Ибранийларға 2:1—18
2 Шу сәвәптин, биз һечқачан етиқаттин чәтнәп кәтмәслигимиз үчүн, аңлаватқан нәрсиләргә алаһидә диққәтлик болушимиз керәк.
2 Чүнки әгәр пәриштиләр арқилиқ ейтилған сөз өзгәрмәс вә һәрқандақ қилмиш һәм итаәтсизлик адил җазаға тартилған болса,
3 у чағда биз әгәр шунчә бүйүк ниҗатқа етивар бәрмисәк, қандақму қутқузулалаймиз? Бу ниҗат һәққидә баштин Һакимдаримиз арқилиқ уқтурулған вә уни аңлиғанлар тәрипидин биз үчүн тәстиқләнгән.
4 Шундақла һәтта Худаму карамәт-аламәтләр, һәрхил қудрәтлик ишлар һәм Өз ирадиси бойичә муқәддәс роһни бәргәнлиги билән гувалиқ қилди.
5 Чүнки биз ейтиватқан кәлгүси маканлашқан йәрни Худа пәриштиләргә беқиндуруп бәрмигәнғу.
6 Әксичә, бир киши гувалиқ берип, мундақ дегәнди: «Сән есиңда тутқидәк, инсан немә у шунчә вә Сән униңға ғәмхорлуқ қилғидәк, инсан оғли немә шунчә?
7 Сән уни пәриштиләрдин сәл төвән қойдуң, шөһрәт һәм шәрәп билән униңға таҗ кийдүрүп, Өз қоллириңниң ишлири үстидин тайинлидиң.
8 Униң аяқ астиға һәммини беқиндурдуң». Униңға һәммини бойсундуруп, Худа һечнәрсини униңға бойсунмиған һалда қалдурмиди. Амма, һазирчә биз техи барлиқ нәрсә униңға бойсунғанлиғини көрмидуқ,
9 лекин шуни көрдуқки, пәриштиләрдин сәл төвән қоюлған Әйса өлүм тартқини үчүн, шан-шөһрәт һәм шан-шәрәп билән мукапатланди. Рәббимизниң мол меһирлиги бойичә у һәммиси үчүн өлүмни көрди.
10 Чүнки һәммә нәрсә Униң үчүн вә һәммә нәрсә Униң арқилиқ болған Худа көплигән пәрзәнтләрни шөһрәткә әкелиши вә уларниң қутқузушиниң Йолбашчисини азаплар арқилиқ камил қилиши орунлуқ еди.
11 Чүнки муқәддәсләватқан һәм муқәддәслиниватқанларму Ялғуздин чиқти вә мошу сәвәптин, Әйса уларни «бурадәрлирим» дәп аташтин уялмайду.
12 У: «Мән Сениң исмиңни бурадәрлиримгә җакалаймән, җамаәтниң оттурисида Саңа мәдһийә иҗра қилимән»,
13 йәнә: «Униңға тайинимән» һәм шундақла: «Мән вә Йәһва маңа бәргән балилирим»,— дәйду.
14 «Балилар» қан вә тәндин болғачқа, уму шундақла қан вә тән болуп, өзиниң өлүми түпәйли өлүмгә сәвәп болуватқан Иблис билән түгитиш үчүн,
15 өлүмдин қорқуп, пүткүл һаятида қуллуқта болғанларни азат қилиш үчүн өлди.
16 Чүнки у пәриштиләргә әмәс, бәлки Ибраһимниң әвладиға ярдәм бәрмәктә.
17 Шуңлашқа, у һәммә нәрсидә өзиниң «бурадәрлиригә» охшап, андин Худаға хизмәттә рәһимдиллик һәм садиқ баш роһаний болуп, хәлиқниң гуналири үчүн яраштуруш қурванлиғини әкелиши керәк еди.
18 Синақта болғанда азап тартқанлиғидин, у синақта болуватқанларға ярдәм беришкә қабилдур.
