Яритилиш 2:1—25
2 Шундақ қилип, асман билән зимин һәм пүткүл уларниң мәвҗудатлири яритилди.
2 Йәттинчи күнгә қәдәр Худа қилған ишини аяқлаштуруп, барлиқ қилған ишлиридин йәттинчи күни арам алди.
3 Худа йәттинчи күнини бәрикәтләп, уни муқәддәс қилди, чүнки мошу күндә Худа нийәт қилған барлиқ ишини тамамлап, арам алди.
4 Мана Йәһва* Худа асман билән йәр бәрпа қилған күндә асман билән йәр-зиминниң яритилип чиқиши.
5 Шу вақитта йәрдә техи һечқандақ дала чатқили болмиған еди вә техи һечқандақ дала өсүмлүклири өсмигән еди, чүнки Йәһва Худа йәргә ямғурни яғдурмиған вә йәрни асрайдиған инсан болмиған еди.
6 Лекин йәр бетидин туман көтүрүлинип, пүткүл йәр йүзини суғиратти.
7 Йәһва Худа йәрниң тописидин инсанни ясап, униң бурниға һаятлиқ нәпәсини пүвлиди, шуниң билән инсан тирик җан болди.
8 Йәһва Худа шәриқтики Ерәмдә бир бағни бәрпа қилип, яратқан инсанни шу җайға орунлаштурди.
9 Йәнә Йәһва Худа йәрдин көркәмлик һәм озуқ үчүн яхши болған һәрқандақ дәрәқни өстүрди, шундақла бағниң оттурисида һаятлиқ дәриғини һәм яхши билән яманни тонутидиған дәрәқни өстүрди.
10 Ерәмдин бағни суғуридиған бир дәрия еқип чиқип, шу йәрдин бөлүнүп, төрт еқинни бәрпа қилатти.
11 Биринчиси Пишон дәп атилатти. У алтун чиқидиған пүткүл Һавила йерини айлинип өтиду.
12 У йәрниң алтуни есил. Шу йәрдә шундақла хуш пурақлиқ девирқай һәм оникс теши бар.
13 Иккинчи дәрияниң нами Гиһон. У пүткүл Куш йерини айлиниду.
14 Үчинчи дәрияниң нами Диҗлә. У Ассириядин шәриққә қарап ақиду. Төртинчи дәрия Фират.
15 Йәһва Худа инсанни елип, уни Ерәм беғини асраш һәм униңға ғәмхорлуқ қилиш үчүн, шу йәргә орунлаштурди.
16 Йәһва Худа инсанға: «Сән бағдики барлиқ дәрәқләрдин тойғичә йегин.
17 Амма яхши билән яманни тонутидиған дәрәқтин йемә, чүнки униңдин йегән күнила чоқум өлисән»,— дәп әмир қилди.
18 Андин Йәһва Худа: «Инсанниң ялғуз болуши яхши әмәс. Униңға толуқтурғучи болудиған ярдәмчини яритип берәй»,— деди.
19 Йәһва Худа топидин һәрқандақ дала һайвинини вә асмандики учар қанатни яритип, уларни инсан қандақ атайдиғинини көрүш үчүн, униң алдиға кәлтүрди. Инсан һәрбир тирик җанни қандақ атиса, униң нами шундақ болди.
20 Инсан барлиқ өй җаниварлириға, асмандики учарқанатларға вә даладики һәрқандақ һайванға ат қойди, лекин инсан үчүн униңға толуқтурғучи болудиған ярдәмчи тепилмиди.
21 Шу чағда Йәһва Худа инсанни чоңқур уйқиға чөмдүрүп, у ухлаватқанда, униң бир қовурғисини елип, шу җайни әт билән йепип қойди.
22 Йәһва Худа инсандин алған қовурғидин аял кишини яритип, уни инсанниң алдиға әкәлди.
23 Шунда инсан мундақ деди:
«Мана әнди, сүйәклиримдин чиққан сүйәк Вә әтлиримдин чиққан әт алдимда.
У аял киши дәп атилиду, Чүнки у әр кишидин елинғандур».
24 Шуңлашқа әр киши ата-анисидин айрилип, өз аялиға чаплишиду вә улар бир тән болиду.
25 Уларниң иккилиси, инсан вә униң аяли, ялиңач еди, лекин улар уялматти.
Изаһәтләр
^ Ибранийчә יהוה (ЙХВХ) Йәһва — Худаниң хас шәхсий исми. Мошу исимни барлиқ һәқиқий пәйғәмбәрләр билгән вә Пәрвәрдигарни шундақ атиған еди.
