പസഫി​ക്കി​ന്റെ തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ടോം​ഗ​യാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ നാട്‌. 170-ൽപ്പരം ദ്വീപു​കൾ ചേർന്ന​താണ്‌ ഈ രാജ്യം. വൈദ്യു​തി​യോ വാഹന​സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ളോ ഒന്നുമി​ല്ലാത്ത ഒരിട​ത്താ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങൾ. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ഞങ്ങളുടെ ജീവി​ത​വും വളരെ ലളിത​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ വെള്ളത്തിന്‌ ഞങ്ങൾക്കു ഒരു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങൾക്കു കുറച്ച്‌ കോഴി​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അച്ഛൻ കൂലി​പ്പ​ണി​യെ​ടു​ത്താണ്‌ ഞങ്ങളെ പോറ്റി​യത്‌. സ്‌കൂൾ അവധി​ക്കാ​ലത്ത്‌ ഞാനും ചേട്ടനും അനിയ​നും അച്ഛന്റെ​കൂ​ടെ പറമ്പിൽ പണിക്കി​റ​ങ്ങും. വാഴ, ചേന, ചേമ്പ്‌, കപ്പ ഇവയൊ​ക്കെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ കൃഷി. ഇതൊക്കെ വിറ്റും ഞങ്ങൾക്ക്‌ കുറച്ചു കാശു കിട്ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. ദ്വീപി​ലെ മറ്റു പലരെ​യും​പോ​ലെ ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബ​വും ബൈബി​ളി​നെ വളരെ ആദര​വോ​ടെ കണ്ടു. ഞങ്ങൾ മുടങ്ങാ​തെ പള്ളിയിൽ പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, ഒരു നല്ല ജീവി​ത​മു​ണ്ടാ​കാൻ സമ്പന്നരാ​ജ്യ​ത്തേക്കു പോയാ​ലേ ശരിയാ​കൂ എന്നു ഞങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ച്ചു.

 എനിക്കു 16 വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ യു.എസ്‌.എ.-യിലെ കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലേക്കു താമസം മാറാൻ എന്റെ അമ്മാവൻ വഴി ഒരു അവസരം കിട്ടി. അവിടത്തെ സംസ്‌കാ​ര​വു​മാ​യി ഇണങ്ങി​പ്പോ​കാൻ ഞങ്ങൾ ഒരുപാട്‌ കഷ്ടപ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലും ഞങ്ങളുടെ സാമ്പത്തി​ക​സ്ഥി​തി മെച്ച​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ അക്രമ​വും മയക്കു​മ​രു​ന്നും സർവസാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യി​രുന്ന ഒരു ദരി​ദ്ര​സ്ഥ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ താമസം. മിക്ക രാത്രി​ക​ളി​ലും വെടി​യൊച്ച കേൾക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഭൂരി​ഭാ​ഗം അയൽവാ​സി​ക​ളും ഗുണ്ടാ​സം​ഘ​ങ്ങളെ പേടി​ച്ചാണ്‌ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നത്‌. സ്വയര​ക്ഷ​യ്‌ക്കും പ്രശ്‌ന​പ​രി​ഹാ​ര​ത്തി​നും ആയി പലരും തോക്കു കൊണ്ടു​ന​ട​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ വഴക്കു​ണ്ടാ​യ​പ്പോൾ എനിക്കു വെടി​കൊ​ണ്ടു. ആ വെടി​യുണ്ട ഇപ്പോ​ഴും എന്റെ നെഞ്ചി​ലുണ്ട്‌.

 ഹൈസ്‌കൂ​ളിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത്‌ കൂട്ടു​കാ​രെ​പ്പോ​ലെ ആകാൻ എനിക്ക്‌ ആഗ്രഹം തോന്നി. അങ്ങനെ പയ്യെപ്പയ്യെ അവരു​ടെ​കൂ​ടെ കുടി​ക്കാ​നും തല്ലുണ്ടാ​ക്കാ​നും മയക്കു​മ​രുന്ന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നും പാർട്ടി​ക്കു പോകാ​നും ഒക്കെ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഞാൻ കൊ​ക്കെ​യ്‌ന്‌ അടിമ​യാ​യി​ത്തീർന്നു. മയക്കു​മ​രു​ന്നു വാങ്ങി​ക്കാൻ ഞാൻ മോഷണം തുടങ്ങി. എന്റെ വീട്ടു​കാർ പള്ളിഭ​ക്ത​രാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ചീത്ത കൂട്ടു​ക്കെട്ട്‌ ഒഴിവാ​ക്കാ​നുള്ള ഉപദേ​ശ​മൊ​ന്നും എനിക്കു കിട്ടി​യില്ല. തല്ലുണ്ടാ​ക്കി​യ​തി​നു പലപ്പോ​ഴും എന്നെ അറസ്റ്റു ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. എനിക്ക്‌ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ കടിഞ്ഞാൺ നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഒടുവിൽ ഞാൻ ജയിലിൽ എത്തി.

 1997-ലെ ഒരു ക്രിസ്‌തു​മസ്സ്‌ ദിവസം. ഞാൻ അന്നു ജയിലി​ലാണ്‌. എന്റെ കൈയിൽ ഒരു ബൈബി​ളി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ മറ്റൊരു തടവു​കാ​രൻ കണ്ടു. ഞങ്ങൾ ടോം​ഗാ​ക്കാർക്ക്‌ അതു വളരെ വിശു​ദ്ധ​മായ ദിവസ​മാണ്‌. ‘യേശു​വി​ന്റെ ജനന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌ എന്താ​ണെന്ന്‌ അറിയാ​മോ’ എന്ന്‌ അയാൾ എന്നോടു ചോദി​ച്ചു. എന്നാൽ അതെക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്ക്‌ ഒരുപി​ടി​യു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. അപ്പോൾ അദ്ദേഹം യേശു​വി​ന്റെ ജനന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയുന്ന ലളിത​മായ വിവരണം എനിക്കു കാണി​ച്ചു​തന്നു. അതിൽ ക്രിസ്‌തു​മസ്സ്‌ ആഘോ​ഷ​വു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട പാരമ്പ​ര്യ​ഘ​ട​ക​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒന്നും​തന്നെ പറഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല. (മത്തായി 2:1-12; ലൂക്കോസ്‌ 2:5-14) ഞാൻ ശരിക്കും ഞെട്ടി​പ്പോ​യി. ബൈബിൾ ഇനിയും എന്തൊക്കെ പറയു​ന്നുണ്ട്‌ എന്നു ഞാൻ ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ജയിലിൽ ആഴ്‌ച​തോ​റും നടത്തുന്ന യോഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ അദ്ദേഹം പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഞാനും പോകാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ബൈബി​ളി​ലെ വെളി​പാട്‌ പുസ്‌ത​ക​മാ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ ചർച്ചാ​വി​ഷയം. പറഞ്ഞതു കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. അവർ എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും ബൈബി​ളിൽനി​ന്നാ​ണു പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്ന കാര്യം ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

 യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എന്നെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കാ​മെന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞാൻ അതു സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ സമ്മതിച്ചു. ഭൂമി​യൊ​രു പറുദീ​സ​യാ​കു​മെന്ന്‌ ബൈബിൾ പറയു​ന്നു​ണ്ടെന്ന കാര്യം അങ്ങനെ ഞാൻ ആദ്യമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (യശയ്യ 35:5-8) ദൈവത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കാൻ ഞാൻ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്ത​ണ​മെന്ന കാര്യം ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. എന്റെ ഈ ദുശ്ശീ​ല​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും പറുദീ​സാ​ഭൂ​മി​യിൽ നടക്കി​ല്ലെന്ന കാര്യം എനിക്കു ബോധ്യ​മാ​യി. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 6:9, 10) അതു​കൊണ്ട്‌ ദേഷ്യം നിയ​ന്ത്രി​ക്കാ​നും കുടി​യും വലിയും മയക്കു​മ​രു​ന്നും ഒക്കെ നിറു​ത്താ​നും ഞാൻ ഒരു ഉറച്ച തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്തു.

 1999-ൽ എന്റെ ജയിൽശിക്ഷ അവസാ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ അധികാ​രി​കൾ എന്നെ മറ്റൊരു ജയിലി​ലേക്കു മാറ്റി. പിന്നീട്‌ ഒരു വർഷത്തി​ലേറെ കാലം എനിക്കു സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി ഒരു ബന്ധവും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. എങ്കിലും ഞാൻ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. അമേരി​ക്ക​യിൽ തുടരാ​നുള്ള അനുമതി 2000-ത്തിൽ ഗവൺമെന്റ്‌ നിഷേ​ധി​ച്ചു. എന്നെ ടോം​ഗ​യി​ലേക്കു നാടു​ക​ടത്തി.

 ടോം​ഗ​യിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തിയ ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടെത്തി ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. പഠിച്ച കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമായി. എനിക്കു വളരെ മതിപ്പു തോന്നിയ ഒരു കാര്യം അവർ പഠിപ്പി​ച്ച​തി​നെ​ല്ലാം അടിസ്ഥാ​നം ബൈബി​ളാ​യി​രു​ന്നു എന്നതാണ്‌. അമേരി​ക്ക​യി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളും ചെയ്‌തത്‌ അങ്ങനെ​ത​ന്നെ​യാണ്‌.

 എന്റെ അച്ഛൻ സമൂഹ​ത്തി​ലെ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു. പള്ളിയിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വലി​യൊ​രു സ്ഥാനമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി ഞാൻ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ അത്‌ അവരെ അതിശ​യി​പ്പി​ച്ചു, വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥ​രാ​ക്കി. എന്നാൽ ബൈബിൾപ​ഠനം എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​നു മാറ്റം വരുത്തു​ന്നെന്ന്‌ അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കു സന്തോഷം തോന്നി.

 ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ കാവ എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു ലഹരി​പാ​നീ​യം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. കുരു​മു​ളക്‌ ചെടി​യു​ടെ വേരു വാറ്റി​യു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന ഒരു പാനീ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ഇതു കുടി​ക്കാൻ ടോം​ഗ​യി​ലെ പുരു​ഷ​ന്മാർ എല്ലാ ആഴ്‌ച​യും കുറെ സമയം​ക​ള​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. നാട്ടിലെ കാവാ​ഷാ​പ്പിൽ പോയി മിക്ക രാത്രി​യി​ലും ബോധം​കെ​ടു​ന്ന​തു​വരെ കാവ കുടി​ക്കുന്ന ഒരു ശീലം ഞാനും തുടങ്ങി. ഈ ശീലത്തി​നു മാറ്റം വരുത്താ​നാണ്‌ ഞാൻ ഏറ്റവും ബുദ്ധി​മു​ട്ടി​യത്‌. ബൈബിൾനി​ല​വാ​ര​ങ്ങൾക്കു വില കല്‌പി​ക്കാത്ത കൂട്ടു​കാ​രാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ പ്രശ്‌നം. എന്റെ ശീലങ്ങൾ ദൈവത്തെ വേദനി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എന്ന കാര്യം ഞാൻ പതിയെ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനു​ഗ്ര​ഹ​വും അംഗീ​കാ​ര​വും കിട്ടാൻ ഞാൻ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി.

 ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ എല്ലാ യോഗ​ങ്ങൾക്കും പോകാൻ തുടങ്ങി. ദൈവത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുന്ന ആളുക​ളോ​ടൊ​പ്പ​മുള്ള കൂട്ട്‌ പ്രലോ​ഭ​നങ്ങൾ ചെറു​ത്തു​നിൽക്കാൻ എനിക്കു വലി​യൊ​രു സഹായ​മാ​യി. 2002-ൽ ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​യാ​യി സ്‌നാ​ന​മേറ്റു.

 ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷമയിൽനിന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഒരുപാട്‌ പ്രയോ​ജനം കിട്ടി. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷമയെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌: ‘ആരും നശിച്ചു​പോ​കാ​തെ എല്ലാവ​രും മാനസാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ യഹോവ നിങ്ങ​ളോ​ടു ക്ഷമ കാണി​ക്കു​ക​യാണ്‌’എന്നാണ്‌. (2 പത്രോസ്‌ 3:9) ഈ ദുഷ്ടവ്യ​വ​സ്ഥി​തിക്ക്‌ അവസാനം വരുത്താൻ ദൈവ​ത്തി​നു പണ്ടേ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ക്ഷമ കാണി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ എന്നെ​പ്പോ​ലുള്ള ആളുകൾക്കു ദൈവ​വു​മാ​യി ഒരു സുഹൃ​ദ്‌ബന്ധം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതു​പോ​ലുള്ള മറ്റ്‌ ആളുകളെ സഹായി​ക്കാൻ ദൈവം എന്നെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഞാൻ കരുതു​ന്നു.

 യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ നിയ​ന്ത്രണം തിരി​ച്ചു​പി​ടി​ക്കാൻ എനിക്കാ​യി. എന്റെ മോശ​മായ ശീലങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി മോഷ്ടി​ക്കുന്ന രീതി ഞാൻ നിറുത്തി. ഇപ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ കൂട്ടു​കാ​രാ​കാൻ എന്റെ അയൽക്കാ​രെ ഞാൻ സഹായി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒപ്പം കൂട്ടു​കൂ​ടി​യ​തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്ക്‌ എന്റെ പ്രിയ​പ്പെട്ട ഭാര്യ ടീയെ കിട്ടി. ഞങ്ങൾ മോ​നോ​ടൊ​പ്പം സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഒരു കുടും​ബ​ജീ​വി​തം നയിക്കു​ന്നു. സമാധാ​നം കളിയാ​ടുന്ന പറുദീ​സ​യിൽ ജീവി​ക്കാ​മെന്ന ബൈബി​ളി​ന്റെ പ്രത്യാ​ശ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഞങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു.