Jeschräwen von Lukas 7:1-50
7 Aus Jesus de Menschen daut ieescht jesajcht haud, waut hee dee sajen must, dan jinkj hee en Kape̱rnaum nenn.
2 Nu wia doa een Soldoten-Leida, waut eenen Sklow haud, dän hee sea väl räakjend. Dee wia soo krank, daut dee meist batem stoawen wia.
3 Aus de Leida dan von Jesus hieed, schekjt hee waut von de Juden äare Eltestasch, daut dee am froagen sullen, doa hantokomen un dän Sklow wada jesunt to moaken.
4 De Eltestasch kjeemen dan no Jesus un prachaden am iernstlich un säden: “Hee es daut wieet, daut du am disen Jefaulen deist,
5 wiels hee jleicht onse Menschen un hee haft ons Vesaumlungshus* jebut.”
6 Dan jinkj Jesus met dee met. Un aus dee ieescht dicht bie dän Leida sien Hus wieren, haud de Leida aul waut Frind entjäajen jeschekjt, daut dee to Jesus sajen sullen: “Har*, ekj well die nich baudren, wiels ekj sie daut nich wieet, daut du unja mien Dak kjemst.
7 Doawäajen kjeem ekj nich no die, wäajen ekj mie daut nich wieet feeld. Oba saj bloos, daut mien Deena saul jeheelt woaren un dan woat dee.
8 Wiels ekj hab uk soone, waut äwa mie sent, un ekj sie äwa Soldoten aunjestalt. Wan ekj to eenen von dee saj: ‘Go!’, dan jeit dee, un wan ekj to dän aundren saj: ‘Komm!’, dan kjemt dee. Un wan ekj to mienen Sklow saj: ‘Doo dit!’, dan deit dee daut.”
9 Aus Jesus dit hieed, wia hee gaunz vewundat äwa am. Un hee dreid sikj no de Menschen, waut am hinjaraun kjeemen, un säd: “Ekj saj junt, nich mol en I̱srael hab ekj soonen stoakjen Gloowen jeseenen.”
10 Un aus deejanje, waut von dän Leida jeschekjt wieren, wada no Hus kjeemen, sagen dee, daut de Sklow wada gaunz jesunt wia.
11 Meist fuaz no dit reisd Jesus no de Staut Na̱in, un siene Jinja un eene groote Häad Menschen kjeemen met am met.
12 Aus hee dicht bie dän Engank von de Staut wia, wort doa eenen Dooden ut de Staut rutjedroacht. Daut wia eene Fru äa eensja Sän. Buta daut wia see eene Wätfru, un een schoof Menschen vonne Staut wieren doa met ar toop.
13 Aus de Har ar sach, jaumad am daut äwa ar. Un hee säd to ar: “Roa nich lenja.”
14 Dan jinkj Jesus noda un schieed daut Doodenbad aun, un dee, waut daut druagen, hilden stell. Dan säd hee: “Junga Maun, ekj saj die, sto opp!”
15 Un de Maun, waut doa doot jewast wia, recht sikj opp un funk aun to räden. Un Jesus jeef de Mutta dän trigj.
16 Dan wisten dee aula äa Wunda nich uttospräakjen un dee fungen aun, Gott to veharlichen, un säden: “Mank ons es een besondra Profeet oppjestonen, un wie seenen, daut Gott nich von siene Deena vejäten haft.”
17 Un dit, waut Jesus deed, wort aulawäajen en Judä̱a un doa en de gaunze Omjäajent romjerät.
18 Johanes siene Jinja vetalden Johanes aul dise Sachen.
19 Dan roopt Johanes twee von siene Jinja un schekjt dee no dän Harn, daut dee am froagen sullen: “Best du dee, waut doa komen saul, ooda sell wie noch no eenen aundren luaren?”
20 Aus Johanes siene Jinja no Jesus kjeemen, säden dee: “Johanes de Deepa schekjt ons no die, daut wie die froagen sullen: ‘Best du dee, waut doa komen saul, ooda sell wie noch no eenen aundren luaren?’”
21 Krakjt dan heeld Jesus väl Menschen, waut Krankheiten hauden un soone, waut sea lieden musten, un uk soone, waut von beese Jeista besäten wieren. Hee holp uk väl Blinje, daut dee seenen kunnen.
22 Dan säd Jesus to Johanes siene Jinja: “Got un vetalt Johanes, waut jie jeseenen un jehieet haben: De Blinje kjennen nu seenen, de Lome kjennen normal gonen, de Leprakranke woat nu jeheelt un de Doowe kjennen hieren, de Doodes woat oppjewakjt un de Oame woat de goode Norecht vetalt.
23 Freid haft deejanja, waut wäajen mie nich tofaulkjemt.”
24 Aus Johanes siene Norechta ieescht wajch wieren, funk Jesus aun, to de Häaden Menschen von Johanes to räden. Hee fruach dee: “No waut jinj jie enne Wiltnis? Waut wull jie doa seenen? Eenen Strampel*, waut vom Wint han- un häajeweit woat?
25 No waut jinj jie doa dan? Waut wull jie seenen? Eenen Maun met diere Kjleeda? Soone met diere Kjleeda un soone, waut huachhäa läwen, wonen je en Kjennichshiesa.
26 Soo, no waut jinj jie rajcht jesajcht? Waut wull jie seenen? Eenen Profeet? Jo, Johanes es een Profeet un noch väl mea aus een Profeet.
27 Dits dee, von dän jeschräwen steit: ‘Kjikj! Ekj schekj mienen Norechta ver die*. Dee woat ver die dän Wajch reedmoaken.’
28 Ekj saj junt, mank aul dee, waut jeemols jebuaren sent, es kjeena hecha aus Johanes. Oba de Läachsta en Gott sien Kjennichrikj es hecha aus hee.”
29 (Aus de Menschen un Takskollakjta daut hieeden, säden dee, daut Gott aules rajcht deed, wiels dee hauden sikj loten von Johanes deepen.
30 Oba de Farisä̱a un dee, waut daut Jesaz fein kjanden, leeten sikj nich von Johanes deepen, wäajen see nich daut doonen wullen, waut Gott von äant velangd.)
31 Dan säd Jesus wieda: “Doawäajen, met wäm saul ekj de Menschen von dise Jennerazion* vejlikjen, un woo sent dee?
32 Dee sent soo aus nate Kjinja, waut oppem Moakjtplauz setten un eena toom aundren schrieen: ‘Wie spälden met de Fleet fa junt, oba jie daunzten nich. Wie sungen Trualeeda fa junt, oba jie roaden nich.’
33 Krakjt soo uk, Johanes de Deepa kjeem un eet nich Broot un drunk nich Wien, oba jie sajen: ‘Hee haft eenen beesen Jeist.’
34 De Menschensän kjeem un eet un drunk, oba jie sajen: ‘Kjikjt! Een Fräta un een Wien-Drinkja, een Frint aun Takskollakjta un Sinda.’
35 Aulmols, aus een Mensch weis es, es aun daut to seenen, waut dee deit*.”
36 Nu wia doa een Farisä̱a, dee Jesus emma wada fruach, aus hee wull met am toop äten. Dan jinkj Jesus en dän sien Hus nenn un sad sikj aum Desch.
37 Un eene Fru, waut aus een Sinda enne Staut bekaunt wia, wort daut en, daut Jesus bie dän Farisä̱a to Moltiet wia. Nu kjeem see doa han un brocht een Buddelkje* Parfum-Eelj met.
38 Dan jinkj see hinja am bat siene Feet, un see road un funk aun, siene Feet met äare Tronen naut to moaken un met äare Hoa auftodrieejen. See kust uk leeftolich siene Feet un goot am de Parfum-Eelj äwa.
39 Aus de Farisä̱a, waut am enjelot haud, daut sach, docht hee bie sikj: “Wan dis Maun werkjlich een Profeet wia, dan wudd dee weeten, waut dise Fru, waut am aunschieet, fa een Mensch es un daut see een Sinda es.”
40 Oba Jesus säd to dän: “Si̱mon, ekj mott die waut sajen.” Un Si̱mon säd: “Liera, dan saj daut.”
41 “Doa wieren twee Mana, waut eenen jewessen Maun Jelt schuldich wieren. Eena wia dän 500 Dena̱rius* schuldich un de aundra 50.
42 Un wäajens dee nuscht hauden toom am daut trigjtolen, strikjt hee äant daut eefach beid. Soo, wäa von dise beid wudd dän Maun nu dolla leewen?”
43 Dan säd Si̱mon to am: “Ekj wudd denkjen, dee, wäm hee de jratste Schult strikjt.” Un Jesus säd to dän: “Du best gaunz em rajchten.”
44 Dan dreid Jesus sikj no de Fru un säd to Si̱mon: “Sitst du dise Fru? Ekj kjeem en dien Hus nenn un du hast mie nich Wota jejäft fa miene Feet. Oba dise Fru muak miene Feet met äare Tronen naut un drieejd dee met äare Hoa.
45 Du jeefst mie kjeenen Kuss, oba dise Fru haft nich oppjehieet, miene Feet leeftolich to kussen, von dan aus ekj hia nennkjeem bat nu.
46 Du hast mie kjeene Eelj oppem Kopp jegoten, oba dise Fru goot mie Parfum-Eelj äware Feet.
47 Wäajen dit saj ekj die: Wan äare Sinden uk sea väl* wieren, sent ar dee oba vejäft, wäajens see väl Leew wees. Oba dee, waut weinich vejäft woat, wiesen uk mau weinich Leew.”
48 Dan säd Jesus to ar: “Diene Sinden sent die vejäft.”
49 Dee, waut met am toop aum Desch wieren, fungen aun, eena toom aundren to sajen: “Wäa es dis Maun, daut dee mau rajcht Sinden vejeft?”
50 Oba Jesus säd to de Fru: “Dien Gloowen haft die jerat. Go en Fräd.”
Footnooten
^ Wuatlich: “onse Sinagog”.
^ Hia woat “Har” jesajcht bloos toom heeflich sennen.
^ Een dikja Strampel von Schelpgrauss.
^ Wuatlich: “ver dien Jesecht”.
^ Met daut Wuat “Jennerazion” sent jeweenlich Menschen von een veschiednet Ella jemeent, waut fa een jewesset Stoot en deeselwje Tiet läwen.
^ Wuatlich: “Weisheit wiest sikj jerajcht derch äare Kjinja”.
^ Ooda: “groot”.
