ՍԱՂՄՈՍ 146։1-10
146 Ալէլուիա՜։ Օրհնէ՛ Տէրը, ո՛վ իմ անձս։
2 Տէրը պիտի օրհնեմ իմ կեանքիս մէջ։Որքան ատեն որ ողջ եմ՝ իմ Աստուծոյս սաղմոս պիտի ըսեմ։
3 Մի՛ յուսաք իշխաններուն,Մարդու որդիին՝ որուն քով փրկութիւն չկայ։
4 Անոր հոգին կ’ելլէ, անիկա իր հողը կը դառնայ։Նոյն օրը անոր խորհուրդները կը կորսուին։
5 Երանի՜ անոր՝ որուն օգնականը Յակոբին Աստուածն էՈւ անոր յոյսը իր Տէր Աստուծոյն վրայ է,
6 Որ երկինքը ու երկիրը,Ծովն ու բոլոր անոնց մէջ եղածները ստեղծեց։Ճշմարտութիւնը կը պահէ յաւիտեան,
7 Իրաւունք կ’ընէ զրկուածներունՈւ հաց կու տայ անօթիներուն։Տէրը կ’արձակէ կապուածները,
8 Տէրը կը բանայ կոյրերուն աչքերը,Տէրը կը կանգնեցնէ վար ծռածները,Տէրը կը սիրէ արդարները,
9 Տէրը կը պահէ պանդուխտները,Կը հաստատէ որբն ու որբեւայրին,Բայց ամբարիշտներուն ճամբան կը ծռէ։
10 Տէրը պիտի թագաւորէ յաւիտեան,Քու Աստուածդ, ո՛վ Սիօն, ազգէ մինչեւ ազգ։ Ալէլուիա՜։
