နေဝင်ဆည်းဆာချိန်မှာ ဥယျာဉ်ထဲရောက်နေတဲ့ ယောသပ်ဟာ စွန်ပလွံပင်နဲ့ သီးပင်စားပင်တွေ၊ ရေကန်တွေကို ကြည့်နေရင်း အုတ်တံတိုင်းတစ်ဖက်မှာရှိတဲ့ ဟိုးအဝေးက ဖာရောနန်းတော်ဆီ အကြည့်ရောက်သွားတယ်။ အိမ်ထဲကနေ ယောသပ်ဆီ ပျံ့လွင့်လာတဲ့ သားကြီးမနာရှေနဲ့ သားငယ်ဧဖရိမ်တို့ ဆော့ကစားရင်း ထွက်လာတဲ့ တခစ်ခစ်ရယ်သံလေးကို ကြားယောင်ကြည့်လိုက်ပါ။ သားလေးတွေ ကစားနေတာကိုကြည့်ရင်း သဘောကျပြီး ရယ်နေတဲ့ချစ်ဇနီးရဲ့ ပုံရိပ်ကို ယောသပ်မြင်ယောင်ပြီး ပြုံးနေမှာပဲ။ ဘုရားရဲ့ကောင်းချီး ခံစားနေရပါလားလို့ ယောသပ်သိလိုက်ပါပြီ။

ယောသပ်က သားကြီးကို ခွင့်လွှတ်မှုလို့အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ မနာရှေဆိုပြီး နာမည်ပေးလိုက်တယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၁:၅၁) မကြာသေးခင်ကမှရထားတဲ့ ဘုရားသခင့် ကောင်းချီးတွေကြောင့် သူ့ရဲ့ဇာတိမြေ၊ ညီကိုတွေနဲ့ အဖေ့ကို လွမ်းဆွတ်နေတဲ့ဒဏ် ပြေပျောက်လာမှာ သေချာတယ်။ တကယ်တော့ အကိုတွေရဲ့ မုန်းတီးမှုကြောင့် ယောသပ်ရဲ့ဘဝ ပြောင်းလဲသွားခဲ့တာပါ။ အကိုတွေက ယောသပ်ကို ရိုက်နှက်ပြီး သတ်ဖို့အထိတောင် ကြံစည်ခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး မသတ်ဖြစ်တော့ဘဲ ခရီးသွားကုန်သည်တွေဆီ ကျွန်အဖြစ် ရောင်းစားလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်ကစပြီး ယောသပ်ခမျာ ဘဝမုန်တိုင်းဒဏ် တစ်ခုပြီးတစ်ခု ခံခဲ့ရတယ်။ အဲဒီထဲမှာ ၁၂ နှစ်လောက်အထိ ကျွန်အဖြစ်၊ အကျဉ်းသားအဖြစ်နေခဲ့ရတာတွေ ပါတယ်။ ထောင်ထဲမှာ အချိန်အတော်ကြာ သံခြေချင်းခတ်ခံရတဲ့အထိ ဒုက္ခခံခဲ့ရတယ်။ အခုတော့ ယောသပ်ဟာ အင်အားကြီးနိုင်ငံဖြစ်တဲ့ အီဂျစ်ပြည်မှာ ဒုတိယအုပ်စိုးရှင်ဖြစ်နေပါရောလား။ *

နှစ်တွေတစ်လျှောက် ယေဟောဝါဘုရား ကြိုဟောထားတဲ့အတိုင်း တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဖြစ်ပျက်လာတာကို ယောသပ် မြင်တွေ့ခဲ့ရတယ်။ အီဂျစ်ပြည်မှာ ၇ နှစ်လုံးလုံး အစားအစာတွေ ပေါများချိန်မှာ ယောသပ်က ကြီးကြပ်ပြီး ပိုလျှံတဲ့အစားအစာတွေကို သိုလှောင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ချစ်ဇနီးအာသနတ်နဲ့ရတဲ့ သားနှစ်ယောက်ရှိနေပြီ။ တစ်ခါတလေတော့လည်း မိုင်ပေါင်းများစွာဝေးတဲ့နေရာက သူ့မိသားစုအကြောင်း အတွေးထဲဝင်လာတယ်။ အထူးသဖြင့် ညီလေးဗင်ယာမိန်နဲ့ ချစ်ရတဲ့အဖေယာကုပ်ကို သတိရနေတယ်။ သူတို့တွေ ကျန်းကျန်းမာမာရှိရဲ့လားလို့ ယောသပ်သိချင်နေမှာပဲ။ အကိုတွေရဲ့ ပြုမူပြောဆိုပုံတွေ ပြောင်းလဲသွားပြီလား၊ မိသားစုဝင်အချင်းချင်း သင့်မြတ်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါ့မလားလို့ ယောသပ် စဉ်းစားနေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။

သင့်မိသားစုမှာလည်း မနာလိုမှု၊ မုန်းတီးမှုတွေကြောင့် စိတ်ဝမ်းကွဲနေရင် သင်လည်း ယောသပ်လိုပဲ ခံစားရနိုင်တယ်။ မိသားစုတာဝန်ကို ယောသပ်ယူရတဲ့အခါ သူ့ရဲ့ယုံကြည်ခြင်းကနေ ဘာသင်ခန်းစာရနိုင်သလဲ။

ယောသပ်က အလုပ်များနေရင်း ရက်တွေ၊ နှစ်တွေကုန်လွန်လာတယ်။ ဖာရောဘုရင်ရဲ့အိပ်မက်ထဲမှာ ယေဟောဝါဘုရား ကြိုဟောထားသလို အစားအစာပေါကြွယ်ဝတဲ့ ၇ နှစ်ပြီးတဲ့နောက် အခြေအနေတွေ ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲသွားပါပြီ။ ကောက်နှံတွေ တဖြည်းဖြည်းရှားပါးလာတယ်။ မကြာခင် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံအားလုံးမှာလည်း အစားအစာတွေရှားပါးလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ‘အီဂျစ်ပြည်၌ ဆန်စပါးရှိသေး’ တယ်လို့ ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြထားတယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၁:၅၄) ယောသပ်ဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ အကူအညီကြောင့် ကြိုဟောနိုင်ပြီး ကောင်းကောင်းကြီးကြပ်ပေးနိုင်ခဲ့လို့ ဆန်စပါးတွေရှိနေသေးတာပါ။

အီဂျစ်လူတွေဟာ ယောသပ်ကို ကျေးဇူးခံကျေးဇူးစားအဖြစ် ယူမှတ်တဲ့အပြင် သူ့ရဲ့ကြီးကြပ်နိုင်စွမ်းကိုလည်း ချီးမွမ်းကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ယောသပ် ဘယ်နေရာပဲရောက်ရောက် ချီးမွမ်းခံရတဲ့အခါ အဲဒီ ချီးမွမ်းမှုကို ယေဟောဝါဘုရားကိုပဲ ပေးခဲ့တယ်။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း ဘုရားသခင်ရဲ့လုပ်ငန်းတော်မှာ ကိုယ့်ရဲ့အစွမ်းအစနဲ့ နှိမ့်ချစွာလုပ်ကိုင်မယ်ဆိုရင် ကိုယ်ထင်ထားတာထက် ပိုပြီးလုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့ ဘုရားသခင် ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်။

တစ်နေ့မှာ အီဂျစ်လူတွေလည်း ငတ်ပြတ်လာကြတယ်။ ဖာရောမင်းဆီ သူတို့ အကူအညီတောင်းတဲ့အခါ “ယောသပ်ထံသို့သွားကြ၊ သူစီရင်သည်အတိုင်းပြုကြ” လို့ပြောလိုက်တယ်။ ဒါနဲ့ စပါးကျီတွေကို ယောသပ် ဖွင့်လိုက်တဲ့အခါ အီဂျစ်လူတွေ အစားအစာ လိုသလောက်ဝယ်နိုင်ကြတယ်။—ကမ္ဘာဦး ၄၁:၅၅၊ ၅၆။

အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတွေမှာတော့ အဲဒီလိုဝယ်ဖို့ အစားအစာတွေ စုဆောင်းထားတာမရှိဘူး။ မိုင်ပေါင်းရာနဲ့ချီဝေးတဲ့ ခါနာန်ပြည်က ယောသပ်မိသားစုလည်း ငတ်ပြတ်လာပြီ။ ဒါနဲ့ အီဂျစ်ပြည်မှာ အစားအစာတွေရှိနေတယ်လို့ သတင်းရထားတဲ့ သက်ကြီးရွယ်အိုယာကုပ်က သားတွေကို အစားအစာတွေဝယ်ဖို့ အီဂျစ်ပြည်ကို လွှတ်လိုက်တယ်။—ကမ္ဘာဦး ၄၂:၁၊ ၂။

ဒါပေမဲ့ ယာကုပ်က သား ၁၀ ယောက်ကိုပဲ လွှတ်လိုက်ပြီး အငယ်ဆုံးသားဗင်ယာမိန်ကိုတော့ ထည့်မပေးလိုက်ဘူး။ ချစ်ရတဲ့သားယောသပ်လေးကို အကိုကြီးတွေဆီ လွှတ်လိုက်တဲ့အချိန်ကို ယာကုပ် အမှတ်ရနေမှာပဲ။ အဲဒီအချိန်ကစပြီး ယောသပ်လေးကို ယာကုပ် မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ အကိုကြီးတွေက စုတ်ပြတ်ပြီး သွေးစွန်းနေတဲ့ ယောသပ်ရဲ့ဝတ်ရုံကို ယူလာကြတယ်။ တကယ်တော့ ယောသပ်ရဲ့ ဝတ်ရုံလှလှလေးဟာ အဖေ့ရဲ့အရေးပေးမှုနဲ့ ချစ်ခင်မှုကို ပေါ်လွင်စေတဲ့ အမှတ်အသားပါ။ ယောသပ်ကို တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်တွေ ကိုက်သတ်လိုက်ပြီလို့ အယုံသွင်းလိုက်တဲ့အတွက် သက်ကြီးရွယ်အိုအဖေခမျာရင်နင့်ကြေကွဲသွားပါတယ်။—ကမ္ဘာဦး ၃၇:၃၁-၃၅။

ယာကုပ်ရဲ့သားတွေဟာ ခရီးရှည်နှင်ပြီးတဲ့နောက် အီဂျစ်ပြည်ကို ရောက်လာကြတယ်။ အစားအစာဝယ်ဖို့ စုံစမ်းတဲ့အခါ ဇာဖဏာသဖာဏလို့ခေါ်တဲ့ နန်းတွင်းအရာရှိကြီးဆီသွားပါလို့ ပြောကြတယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၁:၄၅) နန်းတွင်းအရာရှိကြီးကို မြင်တဲ့အခါ ယောသပ်မှန်း သူတို့မှတ်မိကြသလား။ လုံးဝမမှတ်မိကြပါဘူး။ လိုအပ်တဲ့အစားအစာတွေ ရောင်းပေးမယ့်သူကို အီဂျစ်ပြည်ရဲ့နန်းတွင်းအရာရှိကြီးလို့ပဲ သူတို့ထင်နေကြတာ။ လေးစားတဲ့အနေနဲ့ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း သူတို့ “ဦးညွှတ်” ကြတယ်။—ကမ္ဘာဦး ၄၂:၅၊ ၆။

ယောသပ်ကော ဘယ်လိုနေသလဲ။ အကိုတွေမှန်း ချက်ချင်းမှတ်မိသွားပါလေရော။ ဒါ့အပြင် အကိုတွေ ဦးညွှတ်နေတာကိုကြည့်ပြီး ကလေးဘဝအကြောင်း အတွေးထဲဝင်လာတယ်။ အဲဒီအခါ ယောသပ်ဟာ ကလေးဘဝက ယေဟောဝါဘုရားမြင်မက်စေခဲ့တဲ့ “အိပ်မက်တို့ကို အောက်မေ့” လာတယ်လို့ ကျမ်းစာမှာဖော်ပြထားပါတယ်။ အဲဒီအိပ်မက်တွေထဲမှာ အကိုတွေက ယောသပ်ရှေ့မှာ ဦးညွှတ်ကြလိမ့်မယ်လို့ ကြိုပြောထားတယ်။ အခုတော့ သူတို့တကယ်ပဲ ဦးညွှတ်နေကြပါလား။ (ကမ္ဘာဦး ၃၇:၂၊ ၅-၉; ၄၂:၇၊ ၉) ယောသပ် ဘာလုပ်မလဲ။ အကိုတွေကို ပွေ့ဖက်မလား။ ကလဲ့စားချေမလား။

အကိုတွေ ဘာကြီးပဲလုပ်ခဲ့ပါစေ ခံပြင်းတဲ့စိတ်နဲ့ ကလဲ့စားမချေရဘူးလို့ ယောသပ်သိထားတယ်။ မထင်မှတ်တဲ့အရာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခုဖြစ်ပျက်လာဖို့ ယေဟောဝါဘုရားလုပ်နေမှန်း ထင်ရှားပါတယ်။ တကယ်တော့ ဘုရားသခင်မှာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိလို့ အဲဒီလိုဖြစ်ပျက်လာရတာ။ ယာကုပ်ရဲ့အမျိုးအနွယ်ဟာ လူမျိုးကြီးဖြစ်လာမယ်လို့ ကိုယ်တော်ကတိပေးထားတယ် မဟုတ်လား။ (ကမ္ဘာဦး ၃၅:၁၁၊ ၁၂) တကယ်လို့ အကိုတွေက ကြမ်းတမ်းပြီး အတ္တကြီးမယ်၊ ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲအုံးမယ်ဆိုရင် ယာကုပ်ရဲ့မျိုးနွယ်ကနေ လူမျိုးကြီးဖြစ်လာမယ်ဆိုတဲ့ ဘုရားသခင့်ရည်ရွယ်ချက် ပျက်သွားနိုင်တယ်။ ဒါ့အပြင် ယောသပ်က မခံချင်စိတ်နဲ့ စိတ်လိုက်မာန်ပါ လုပ်လိုက်မယ်ဆိုရင် မိသားစုမှာဗရုတ်သုတ်ခဖြစ်ပြီး ကိုယ်ပဲစိတ်ဆင်းရဲရမယ့်အပြင် အဖေနဲ့ ညီလေးဗင်ယာမိန်တောင် ဒုက္ခရောက်သွားနိုင်တယ်။ အဖေနဲ့ ညီလေးကော အသက်ရှင်နေသေးလား။ ဒါနဲ့ ကိုယ်က ဘယ်သူမှန်း ယောသပ်မပြောတော့ဘူး။ ဒါမှ အကိုတွေ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု ရှိမရှိဆိုတာ စမ်းသပ်နိုင်မှာ။ ပြီးတော့ ယေဟောဝါဘုရား  ဘာဖြစ်စေချင်သလဲဆိုတာ သိနိုင်မှာ။

သင်က ယောသပ်လို အခြေအနေမျိုး တစ်ထပ်တည်း ကြုံချင်မှကြုံရမယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ခေတ် မိသားစုအတွင်း ပြဿနာတွေတက်ပြီး စိတ်ဝမ်းကွဲနေကြတာ အဆန်းတော့မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီလိုအဖြစ်မျိုးကြုံရရင် ခံပြင်းတဲ့စိတ်နဲ့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး စိတ်ကူးပေါက်ရာ လုပ်မိသွားနိုင်တယ်။ အဲဒီအခါ ယောသပ်ကိုတုပပြီး ကိစ္စရပ်တွေကို ယေဟောဝါဘုရား ဘယ်လိုကိုင်တွယ်စေချင်သလဲဆိုတာ သိမြင်ဖို့ကြိုးစားတာက ပညာရှိရာရောက်တယ် မဟုတ်လား။ (သုတ္တံ ၁၄:၁၂) မိသားစုဝင်ချင်းသင့်မြတ်ဖို့ အရေးကြီးတာမှန်ပေမဲ့ ယေဟောဝါဘုရား၊ ယေရှုတို့နဲ့ သင့်မြတ်ဖို့ ပိုအရေးကြီးပါတယ်။—မဿဲ ၁၀:၃၇။

အကိုတွေရဲ့စိတ်ရင်းမှန်ကို ဖော်ထုတ်ဖို့ စမ်းသပ်မှုတစ်ခုပြီးတစ်ခု ယောသပ် စတင်ပါတော့တယ်။ ဦးဆုံး၊ ယောသပ်က စကားပြန်ကနေတစ်ဆင့် ခပ်မာမာပြောဆိုပြီး သူလျှိုတွေလို့ စွပ်စွဲခဲ့တယ်။ စွပ်စွဲချက်ကိုပြန်ချေပနိုင်ဖို့ အကိုတွေက မိသားစုဇာတ်ကြောင်းကို ပြောပြပါလေရော။ အဲဒီထဲမှာ အိမ်မှာ ညီလေးကျန်ရစ်ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့ ယောသပ်အသိချင်ဆုံးအကြောင်းလည်း ပါတယ်။ အဲဒီအခါ ခံစားချက်ကို ဘယ်လောက်ထိ ယောသပ် မျိုသိပ်ထားရမလဲဆိုတာ မြင်ယောင်ကြည့်နိုင်တယ်။ ညီလေးက အသက်ရှင်နေတုန်းပဲကိုး။ အခုဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ ယောသပ်သိသွားပြီ။ ဒါနဲ့ ‘သင်တို့ပြောသမျှ မှန်မမှန်’ သိရအောင် ညီအငယ်ဆုံးကို တွေ့ချင်တယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဓားစာခံအနေနဲ့ တစ်ယောက်နေရစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ညီအငယ်ဆုံးကို သွားခေါ်ဖို့ အိမ်ပြန်နိုင်ပြီလို့ ယောသပ်သဘောတူလိုက်တယ်။—ကမ္ဘာဦး ၄၂:၉-၂၀။

အကိုတွေက သူတို့ပြောတာတွေကို ယောသပ်နားမလည်ဘူးအထင်နဲ့ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စဉ်ပြောချလိုက်တဲ့အခါ လွန်ခဲ့တဲ့အနှစ် ၂၀ ကသူတို့ကျူးလွန်ခဲ့တဲ့ အပြစ်ကြီးကို ဖော်ထုတ်မိလျက်သား ဖြစ်သွားတယ်။ “ငါတို့သည် ညီ၏အမှု၌ အပြစ်ကြီးကြ၏။ သူသည် ငါတို့ကိုတောင်းပန်သောအခါ၊ သူ့စိတ်ဆင်းရဲခြင်းကို ငါတို့သည်မြင်လျက်နှင့် နားမထောင်ဘဲနေကြ၏။ ထိုကြောင့် ဤအမှုသည် ငါတို့အပေါ်မှာ ယခုရောက်လာပြီ” လို့ သူတို့အချင်းချင်း ပြောကြတယ်။ သူတို့ဘာကိုဆိုလိုနေမှန်း ယောသပ် သဘောပေါက်သွားတဲ့အခါ သူတို့နဲ့ဝေးရာကိုထွက်သွားပြီး ငိုချလိုက်ပါလေရော။ (ကမ္ဘာဦး ၄၂:၂၁-၂၄) စစ်မှန်တဲ့နောင်တဆိုတာ လုပ်ရပ်ဆိုးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ဆိုးကျိုးအတွက် စိတ်ထိခိုက်ရုံနဲ့မပြီးဘူးဆိုတာ ယောသပ်သိထားတဲ့အတွက် စမ်းသပ်မှု နောက်တစ်ခုစပါတော့တယ်။

ရှိမောင်ကို ဖမ်းချုပ်လိုက်ပြီး ကျန်တဲ့အကိုတွေကို အိမ်ပြန်ခိုင်းတယ်။ ဒါ့အပြင် သူတို့ရဲ့ကောက်နှံအိတ်ထဲမှာ သူတို့မသိအောင် ပိုက်ဆံတွေကိုပါ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ အကိုတွေ အိမ်ပြန်ရောက်သွားပါပြီ။ အီဂျစ်ပြည်မှာ အစာပြန်သွားဝယ်တဲ့အခါ ဗင်ယာမိန်ကို ထည့်ပေးဖို့ အဖေယာကုပ်ကို မနည်းဖျောင်းဖျခဲ့ရတယ်။ အီဂျစ်ပြည်ကို ပြန်ရောက်တော့ ယောသပ်ရဲ့အိမ်တော်ထိန်းကို အိတ်တွေထဲမှာ ပိုက်ဆံတွေပါလာတဲ့အကြောင်း၊ ပိုက်ဆံတွေ အကုန်လုံးပြန်ပေးမယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ပြောပြလိုက်တယ်။ အဲဒီလိုပြန်ပေးတာက ရိုးသားတာမှန်ပေမဲ့ သူတို့ရဲ့စိတ်ရင်းကို ဒီထက်မက ယောသပ်သိချင်သေးတယ်။ အကိုတွေအတွက် စားသောက်ပွဲပြုလုပ်ပေးချိန်မှာ ဗင်ယာမိန်ကိုမြင်လိုက်ရတဲ့ ယောသပ်ခမျာ ဘယ်လောက်အထိ စိတ်ထိန်းထားရမလဲဆိုတာ ခန့်မှန်းနိုင်တယ်။ နောက်တော့ အစားအစာတွေကို အပြည့်ထည့်ပေးပြီး အကိုတွေကို အိမ်ပြန်ခွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ သူတို့မသိအောင် ညီလေးဗင်ယာမိန်ရဲ့အိတ်ထဲ ငွေခွက်ကိုပါ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။—ကမ္ဘာဦး ၄၂:၂၆-၄၄:၂။

သူတို့နောက်ကိုမီအောင်လိုက်၊ ငွေခွက်ခိုးယူသွားတယ်လို့ စွပ်စွဲ၊ ဖမ်းခေါ်လာခဲ့ဆိုပြီး ယောသပ် ထောင်ချောက်ဆင်လိုက်တယ်။ ဗင်ယာမိန်ရဲ့အိတ်ထဲ ငွေခွက်ကိုတွေ့သွားတဲ့အခါ သူတို့အားလုံးကို ယောသပ်ဆီပြန်ခေါ်လာကြတယ်။ အဲဒီအခါ ယုဒက ကရုဏာပြပါ၊ ညီအကို ၁၁ ယောက်စလုံး အီဂျစ်ပြည်မှာ ကျွန်ခံပါ့မယ်လို့ ညီအကိုတွေရဲ့ကိုယ်စားပြောပြီး ယောသပ်ကို အသနားခံခဲ့တယ်။ အကိုတွေက အရင်နဲ့မတူတော့ဘူးဆိုတာ ယောသပ်သိခွင့်ရလိုက်ပါပြီ။ ယောသပ်က ဗင်ယာမိန်တစ်ယောက်တည်းပဲ ကျွန်ခံရမယ်၊ ကျန်တဲ့သူတွေအားလုံး အိမ်ပြန်ရမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။—ကမ္ဘာဦး ၄၄:၂-၁၇။

အဲဒီအချိန်မှာ ယုဒက “သူ့အမိဖွားသောသားတို့တွင် သူတစ်ယောက်တည်း ကျန်ရစ်ပါ၏။ ထိုကြောင့် သူ၏အဘသည် သူ့ကိုချစ်ပါ၏” လို့ ရင်နင့်ဖွယ်စကားကို ပြောလိုက်တဲ့အခါ ယောသပ် ဘယ်လောက်တောင် ရင်ဆို့သွားမလဲ။ ဗင်ယာမိန်ကို မွေးပြီးပြီးချင်း ဆုံးသွားရှာတဲ့ ယာကုပ်ရဲ့ချစ်ဇနီး ရာခေလရဲ့သားကြီးက ယောသပ် ဖြစ်နေလို့ပေါ့။ ယောသပ်လည်း အဖေလိုပါပဲ အမေရာခေလကို လွမ်းဆွတ်သတိရနေရှာတယ်။ ဒါကြောင့် ယောသပ်ဟာ ညီလေးဗင်ယာမိန်ကို အချစ်ပိုနေရတာ ဖြစ်နိုင်တယ်။—ကမ္ဘာဦး ၃၅:၁၈-၂၀; ၄၄:၂၀။

ယုဒက ဗင်ယာမိန်ကိုယ်စား ကျွန်ခံပါ့မယ်လို့ ယောသပ်ကို အနူးအညွတ်တောင်းပန်ခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးအသနားခံတဲ့အနေနဲ့ “ကျွန်တော်သည် သူငယ်မပါဘဲ  ဖခင်ထံသို့ မည်သို့ပြန်နိုင်ပါမည်နည်း။ ဖခင်ခံရမည့်စိတ်ဆင်းရဲခြင်းကို ကျွန်တော်မမြင်ရက်နိုင်ပါ” ဆိုပြီး ကြေကွဲစရာကောင်းတဲ့စကားကို ပြောလိုက်တယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၄:၁၈-၃၄၊ ခမ) ဒါက သူ ပြောင်းလဲသွားပြီဆိုတဲ့ အထောက်အထားပဲမဟုတ်လား။ ယုဒဟာ နောင်တရတဲ့အပြင် စာနာမှု၊ ကိုယ်ကျိုးစွန့်မှု၊ သနားကြင်နာမှုရှိမှန်းဖော်ပြလိုက်တာပဲ။

အဲဒီအခါ ယောသပ်လည်း ခံစားချက်ကိုမျိုသိပ်မထားနိုင်တော့ဘဲ ပွင့်အန်လာပါလေရော။ အီဂျစ်ကျွန်အားလုံးကို အပြင်ထွက်ခိုင်းလိုက်ပြီး အားရပါးရငိုချလိုက်တဲ့အသံက ဖာရောနန်းတော်ထိတောင် ကြားရတယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ယောသပ်က “ကျွန်ုပ်သည် ယောသပ်ဖြစ်ပါ၏” လို့ဖွင့်ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် ကြက်သေသေနေတဲ့ အကိုတွေကို ပွေ့ဖက်ပြီး သူတို့လုပ်ခဲ့သမျှအပြစ်တွေကို ခွင့်လွှတ်လိုက်တယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၄၅:၁-၁၅) ဒီလိုနည်းနဲ့ ခွင့်လွှတ်တတ်တဲ့ ယေဟောဝါဘုရားကို ယောသပ်တုပခဲ့တယ်။ (ဆာလံ ၈၆:၅) ကျွန်ုပ်တို့ကော အဲဒီလိုလုပ်နိုင်မလား။

ဖာရောမင်းက ယောသပ်မိသားစုရဲ့ ဇာတ်ကြောင်းစုံကို သိသွားတော့ အဖေအိုနဲ့အတူ မိသားစုတစ်စုလုံး အီဂျစ်ပြည်ကို ပြောင်းလာဖို့ ယောသပ်ကို မှာလိုက်တယ်။ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး၊ ချစ်ရတဲ့အဖေနဲ့ ပြန်ဆုံဆည်းခွင့်ရခဲ့တယ်။ ယာကုပ်က ယောသပ်ကိုတွေ့တဲ့အခါ “ယခု ငါသေပါစေသော။ သင်၏မျက်နှာကိုငါမြင်ရပြီ။ သင်သည် အသက်ရှင်သေး၏” လို့ပြောပြီး ငိုပါလေရာ။—ကမ္ဘာဦး ၄၅:၁၆-၂၈; ၄၆:၂၉၊ ၃၀။

ယာကုပ်ဟာ အီဂျစ်ပြည်မှာ နောက်ထပ် ၁၇ နှစ်ထိ အသက်ရှင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ သား ၁၂ ယောက်ရရှိမယ့် ကောင်းချီးတွေကို ကြိုပြောခဲ့တယ်။ သားဦးကိုပေးရမယ့် ကောင်းချီးနှစ်ဆကို ၁၁ ယောက်မြောက်သားဖြစ်တဲ့ ယောသပ်ရရှိခဲ့တယ်။ အစ္စရေးအနွယ် ၂ နွယ်ဟာ ယောသပ်ကနေ ဆင်းသက်လာပါလိမ့်မယ်။ နောင်တစစ်ကို ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ၄ ယောက်မြောက်သား ယုဒကော ဘာကောင်းချီးရလိုက်သလဲ။ သူ့မျိုးနွယ်ကနေတစ်ဆင့် မေရှိယပေါ်ထွန်းလာမယ်ဆိုတဲ့ ကောင်းချီးရလိုက်ပါတယ်။—ကမ္ဘာဦးအခန်းကြီး ၄၈၊ ၄၉။

ယာကုပ်ဟာ ၁၄၇ နှစ်အရွယ်မှာ သေဆုံးသွားတယ်။ အဲဒီအခါ တန်ခိုးသြဇာရှိတဲ့ ယောသပ်များ ပြန်ကလဲ့စားချေမလားဆိုပြီး အကိုတွေ ကြောက်ရွံ့လာကြတယ်။ ဒါနဲ့ ယောသပ်က ကလဲ့စားချေမှာမဟုတ်ဘူးလို့ အာမခံခဲ့တယ်။ မိသားစုတွေ အီဂျစ်ပြည်ကို ပြောင်းရွှေ့လာရတာ ယေဟောဝါဘုရားကြောင့်ဖြစ်တဲ့အတွက် စိုးရိမ်စရာမလိုဘူးလို့လည်း အခိုင်အမာပြောခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ “ဘုရားသခင်ကပဲ အပြစ်ပေးနိုင်တာပါ” ဆိုတဲ့ မှတ်သားလောက်တဲ့စကားကိုပါ ပြောလိုက်တယ်။ (ကမ္ဘာဦး ၁၅:၁၃; ၄၅:၇၊ ၈; ၅၀:၁၅-၂၁၊ ကဘ) ယေဟောဝါဘုရားက အပြစ်ထောက်ပြစရာမရှိတဲ့ တရားသူကြီးချုပ်ဖြစ်မှန်း ယောသပ်သိထားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါဘုရား ခွင့်လွှတ်လိုက်တဲ့သူတွေကို အပြစ်ပေးရအောင် ယောသပ်က ဘယ်သူမို့လို့လဲ။—ဟေဗြဲ ၁၀:၃၀။

သင်ကော ခွင့်လွှတ်ဖို့ အခက်ကြုံနေသလား။ အထူးသဖြင့် တမင်တကာ နစ်နာအောင်လုပ်တဲ့သူတွေကို ခွင့်လွှတ်ဖို့ အခက်တွေ့နိုင်တယ်။ နောင်တစစ်ရတဲ့သူတွေကို အကြွင်းမဲ့ခွင့်လွှတ်လိုက်မယ်ဆိုရင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက်စလုံးရခဲ့တဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာတွေကို ကုစားနိုင်မှာဖြစ်တယ်။ ဒါ့အပြင် ယောသပ်ရဲ့ယုံကြည်ခြင်းနဲ့ ကရုဏာရှင်ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ ပုံနမူနာကို တုပရာရောက်ပါလိမ့်မယ်။