“Daut Läwensbuak” woat uk daut “Jedenkjbuak” jenant. Doa sent dee äare Nomes bennen, waut daut eewje Läwen kjrieen woaren (Openboarunk 3:5; 20:12, PB; Maleachi 3:16, JHF). Gott sajcht, wäms Nomes woaren doabennen sennen, doano aus dee am tru un jehuarsom wieren (Johanes 3:16; 1. Johanes 5:3).

 Gott helt siene true Deena soo em Denkj, aus wan hee dee äare Nomes en een Buak schriewen wudd. Daut haft hee aul “vom Aunfank vonne Welt” aun jedonen (Openboarunk 17:8, PB). Abel sien Nomen wia de ieeschta, waut en daut Läwesbuak nennjeschräwen wort (Hebräa 11:4). Daut Läwesbuak es nich bloos eene List met Nomes, oba daut wiest, daut Jehova een leeftolja Gott es. Daut sajcht von am: “De Har kjant de sienje” (2. Timotäus 2:19; PB; 1. Johanes 4:8).

Kjennen de Nomes von “daut Läwensbuak” doa rutjelascht woaren?

 Jo, dee kjennen. Gott säd biejlikj äwa de ojjehuarsome Israeliten: “Dee, dee jäajen mie jesindicht haben, dee äa Nomen woa ekj ut mien Buak laschen” (2. Mose 32:33, PB). Oba wan wie Jehova Gott tru bliewen, dan woaren onse Nomes em “Läwensbuak” bliewen (Openboarunk 20:12, PB).