مزمور ۱۰:۱-۱۸
ל [ل]
۱۰ ای یَهُوَه، چرا دور ایستاده‌ای؟
چرا خودت را در دوران سخت پنهان می‌کنی؟
۲ شریران با غرور تمام به درماندگان ظلم می‌کنند،اما نقشه‌هایشان عملی نمی‌شود و در دام‌های خودشان گرفتار می‌شوند.
۳ شریران به امیال خودخواهانه‌شان می‌بالند،و طمعکاران را تحسین می‌کنند؛נ [ن]آن‌ها هیچ احترامی برای یَهُوَه قائل نیستند.
۴ شریران به خاطر غرورشان تحقیق نمی‌کنند،و تمام فکرشان این است که خدایی وجود ندارد.
۵ آن‌ها در کارهایشان موفقند،ولی داوری‌های تو را ای خداوند درک نمی‌کنند.آن‌ها به ریش همهٔ دشمنانشان می‌خندند،
۶ و هر کدام از آن‌ها به خودش می‌گوید:«من هیچ وقت نمی‌افتم،و هیچ وقت بلایی به سرم نمی‌آید.»
פ [پ]
۷ دهانشان پر از نفرین و دروغ و تهدید است،و از زبانشان شرارت و بدی می‌بارد.
۸ نزدیک روستاها در کمین دیگران می‌نشینند،و از مخفیگاهشان بیرون می‌آیند و افراد بی‌گناه را می‌کشند.
ע [ع]
همیشه به دنبال اشخاص بیچاره می‌گردند که به دام بیندازند.
۹ مثل شیر در مخفیگاهشان کمین می‌کنند،
و منتظرند به اشخاص درمانده حمله کنند؛
آن‌ها را گرفتار می‌کنند و به دام خود می‌کِشند.*
۱۰ این مظلومان، له و خرد می‌شوند؛مردم بیچاره زیر سلطهٔ شریران قرار می‌گیرند.*
۱۱ شریران با خودشان می‌گویند: «خدا فراموش کرده،
و رویش را برگردانده است.
او هیچ وقت به این چیزها توجهی نمی‌کند.»
ק [ق]
۱۲ ای یَهُوَه، بلند شو! ای خدای من، دست به کار شو!
درماندگان را فراموش نکن!
۱۳ چرا شریران به تو بی‌احترامی می‌کنند؟
آن‌ها به خودشان می‌گویند: «خدا هیچ وقت از ما بازخواست نخواهد کرد.»
ר [ر]
۱۴ اما ای خدا تو می‌بینی!
تو رنج و مصیبت مردم را می‌بینی،
و قدرتت را به آن‌ها نشان می‌دهی.تو امید بیچارگان و مددکار یتیمان هستی.
ש [ش]
۱۵ دست بدکاران و شریران را بشکن؛آن‌ها را به خاطر شرارتشان مجازات کن،تا دیگر اثری از شرارتشان باقی نماند.
۱۶ یَهُوَه همیشه و تا ابد پادشاه است.
ملت‌ها* از روی زمین نابود شده‌اند.
ת [ت]
۱۷ اما تو ای یَهُوَه دعای فروتنان را می‌شنوی.
تو به آن‌ها قوّت قلب می‌دهی و با دقت به درد دلشان گوش می‌دهی.
۱۸ تو از حق یتیمان و مظلومان دفاع می‌کنی،تا انسان خاکی* دیگر نتواند آن‌ها را بترساند.
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «در تور خود می‌اندازند.»
^ یا: «به دست شریران می‌افتند.»
^ منظور ملت‌های خدانشناس است.
^ یا: «فانی.»
