៤ តើយើងកើតមកដើម្បីរងទុក្ខឬ?
ហេតុអ្វីសំណួរនេះគឺសំខាន់?
ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះប៉ះពាល់ដល់ទស្សនៈរបស់យើងស្ដីអំពីជីវិត។
សូមគិតពិចារណា
តើសមហេតុផលទេថា ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗដ៏ស្រស់ស្អាតក្នុងពិភពលោកនេះ ទុកឲ្យយើងរងទុក្ខវេទនា?
អ្នកដែលមិនកាន់សាសនាយកការរងទុក្ខរបស់មនុស្សជាលេសដើម្បីបង្កើតឲ្យមានការសង្ស័យចំពោះបំណងរបស់ព្រះ ឬថាគ្មានព្រះនោះទេ។ ពួកគេជឿថា ការរងទុក្ខបង្ហាញថា (១) ព្រះគ្មានសមត្ថភាពដើម្បីបំបាត់ទុក្ខវេទនាទេ (២) ព្រះមិនចង់បំបាត់ចោលទុក្ខវេទនាទេ (៣) គ្មានព្រះទេ។
តើមានមូលហេតុតែប៉ុណ្ណឹងទេឬ?
សូមរៀនថែមទៀត
សូមទស្សនាវីដេអូហេតុអ្វីយើងអាចប្រាកដថាគម្ពីរបរិសុទ្ធគឺមកពីព្រះ? នៅគេហទំព័រ jw.org/km។
អ្វីដែលគម្ពីរចែង
ព្រះមិនបានបង្កើតយើងមកឲ្យរងទុក្ខនោះទេ។
លោកចង់ឲ្យយើងរីករាយនឹងជីវិត។
«គ្មានអ្វីសំរាប់[មនុស្ស] ដែលវិសេសជាងមានចិត្តរីករាយ ហើយរកបានសេចក្ដីល្អដល់ខ្លួនអស់វេលាដែលមានជីវិតរស់នៅនោះទេ ហើយការដែលគ្រប់មនុស្សបានស៊ីហើយផឹក ព្រមទាំងរីករាយដោយផលល្អ ដែលកើតពីអស់ទាំងការនឿយហត់របស់ខ្លួន នោះហើយជាអំណោយទាននៃព្រះទេ»។—សាស្ដា ៣:១២, ១៣
ព្រះបានឲ្យមនុស្សពីរនាក់ដំបូងនូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលពួកគេត្រូវការដើម្បីរស់នៅដោយគ្មានការឈឺចាប់។
លោកមិនបានបង្កើតពួកគេឬកូនចៅរបស់ពួកគេមកដើម្បីរងទុក្ខឡើយ។
«[ព្រះ]មានបន្ទូលថា ចូរបង្កើតកូនឲ្យចំរើនជាច្រើនឡើង ឲ្យមានពេញពាសលើផែនដីចុះ ត្រូវបង្ក្រាបផែនដី»។—លោកុប្បត្តិ ១:២៨
មនុស្សពីរនាក់ដំបូងបានសម្រេចចិត្តមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះ។
ជាលទ្ធផល ពួកគេបាននាំមកនូវទុក្ខវេទនាជាច្រើនដល់ខ្លួននិងថែមទាំងកូនចៅរបស់ពួកគេផងដែរ។
«ភាពខុសឆ្គងបានចូលក្នុងពិភពលោកតាមរយៈបុរសតែម្នាក់ ហើយសេចក្ដីស្លាប់បានចូលតាមរយៈភាពខុសឆ្គង ដូច្នេះ សេចក្ដីស្លាប់បានឆ្លងរាលដាលដល់មនុស្សទាំងអស់ ពីព្រោះពួកគេទាំងអស់គ្នាជាអ្នកធ្វើខុស»។—រ៉ូម ៥:១២ *
ព្រះមិនបានបង្កើតយើងមកដើម្បីរស់ដោយគ្មានការណែនាំពីលោកទេ។
ដូចដែលមនុស្សយើងមិនបានត្រូវបង្កើតមកឲ្យអាចរស់នៅក្នុងទឹកបាន នោះយើងក៏មិនអាចគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯងបានដែរ។
«ផ្លូវរបស់មនុស្សមិនស្រេចនៅខ្លួនគេទេ ហើយដែលដំរង់ជំហានរបស់ខ្លួន នោះក៏មិនស្រេចនៅមនុស្សដែលដើរដែរ»។—យេរេមា ១០:២៣
ព្រះមិនចង់ឲ្យយើងរងទុក្ខវេទនាទេ។
លោកពិតជាចង់ឲ្យយើងរស់នៅក្នុងជីវិតដែលជៀសផុតពីបញ្ហាផ្សេងៗ។
«ឱបើឯងបានស្ដាប់តាមបញ្ញត្តទាំងប៉ុន្មានរបស់អញទៅអេះ! នោះសេចក្ដីសុខរបស់ឯងនឹងបានដូចជាទន្លេ»។—អេសាយ ៤៨:១៨
^ វគ្គ 17 ក្នុងគម្ពីរពាក្យ«ខុសឆ្គង»មិនមែនរៀបរាប់តែការប្រព្រឹត្តខុសប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏រៀបរាប់ពីភាពខុសឆ្គង របស់មនុស្សទាំងអស់ បានឆ្លងមកពីឪពុកម្ដាយដំបូង។