kituna, manéhna jadi kakandungan.

 Tujuanana téh sangkan Yésus boga awak manusa nu sampurna supaya anjeunna bisa nyalametkeun manusa tina dosa jeung maot. (Yohanes 3:16; Ibrani 10:5) Allah mindahkeun kahirupan Yésus ka rahim Mariam. Sanggeusna, roh suci Allah nangtayungan orok dina kandungan Mariam sangkan teu keuna ku dosa.​—Lukas 1:​35.

 Yésus dilahirkeun sabagé manusa sampurna sarua jeung Adam basa manéhna can nyieun dosa. Alkitab nyebutkeun Yésus ”henteu midamel dosa”. (1 Petrus 2:​22) Lantaran sampurna, Yésus bisa nebus umat manusa tina dosa jeung maot.​—1 Korinta 15:21, 22; 1 Timoteus 2:​5, 6.

 Alkitab teu ngajarkeun yén Mariam salilana parawan, atawa jadi parawan abadi. Tapi, Alkitab ngajelaskeun yén Mariam boga anak-anak séjén.​—Mateus 12:46; Markus 6:3; Lukas 2:7; Yohanes 7:5.

 Henteu. Mémang sababaraha agama ngajarkeun Mariam dikandung tanpa dosa. Misalna numutkeun New Catholic Encyclopedia, ”Parawan Mariam bébas tina DOSA ASAL ti mimiti kahirupanana, nyaéta ti saprak manéhna dikandung. Manusa nu séjén mah ngawaris dosa . . . Tapi lantaran boga KURNIA nu istiméwa, Mariam teu keuna ku dosa asal”. c

 Sabalikna, Alkitab teu pernah ngajarkeun yén Mariam bébas tina dosa asal. (Jabur 51:7; Rum 5:​12) Buktina, Mariam méré kurban panebus dosa sanggeus manéhna ngalahirkeun saperti nu diatur ku Hukum Musa. (Imamat 12:​2-8; Lukas 2:​21-​24) New Catholic Encyclopedia nyebutkeun yén doktrin ngeunaan Mariam nu dikandung tanpa dosa téh teu diajarkeun ku Alkitab. Éta mah hasil pamikiran Garéja.

 Mariam jadi tuladan keur urang dina hal iman, kataatan, karendahan haté, jeung karohanian. Manéhna salah sahiji jalma satia nu bisa dipiconto ku urang.​—Ibrani 6:​12.

 Sanajan Mariam boga hak istiméwa jadi indungna Yésus, Alkitab teu ngajarkeun yén urang kudu nyembah atawa ngadoa ka manéhna. Yésus teu pernah méré kahormatan husus ka indungna, atawa nitah murid-muridna ngalakukeun hal éta. Malah, salian tina Injil, Mariam ngan pernah sakali disebutkeun dina buku Padamelan Rasul, jeung teu pernah disebutkeun dina 22 buku lianna dina Perjangjian Anyar.​—Rasul 1:​14.

 Euweuh bukti dina Alkitab yén Mariam narima kahormatan husus atawa dipuja-puja ku urang Kristen abad kahiji. Sabalikna, Alkitab ngajarkeun yén urang Kristen kudu nyembah ka Allah wungkul.​—Mateus 4:​10.