Коринтлиқларға 2-хәт 8:1—24
8 Қериндашлар, Македонийәдики җамаәтләргә көрситилгән Худаниң мол меһирлигини яки инайитини билишиңларни халаймән.
2 Улар қайғу-оқубәтләр басқан зор синақ вақтида, гәрчә интайин қаттиқ намрат әһвалда болсиму, чоң хошаллиқ һәм бүйүк мәртликни көрсәтти.
3 Улар қолидин кәлгән барлиқ нәрсини қилди вә — мән униңға гувалиқ беримән — һәтта күчидинму артуқ қилди.
4 Улар өзлири бизни шу һәдийә ишини һәм муқәддәсләргә тәйярланған хизмәткә иштрак қилиш шәрипигә лайиқ көрүшни өтүнүп ялвурушти.
5 Һәм улар биз үмүт қилған нәрсинила бәргини йоқ, бәлки, биринчи новәттә, улар өзлирини Худаниң ирадиси бойичә Һакимдаримизға һәм бизгә беғишлиди.
6 Бу бизни Титни силәрдә башлиған бу һәдийә ишини түгитишкә рәғбәтләндүрүшни дәвәт қилди.
7 Һалбуки, силәрдә һәммидә болған молчилиқ: етиқатта, сөздә, билимләрдә, һәрқандақ ихласта вә бизниң силәргә болған меһир-муһәббитимиздә,— шундақ молчилиқ мошу һәдийә ишидиму болсун.
8 Буни силәргә буйруқ ретидә ейтмайватимән, чүнки башқиларниңму ихласини байқаватимән, бәлки меһир-муһәббитиңларниң сәмимийлигини синашни халаймән.
9 Силәр Һакимдаримиз Әйса Мәсиһниң мол меһирлигини билисиләр, у бай болсиму, униң гадайлиғи билән силәр бай болушуңлар үчүн, силәрни дәп, гадай болған еди.
10 Мениң бу тоғрилиқ пикрим мундақ: бу иш — силәрниң пайдаңлар үчүнла, бир жил бурун силәр буни башлиғандиңлар һәм зор иштияқ билән.
11 Әнди бу ишни, силәрдә бар нәрсигә тайинип аяқлаштуруңлар, тәйяргәрлик һәм ихтиярлиқ билән бу ишниң йәкүнлиниши болсун.
12 Әгәр тәйяргәрлик болса, кишидә йоқ нәрсигә қарап әмәс, әксичә бар нәрсигә қарап, алаһидә илтипат билән қобул қилиниду.
13 Мән башқилириға йеник болуп, лекин силәргә еғир болушини ейтмақчи әмәсмән,
14 бәлки баравәрлик болуши үчүн, тәңшәлгән бөлүш арқилиқ силәрниң һазирқи маддий артуқчилиғиңлар уларниң йетишмәслигини толтурғинидәк, уларниң артуқчилиғи силәрдики йетишмәсликни толтуриду.
15 Йезилғинидәк: «Көп болғанниң артуқчә көп болмиди, аз болғанниң һәддидин ташқири аз болмиди».
16 Титниң қәлбигә силәр үчүн мошундақла ихласни салған Худаға шүкүр.
17 У һәқиқәтән дәвәткә мақул болуп һәм өз ирадиси бойичә интайин ихласмән түрдә силәргә қарап йолға чиқти.
18 Биз униң билән биллә хуш хәвәр түпәйли қиливатқан хизмити үчүн барлиқ җамаәтләрдә махташқа сазавәр болған бурадәрни әвәтиватимиз.
19 Униңдин ташқири, у шундақла җамаәтләр тәрипидин мошу һәдийә ишиға тегишлик һәмрайимиз болуп бәлгүләнди. Бу һәдийә билән биз Һакимдаримиз шөһритигә лайиқ пайдилинишимиз керәк вә тәйяргәрлигимизниң испатиға башқиларға ярдәм қилишимиз лазим.
20 Шуңа биз мошу мәртлик ианигә һәм униң пайдилинишиға бағлиқ әйипкә қалмаслиқтин еһтият болумиз.
21 Чүнки биз «пәқәт Йәһваниң алдидила әмәс, бәлки инсанларниң алдидиму мүлүк билән һалал пайдилинимиз».
22 Шундақла улар билән бизниң бурадәримизни әвәтиватимиз, биз нәччә қетим униң көп нәрсидә ихласмән екәнлигигә, әнди болса униң силәргә болған зор ишәнчиси сәвәвидин техиму ихласмән болушиға көз йәткүздуқ.
23 Әгәр Тит тоғрилиқ қандақту-бир соаллириңлар болса, у мениң һәмрайим һәм силәрниң пайдаңлар үчүн шеригим, әгәр бурадәрләр тоғрилиқ болса, улар җамаәтләрниң әлчилири, һәм Мәсиһниң пәхри.
24 Шуңлашқа җамаәтләр алдида уларға силәрниң меһир-муһәббитиңларниң һәм биз силәр һәққидә пәхирлинишлиримизниң дәлилини көрситиңлар.
