តើអ្នកណាជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ?

លេង

ព្រះបានណែនាំឲ្យអ្នកសរសេរគម្ពីរមួយចំនួន កត់ទុកព័ត៌មានដែលសម្គាល់បុគ្គលដែលនឹងក្លាយទៅជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ អ្នកគ្រប់គ្រងនោះនឹងត្រូវ

ជ្រើសរើសដោយព្រះ។ «ខ្ញុំបានតែងតាំងស្ដេចមួយរូប . . . ខ្ញុំនឹងប្រគល់ប្រជាជាតិនានាដល់អ្នកជាមត៌ក ហើយឲ្យផែនដីទាំងមូលដល់អ្នកជាកម្មសិទ្ធិ»។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ២:៦, ៨
ជាអ្នកស្នងរាជ្យពីស្ដេចដាវីឌ។ «មានកូនមួយបានកើតមកដល់យើង គឺកូនប្រុសមួយបានត្រូវប្រគល់មកឲ្យយើងហើយ . . . ចាប់ពីពេលនោះទៅ អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់គាត់នឹងថ្កុំថ្កើងជារៀងរហូត ហើយនៅលើបល្ល័ង្កដាវីឌនិងរាជាណាចក្ររបស់គាត់ នឹងមានសេចក្ដីសុខសាន្តជានិច្ច»។—អេសាយ ៩:៦, ៧
កើតនៅក្រុងបេថ្លេហិម។ «ឱបេថ្លេហិមអេប្រាតាអើយ! . . . នឹងមានបុគ្គលម្នាក់កើតចេញពីអ្នក គាត់នឹងគ្រប់គ្រង . . . អំណាចឧត្តុង្គឧត្តមរបស់គាត់មានរហូតដល់ចុងផែនដី»។—មីកា ៥:២, ៤
មនុស្សបដិសេធនិងសម្លាប់។ «គាត់ត្រូវមនុស្សមើលងាយ ហើយគ្មានអ្នកណារាប់អានទេ។ . . . គាត់បានត្រូវចាក់ទម្លុះ ដោយសារកំហុសរបស់យើង គាត់បានត្រូវបំបាក់ ព្រោះតែអំពើរំលងរបស់យើង»។—អេសាយ ៥៣:៣, ៥
ប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនិងទទួលសិរីរុងរឿង។ «លោកនឹងមិនទុកខ្ញុំចោលក្នុងផ្នូរឡើយ លោកក៏មិនឲ្យអ្នកស្មោះត្រង់របស់លោកឃើញរណ្ដៅដែរ។ . . . ខ្ញុំមានសុភមង្គលជារៀងរហូត ដោយសារខ្ញុំនៅខាងស្ដាំដៃលោក»។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៦:១០, ១១

ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូគ្រិស្តគឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្អបំផុត?

ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ មានតែបុគ្គលម្នាក់ទេដែលត្រូវនឹងការពណ៌នានៃអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្អបំផុត គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ តាមពិត ទេវតាមួយរូបបានប្រាប់ម៉ារៀដែលជាម្ដាយលោកថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រគល់បល្ល័ង្ករបស់ដាវីឌជាបុព្វបុរស ឲ្យដល់បុត្រនោះ។ . . . ហើយរាជាណាចក្ររបស់លោកនឹងមិនសាបសូន្យឡើយ»។—លូកា ១:៣១-៣៣

លោកយេស៊ូមិនដែលគ្រប់គ្រងពេលលោកនៅផែនដីទេ។ ប៉ុន្តែ លោកនឹងគ្រប់គ្រងមនុស្សជាតិពីស្ថានសួគ៌ជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្អបំផុត? សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើពេលលោកនៅផែនដី។

លោកយេស៊ូយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្ស។ លោកបានជួយទាំងបុរសទាំងស្ត្រី ទាំងក្មេងទាំងចាស់ ទោះជាពួកគេមានមជ្ឈដ្ឋានឬឋានៈអ្វីក៏ដោយ។ (ម៉ាថាយ ៩:៣៦; ម៉ាកុស ១០:១៦) ពេលបុរសកើតជំងឺឃ្លង់ម្នាក់អង្វរថា៖ «បើលោកចង់ធ្វើឲ្យខ្ញុំជាស្អាត លោកអាចធ្វើបាន» នោះលោកយេស៊ូមានចិត្តក្ដួលអាណិត ហើយបានប្រោសឲ្យគាត់ជាសះស្បើយ។—ម៉ាកុស ១:៤០-៤២
លោកយេស៊ូបានបង្រៀនយើងអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាមិនអាចធ្វើជាខ្ញុំបម្រើរបស់ព្រះផង និងទ្រព្យសម្បត្តិផងបានឡើយ»។ លោកក៏មានប្រសាសន៍ថា យើងត្រូវប្រព្រឹត្តដល់អ្នកឯទៀតតាមរបៀបដែលយើងចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតប្រព្រឹត្តដល់យើង។ បន្ថែមទៀត លោកបានបង្ហាញថាព្រះយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើរបៀបគិតគូរនិងអារម្មណ៍របស់យើង មិនគ្រាន់តែអ្វីដែលយើងធ្វើប៉ុណ្ណោះទេ។ ដូច្នេះ ដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះពេញចិត្ត យើងត្រូវគ្រប់គ្រងលើអារម្មណ៍ដែលកប់ជ្រៅក្នុងចិត្តរបស់យើង។ (ម៉ាថាយ ៥:២៨; ៦:២៤; ៧:១២) លោកយេស៊ូក៏បានបញ្ជាក់ទៀតថា ដើម្បីយើងមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ យើងត្រូវរៀនអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យយើងធ្វើ ហើយក្រោយមកធ្វើតាមអ្វីទាំងនោះ។—លូកា ១១:២៨
លោកយេស៊ូបង្រៀនអំពីអត្ថន័យនៃការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ប្រសាសន៍និងការប្រព្រឹត្តរបស់លោកយេស៊ូមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើចិត្តរបស់ពួកអ្នកស្ដាប់។ គម្ពីរចែងថា៖ «បណ្ដាជនបានកោតស្ងើចក្រៃលែងអំពីវិធីបង្រៀនរបស់លោក ពីព្រោះ . . . លោកបង្រៀនក្នុងនាមជាអ្នកដែលមានអំណាចពីព្រះ»។ (ម៉ាថាយ ៧:២៨, ២៩) លោកបង្រៀនពួកគេថា៖ ‹ចូរស្រឡាញ់សត្រូវរបស់អ្នក›។ សូម្បីតែពេលលោកបានត្រូវព្យួរលើបង្គោលទារុណកម្មក៏ដោយ លោកអធិដ្ឋានថា៖ «បិតាអើយ សូមអភ័យទោសឲ្យពួកគេ ព្រោះពួកគេមិនដឹងថាខ្លួនកំពុងធ្វើអ្វីឡើយ»។—ម៉ាថាយ ៥:៤៤; លូកា ២៣:៣៤

លោកយេស៊ូមានគុណសម្បត្តិល្អជាងគេដើម្បីគ្រប់គ្រងពិភពលោក ហើយជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលជួយមនុស្សនិងមានចិត្តសប្បុរស។ ប៉ុន្តែ តើលោកចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងនៅពេលណា?

លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ

សំណួរនិងចម្លើយពីគម្ពីរ

https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/2020086/univ/art/2020086_univ_sqr_xl.jpg

wp20 លេខ ២ ទំ. ៦-៧

សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា

តើអ្នកណាជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ?

ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូគ្រិស្តគឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្អបំផុត?

លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ

តើលោកយេស៊ូសង្គ្រោះយើងតាមរបៀបណា?

តើរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអ្វី?

តើអ្នកដឹកនាំមួយណាដែលលោកអ្នកនឹងជ្រើសរើស? តើគម្ពីរចែងយ៉ាងណា?

តើក្នុងន័យអ្វីថ្លៃលោះរបស់លោកយេស៊ូអាច«លោះមនុស្សជាច្រើន»?