១

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ចំនួន​កាន់​តែ​ច្រើន​នៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប (​១​-​៧​)

• ផារ៉ូ​សង្កត់​សង្កិន​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​៨​-​១៤​)

• ពួក​ឆ្មប​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​បាន​សង្គ្រោះ​ជីវិត​ជា​ច្រើន (​១៥​-​២២​)

២

• កំណើត​ម៉ូសេ (​១​-​៤​)

• កូន​ស្រី​របស់​ផារ៉ូ​បាន​យក​ម៉ូសេ​មក​ចិញ្ចឹម (​៥​-​១០​)

• ម៉ូសេ​រត់​ទៅ​ស្រុក​ម៉ាឌាន​ហើយ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​សេផូរ៉ា (​១១​-​២២​)

• ព្រះ​ឮ​ការ​ស្រែក​ថ្ងូរ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​២៣​-​២៥​)

៣

• ម៉ូសេ​និង​ភ្លើង​ឆេះ​គុម្ព​បន្លា (​១​-​១២​)

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពន្យល់​អំពី​នាម​លោក (​១៣​-​១៥​)

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​ផ្ដល់​ការ​ណែនាំ​ដល់​ម៉ូសេ (​១៦​-​២២​)

៤

• សញ្ញា​សម្គាល់​បី​ដែល​ម៉ូសេ​ត្រូវ​បង្ហាញ (​១​-​៩​)

• ម៉ូសេ​ខ្វះ​ទំនុក​ចិត្ត (​១០​-​១៧​)

• ម៉ូសេ​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​អេហ្ស៊ីប​វិញ (​១៨​-​២៦​)

•  ម៉ូសេ​ជួប​ជុំ​ជា​មួយ​អេរ៉ុន​វិញ (​២៧​-​៣១​)

៥

• ម៉ូសេ​និង​អេរ៉ុន​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ផារ៉ូ (​១​-​៥​)

• ការ​សង្កត់​សង្កិន​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង (​៦​-​១៨​)

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បន្ទោស​ម៉ូសេ​និង​អេរ៉ុន (​១៩​-​២៣​)

៦

• សេចក្ដី​សន្យា​ម្ដង​ទៀត​អំពី​ការ​មាន​សេរីភាព (​១​-​១៣​)

  • នាម​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​បាន​ត្រូវ​ស្គាល់​យ៉ាង​ពេញ​លេញ (​២, ៣​)

• បញ្ជី​ឈ្មោះ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ម៉ូសេ​និង​អេរ៉ុន (​១៤​-​២៧​)

• ម៉ូសេ​ត្រូវ​ទៅ​ជួប​ផារ៉ូ​ម្ដង​ទៀត (​២៨​-​៣០​)

៧

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពង្រឹង​កម្លាំង​ម៉ូសេ (​១​-​៧​)

• ដំបង​របស់​អេរ៉ុន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ពស់​ធំ​មួយ (​៨​-​១៣​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី១: ទឹក​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ឈាម (​១៤​-​២៥​)

៨

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី២: កង្កែប (​១​-​១៥​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៣: សត្វ​សុច (​១៦​-​១៩​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៤: សត្វ​របោម (​២០​-​៣២​)

  • តំបន់​កូសែន​មិន​រង​សេចក្ដី​វេទនា​ទេ (​២២, ២៣​)

៩

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៥: ហ្វូង​សត្វ​ងាប់ (​១​-​៧​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៦: មនុស្ស​និង​សត្វ​កើត​បូស (​៨​-​១២​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៧: ធ្លាក់​ដុំ​ទឹក​កក (​១៣​-​៣៥​)

  • ផារ៉ូ​ត្រូវ​ឃើញ​ឫទ្ធានុភាព​របស់​ព្រះ (​១៦​)

  • នាម​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ត្រូវ​ប្រកាស (​១៦​)

១០

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៨: សត្វ​កណ្ដូប (​១​-​២០​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី៩: ភាព​ងងឹត (​២១​-​២៩​)

១១

• ការ​ប្រកាស​អំពី​សេចក្ដី​វេទនា​ទី១០ (​១​-​១០​)

  • ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​សុំ​អំណោយ​ផ្សេង​ៗ​ (​២​)

១២

• ការ​ណែនាំ​អំពី​បុណ្យ​រំលង (​១​-​២៨​)

  • ការ​លាប​ឈាម​នៅ​លើ​ប្រអប់​ទ្វារ (​៧​)

• សេចក្ដី​វេទនា​ទី១០: កូន​ច្បង​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ (​២៩​-​៣២​)

• ការ​ចាក​ចេញ (​៣៣​-​៤២​)

  • ទី​បញ្ចប់​នៃ​រយៈ​ពេល​៤៣០​ឆ្នាំ (​៤០, ៤១​)

• ការ​ណែនាំ​អំពី​ការ​ចូល​រួម​ពិធី​បុណ្យ​រំលង (​៤៣​-​៥១​)

១៣

• កូន​ប្រុស​ច្បង​របស់​មនុស្ស​និង​កូន​សត្វ​ឈ្មោល​ដំបូង​ជា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១, ២​)

• បុណ្យ​នំ​ប៉័ង​ឥត​ដំបែ (​៣​-​១០​)

• កូន​ប្រុស​ច្បង​របស់​មនុស្ស​និង​កូន​សត្វ​ឈ្មោល​ដំបូង​បាន​ត្រូវ​ប្រគល់​ជូន​ព្រះ (​១១​-​១៦​)

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​ឆ្ពោះ​ទៅ​សមុទ្រក្រហម (​១៧​-​២០​)

• បង្គោល​ពពក​និង​បង្គោល​ភ្លើង (​២១, ២២​)

១៤

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ទៅ​ដល់​សមុទ្រក្រហម (​១​-​៤​)

• ផារ៉ូ​ដេញ​តាម​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​៥​-​១៤​)

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ដើរ​កាត់​សមុទ្រក្រហម (​១៥​-​២៥​)

• ជន​ជាតិ​អេហ្ស៊ីប​លិច​លង់​ក្នុង​សមុទ្រក្រហម (​២៦​-​២៨​)

• ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​មាន​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២៩​-​៣១​)

១៥

• ម៉ូសេ​និង​ចម្រៀង​ជ័យ​ជម្នះ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​១៩​)

• មីរៀម​ច្រៀង​ឆ្លើយ​ឆ្លង (​២០, ២១​)

• ទឹក​ដែល​មាន​រស់​ជាតិ​ល្វីង​លែង​ល្វីង​ទៀត (​២២​-​២៧​)

១៦

• បណ្ដា​ជន​រអ៊ូ​រទាំ​អំពី​អាហារ (​១​-​៣​)

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឮ​ពាក្យ​រអ៊ូ​រទាំ (​៤​-​១២​)

• ព្រះ​ផ្ដល់​សត្វ​ក្រួច​និង​ម៉ាណា (​១៣​-​២១​)

• គ្មាន​ម៉ាណា​នៅ​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក (​២២​-​៣០​)

• ម៉ាណា​បាន​ត្រូវ​រក្សា​ទុក​ជា​សេចក្ដី​រំលឹក (​៣១​-​៣៦​)

១៧

• ការ​ត្អូញត្អែរ​អំពី​ការ​គ្មាន​ទឹក​នៅ​ហូរែប (​១​-​៤​)

• ទឹក​ចេញ​ពី​ថ្ម (​៥​-​៧​)

• ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​ជន​ជាតិ​អាម៉ាលេក និង​ការ​ចាញ់​របស់​ពួក​គេ (​៨​-​១៦​)

១៨

• យេតរ៉ូ​និង​សេផូរ៉ា​មក​ដល់ (​១​-​១២​)

• យោបល់​របស់​យេតរ៉ូ​ឲ្យ​តែង​តាំង​អ្នក​សម្រេច​ក្ដី (​១៣​-​២៧​)

១៩

• នៅ​ភ្នំ​ស៊ីណាយ (​១​-​២៥​)

  •  អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ទៅ​ជា​រាជាណាចក្រ​មួយ​ដែល​មាន​សង្ឃ​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច (​៥, ៦​)

  • បណ្ដា​ជន​បាន​ត្រូវ​ញែក​ជា​បរិសុទ្ធ​ដើម្បី​ជួប​ព្រះ (​១៤, ១៥​)

២០

• ក្រឹត្យ​វិន័យ​១០​ប្រការ (​១​-​១៧​)

• អ្វី​ដែល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ឃើញ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ភ័យ​ខ្លាច (​១៨​-​២១​)

• ការ​ណែនាំ​អំពី​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍ (​២២​-​២៦​)

២១

• ក្រឹត្យ​ក្រម​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៣៦​)

  • ស្ដី​អំពី​ខ្ញុំ​បម្រើ​ជន​ជាតិ​ហេប្រឺ (​២​-​១១​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​ទៅ​លើ​អ្នក​ឯ​ទៀត (​១២​-​២៧​)

  • ស្ដី​អំពី​សត្វ (​២៨​-​៣៦​)

២២

• ក្រឹត្យ​ក្រម​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​៣១​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​លួច (​១​-​៤​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​បំផ្លាញ​ផល​ដំណាំ (​៥, ៦​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​សង​និង​កម្មសិទ្ធិ (​៧​-​១៥​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​លួង​លោម​ឲ្យ​រួម​ដំណេក (​១៦, ១៧​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​និង​យុត្តិធម៌ (​១៨​-​៣១​)

២៣

• ក្រឹត្យ​ក្រម​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១​-​១៩​)

  • ស្ដី​អំពី​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ទៀង​ត្រង់​និង​យុត្តិធម៌ (​១​-​៩​)

  • ស្ដី​អំពី​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​និង​បុណ្យ​ផ្សេង​ៗ​ (​១០​-​១៩​)

• ការ​ណែនាំ​ពី​ទេវតា​សម្រាប់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​២០​-​២៦​)

• ការ​ទទួល​ទឹក​ដី​និង​ព្រំ​ប្រទល់​ទឹក​ដី (​២៧​-​៣៣​)

២៤

• បណ្ដា​ជន​យល់​ព្រម​ធ្វើ​តាម​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង (​១​-​១១​)

• ម៉ូសេ​នៅ​លើ​ភ្នំ​ស៊ីណាយ (​១២​-​១៨​)

២៥

• ការ​ជូន​វិភាគទាន​សម្រាប់​ត្រសាល​របស់​ព្រះ (​១​-​៩​)

• ហឹប (​១០​-​២២​)

• តុ (​២៣​-​៣០​)

• ជើង​ចង្កៀង (​៣១​-​៤០​)

២៦

• ត្រសាល (​១​-​៣៧​)

  • ក្រណាត់​ត្រសាល (​១​-​១៤​)

  • ក្ដារ​ស៊ុម​និង​ជើង​ពន្លួញ (​១៥​-​៣០​)

  • វាំងនន​ខាង​ក្នុង​និង​ខាង​ក្រៅ (​៣១​-​៣៧​)

២៧

• ទី​បូជា​សម្រាប់​គ្រឿង​បូជា​ដុត (​១​-​៨​)

• ទី​ធ្លា​ជុំ​វិញ (​៩​-​១៩​)

• ប្រេង​សម្រាប់​ជើង​ចង្កៀង (​២០, ២១​)

២៨

• សម្លៀក​បំពាក់​របស់​សង្ឃ (​១​-​៥​)

• អាវ​អេផូឌ (​៦​-​១៤​)

• ប្រដាប់​បាំង​ទ្រូង (​១៥​-​៣០​)

  • យូរីម​និង​ធូមីម (​៣០​)

• អាវ​អត់​ដៃ (​៣១​-​៣៥​)

• ឈ្នួត​ក្បាល​និង​ស្លាក​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ (​៣៦​-​៣៩​)

• សម្លៀក​បំពាក់​ផ្សេង​ទៀត​របស់​សង្ឃ (​៤០​-​៤៣​)

២៩

• ការ​តែង​តាំង​សង្ឃ (​១​-​៣៧​)

• ការ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ (​៣៨​-​៤៦​)

៣០

• ទី​បូជា​សម្រាប់​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប (​១​-​១០​)

• ជំរឿន​បណ្ដា​ជន​និង​ប្រាក់​សម្រាប់​លោះ (​១១​-​១៦​)

• អាង​ទឹក​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់​សម្រាប់​លាង​សម្អាត (​១៧​-​២១​)

• គ្រឿង​ផ្សំ​ពិសេស​សម្រាប់​ប្រេង​បរិសុទ្ធ (​២២​-​៣៣​)

• គ្រឿង​ផ្សំ​សម្រាប់​គ្រឿង​ក្រអូប​បរិសុទ្ធ (​៣៤​-​៣៨​)

៣១

• ពួក​ជាង​ពេញ​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​ពី​ព្រះ (​១​-​១១​)

• ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ជា​សេចក្ដី​សញ្ញា​រវាង​ព្រះ​និង​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១២​-​១៧​)

• បន្ទះ​ថ្ម​ពីរ​ផ្ទាំង (​១៨​)

៣២

• ការ​គោរព​បូជា​កូន​គោ​មាស (​១​-​៣៥​)

  • ម៉ូសេ​ឮ​ចម្រៀង​ចម្លែក (​១៧, ១៨​)

  • ម៉ូសេ​បោក​កម្ទេច​បន្ទះ​ថ្ម​ក្រឹត្យ​វិន័យ (​១៩​)

  • ពួក​លេវី​មាន​ភក្ដី​ភាព​ចំពោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២៦​-​២៩​)

៣៣

• សារ​ប្រដៅ​តម្រង់​ពី​ព្រះ (​១​-​៦​)

• ត្រសាល​ជំនុំ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​ជំរំ (​៧​-​១១​)

• ម៉ូសេ​សុំ​មើល​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១២​-​២៣​)

៣៤

• បន្ទះ​ថ្ម​ថ្មី​បាន​ត្រូវ​រៀបចំ (​១​-​៤​)

• ម៉ូសេ​ឃើញ​ពន្លឺ​នៃ​សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៥​-​៩​)

• ការ​រៀប​រាប់​ល្អិត​ល្អន់​អំពី​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ម្ដង​ទៀត (​១០​-​២៨​)

• ផ្ទៃ​មុខ​ម៉ូសេ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ (​២៩​-​៣៥​)

៣៥

• ការ​ណែនាំ​អំពី​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក (​១​-​៣​)

• វិភាគទាន​សម្រាប់​ត្រសាល​របស់​ព្រះ (​៤​-​២៩​)

• បេសាលែល​និង​អូហូលាភ​ពេញ​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព​ពី​ព្រះ (​៣០​-​៣៥​)

៣៦

• វិភាគទាន​មាន​ច្រើន​លើស​ពី​តម្រូវ​ការ (​១​-​៧​)

• ការ​សាង​សង់​ត្រសាល (​៨​-​៣៨​)

៣៧

• ការ​ធ្វើ​ហឹប (​១​-​៩​)

• តុ (​១០​-​១៦​)

• ជើង​ចង្កៀង (​១៧​-​២៤​)

• ទី​បូជា​សម្រាប់​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប (​២៥​-​២៩​)

៣៨

• ទី​បូជា​សម្រាប់​គ្រឿង​បូជា​ដុត (​១​-​៧​)

• អាង​ទឹក​ធ្វើ​ពី​ស្ពាន់ (​៨​)

• ទី​ធ្លា (​៩​-​២០​)

• បញ្ជី​ប្រដាប់​ប្រដា​សម្រាប់​ប្រើ​ប្រាស់​ក្នុង​ត្រសាល​ជំនុំ (​២១​-​៣១​)

៣៩

• ការ​ធ្វើ​សម្លៀក​បំពាក់​របស់​សង្ឃ (​១​)

• អាវ​អេផូឌ (​២​-​៧​)

• ប្រដាប់​បាំង​ទ្រូង (​៨​-​២១​)

• អាវ​អត់​ដៃ (​២២​-​២៦​)

• សម្លៀក​បំពាក់​ផ្សេង​ទៀត​របស់​សង្ឃ (​២៧​-​២៩​)

• ស្លាក​ធ្វើ​ពី​មាស​សុទ្ធ (​៣០, ៣១​)

• ម៉ូសេ​ពិនិត្យ​មើល​ត្រសាល (​៣២​-​៤៣​)

៤០

• ការ​ដំឡើង​ត្រសាល (​១​-​៣៣​)

• សិរី​រុង​រឿង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ពេញ​ត្រសាល (​៣៤​-​៣៨​)