Trigj nom Enhault

Waut es daut oppstonen von de Doodes?

Waut es daut oppstonen von de Doodes?

Waut de Schreft doatoo sajcht

 Wan de Schreft von daut oppstonen von de Doodes rät, kjemt daut von daut griechische Wuat anástasis, waut meent: “oppstonen” ooda “wada oppstonen”. Wan een Mensch vom Doot oppjewakjt woat, dan läft dee wada un es deeselwja Mensch, waut ea (1. Korinta 15:12-13).

 De Lia, daut de Doodes oppstonen woaren, finj wie uk en de Hebräische Schreften, waut foaken daut Oole Tastament jenant woat. Biejlikj vespruak Gott derch dän Profeet Hosea: “Vonne Jewault em Doodesrikj (Scheol) woa ekj an erleesen, vom Doot an frie moaken!” (Hosea 13:14, JHF; Hiob 14:13-15; Jesaja 26:19; Daniel 12:2, 13).

 Wua woaren de Doodes oppjewakjt woaren? Eenje Menschen woaren vom Doot oppjewakjt toom em Himmel läwen un Kjennichs sennen un met Christus toop rejieren (2. Korinta 5:1). De Schreft nant dit “daut ieeschte Oppstonen” un “daut oppstonen em verut” (Openboarunk 20:5-6, PB; Filippa 3:11, NW). Beides wiest, daut doa lota noch een aundret oppstonen vom Doot sennen woat. Dit oppstonen woat sennen toom oppe Ieed läwen un daut woat de mieeschte Menschen togood komen (Psalm 37:29).

 Woo woaren de Menschen vom Doot oppstonen? Gott haft Jesus de Macht jejäft toom de Doodes oppwakjen (Johanes 11:25). Jesus woat “aul dee, dee en de Jräwa ligjen,” wada toom Läwen brinjen un jieda eena woat soo sennen, aus dee ea wia un dän woat noch von aules denkjen kjennen (Johanes 5:28-29, PB). Dee, waut oppjewakjt woaren toom em Himmel läwen, woaren eenen jeisteljen Kjarpa kjrieen. Un dee, waut oppjewakjt woaren toom oppe Ieed läwen, woaren eenen jesunden Menschenkjarpa kjrieen (Jesaja 33:24; 35:5-6; 1. Korinta 15:42-44, 50).

 Wäa woat vom Doot oppstonen? De Schreft sajcht, daut “de jerajchte uk de ojjerajchte vom Doot oppstonen woaren” (Aposteljeschicht 24:15, PB). Mank de Jerajchte woaren true Menschen sennen, soo aus Noa, Sara un Abraham (1. Mose 6:9; Hebräa 11:11; Jakobus 2:21). Mank de Ojjerajchte woaren dee sennen, waut Gott nich jehuarsom wieren, wäajen dee kjeenmol de Jeläajenheit hauden, am kjanen to lieren.

 Oba eenje Menschen sent soo schlajcht un dee woaren sikj uk nich endren, un wan dee stoawen, woat dee nich vom Doot oppjewakjt woaren (Matäus 23:33; Hebräa 10:26-27).

 Wanea woaren de Doodes oppstonen? De Schreft säd verut, daut dee, waut nom Himmel komen, von dan aun wudden vom Doot oppstonen, wan Christus ieescht aus Kjennich komen wudd, un daut wia aune 1914 (1. Korinta 15:21-23). Wanea woaren deejanje oppjewakjt woaren, waut woaren oppe Ieed läwen? Daut woat en Jesus Christus sien dusentjoaschet Rikj sennen, wua de Ieed woat to een Paradies woaren (Lukas 23:43, NW; Openboarunk 20:6, 12-13).

 Wuarom kaun eena daut jleewen, daut de Doodes oppstonen woaren? De Schreft rät von näajen Menschen, waut vom Doot oppjestonen sent, un jiedatsmol wieren doa noch aundre, waut daut sagen (1. Kjennichs 17:17-24; 2. Kjennichs 4:32-37; 13:20-21; Lukas 7:11-17; 8:40-56; Johanes 11:38-44; Aposteljeschicht 9:36-42; Aposteljeschicht 20:7-12; 1. Korinta 15:3-6). Biejlikj wuak Jesus Lazarus opp, aus dee aul vea Doag doot wia. Un daut deed hee ver eene groote Häad Menschen (Johanes 11:39, 42). Mau rajcht dee, waut jäajen Jesus wieren, kunnen daut nich vestrieden, daut daut passieet wia un doawäajen wullen see Jesus un uk Lazarus dootmoaken (Johanes 11:47, 53; 12:9-11).

 De Schreft wiest, daut Gott de Macht uk dän Wensch haft, de Doodes opptowakjen. Hee helt aules von jiedrem eenen krakjt em Denkj, wäm hee derch siene aulmajchtje Krauft oppwakjen woat (Hiob 37:23; Matäus 10:30; Lukas 20:37-38). Gott kaun de Doodes wada toom Läwen brinjen un hee well daut uk! Boolt woat hee daut doonen, wiels de Schreft sajcht von Gott: “Du wurscht een velangen haben no waut du jemoakt hautst” (Hiob 14:15, PB).

Waut eenje orrajcht jleewen äwa daut oppstonen von de Doodes

 Waut jesajcht woat: Wan de Doodes oppstonen, dan jeit de Seel wada trigj em Kjarpa nenn.

 Woo daut es: De Schreft lieet, daut de Seel es de gaunza Mensch un daut dee nich wua wiedaläft, wan de Mensch stoaft (1. Mose 2:7, JHF; Hesekiel 18:4, JHF). Wan Gott eenen Mensch vom Doot oppwakjt, dan woat dee Mensch wada eene läwendje Seel.

 Waut jesajcht woat: Eenje Menschen woaren vom Doot oppjewakjt toom fuaz wada venicht woaren.

 Woo daut es: De Schreft sajcht, daut “dee, dee bie äare beese Woakjen jebläwen sent, stonen opp toom jerecht woaren” (Johanes 5:29, PB). Dee woaren nich no daut no jerecht, waut see ea jedonen haben, oba doano, waut see nom oppstonen vom Doot doonen woaren. Jesus säd, “daut de Doodes de Stemm von Gott sienem Sän hieren woaren, un dee, woone daut hieren, woaren läwen” (Johanes 5:25, PB). Dee, waut vom Doot oppstonen woaren, un “daut hieren”, ooda daut doonen, waut see dan lieren, dee äare Nomes woat em “Läwensbuak” oppjeschräwen (Openboarunk 20:12-13, PB).

 Waut jesajcht woat: Wäa vom Doot oppjewakjt woat, kjricht dänselwjen Kjarpa, waut dee ea haud.

 Woo daut es: Nom Doot vekjemt je de Menschenkjarpa un woat wada to Ieed (Liera 3:19-20).