៥ តើទុក្ខវេទនានឹងមានរហូតឬ?
ហេតុអ្វីសំណួរនេះគឺសំខាន់?
បើសិនជាមានហេតុឲ្យយើងជឿថាទុក្ខវេទនានឹងលែងមានទៀត នេះអាចធ្វើឲ្យយើងមានទស្សនៈល្អប្រសើរជាងអំពីជីវិត ថែមទាំងអំពីព្រះផងដែរ។
សូមគិតពិចារណា
មនុស្សជាច្រើនចង់បំបាត់ចោលទុក្ខវេទនា ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានសមត្ថភាពធ្វើបានទេ។ សូមកត់សម្គាល់ចំណុចបន្តបន្ទាប់នេះ៖
ទោះជាមានថ្នាំល្អៗក៏ដោយ . . .
-
ជំងឺបេះដូងនៅតែជាជំងឺដែលបណ្ដាលឲ្យមនុស្សស្លាប់ច្រើនជាងគេ។
-
ជំងឺមហារីកបានសម្លាប់មនុស្សរាប់លាននាក់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
-
វេជ្ជបណ្ឌិតម្នាក់ឈ្មោះ ដេវីឌប្លូមបានសរសេរថា៖ «ពិភពលោកនៅតែមានរោគរាតត្បាតដែលមានតាំងពីយូរមកហើយ រោគរាតត្បាតថ្មីៗ និងរោគរាតត្បាតដែលធ្លាប់មានពីមុន ហើយមានម្ដងទៀតឡើងវិញ»។ (Frontiers in Immunology)
ទោះជាប្រទេសខ្លះមានភាពចម្រុងចម្រើនក៏ដោយ . . .
-
ក្មេងៗរាប់លាននាក់បានស្លាប់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ជាពិសេសក្មេងៗដែលរស់នៅប្រទេសក្រីក្រ។
-
មនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់រស់នៅក្នុងសភាពខ្វះអនាម័យល្អ។
-
មនុស្សរាប់រយលាននាក់រស់នៅដោយមិនមានទឹកស្អាតប្រើប្រាស់។
ទោះជាមនុស្សកាន់តែច្រើនដឹងថាពួកគេគួរប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះអ្នកឯទៀតក៏ដោយ . . .
-
ការជួញដូរមនុស្សនៅតែបន្តមានក្នុងតំបន់និងប្រទេសជាច្រើន ហើយយោងតាមសេចក្ដីរាយការណ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ បុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើទាំងនោះមិនបានទទួលការកាត់ទោសអ្វីឡើយ នេះដោយសារតែអាជ្ញាធរ«មិនចង់ដឹងឬក៏អាជ្ញាធរមិនមានវិធានការគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដាក់ទោសអ្នកទាំងនោះ»។
សូមរៀនថែមទៀត
សូមទស្សនាវីដេអូតើរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាអ្វី? នៅគេហទំព័រjw.org/km។
អ្វីដែលគម្ពីរចែង
ព្រះយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះយើង។
លោកស្គាល់និងយល់អំពីការឈឺចាប់និងទុក្ខព្រួយរបស់យើង។
«[ព្រះ]មិនបានមើលងាយ ឬខ្ពើមឆ្អើម ចំពោះសេចក្ដីទុក្ខលំបាករបស់មនុស្ស ដែលគេរងទុក្ខនោះឡើយ ក៏មិនបានលាក់ព្រះភក្ត្រនឹងអ្នកនោះដែរ គឺកាលអ្នកនោះបានអំពាវនាវរកទ្រង់ នោះទ្រង់បានស្ដាប់តាម»។—ទំនុកតម្កើង ២២:២៤
«[ចូរ]ផ្ទេរកង្វល់ទាំងអស់ទៅព្រះ ពីព្រោះលោករមែងគិតអំពីអ្នករាល់គ្នា»។—ពេត្រុសទី១ ៥:៧
ទុក្ខវេទនានឹងមិនមានរហូតទេ។
គម្ពីរសន្យាថា ព្រះនឹងសម្រេចគោលបំណងរបស់លោកចំពោះមនុស្សយើង។
«ព្រះ . . . នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកចេញពីភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត ទុក្ខព្រួយ ការស្រែកយំ និងការឈឺចាប់ក៏នឹងលែងមានទៀតដែរ»។—ការបើកបង្ហាញ ២១:៣, ៤
ព្រះនឹងបំបាត់ចោលនូវដើមហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យមានទុក្ខវេទនា។
លោកនឹងធ្វើដូច្នេះតាមរយៈរាជាណាចក្ររបស់លោក ដែលគម្ពីររៀបរាប់ថាជារដ្ឋាភិបាលដ៏ពិតប្រាកដមួយ។
«ព្រះនៃស្ថានសួគ៌ទ្រង់នឹងតាំងនគរ១ឡើង ដែលមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ។ ហើយអំណាចហ្លួងក៏មិនត្រូវផ្ទេរដល់សាសន៍ដទៃណាដែរ . . . នគរនោះនឹងស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្បជានិច្ច»។—ដានីយ៉ែល ២:៤៤
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ទស្សនាវដ្ដី
