១

• ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដូច​ជា​ស្ត្រី​មេម៉ាយ

  • នាង​អង្គុយ​ឯកា​និង​ត្រូវ​គេ​បោះ​បង់​ចោល (​១​)

  • ស៊ីយ៉ូន​បាន​ធ្វើ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​ច្រើន​ក្រៃ​លែង (​៨, ៩​)

  • ស៊ីយ៉ូន​បាន​ត្រូវ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បដិសេធ (​១២​-​១៥​)

  • គ្មាន​អ្នក​ណា​ម្នាក់​សម្រាល​ទុក្ខ​ស៊ីយ៉ូន​ទេ (​១៧​)

២

• កំហឹង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទាស់​នឹង​ក្រុង​យេរូសាឡិម

  • ដោយ​ឥត​ត្រា​ប្រណី (​២​)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដូច​ជា​សត្រូវ​ចំពោះ​នាង (​៥​)

  • ស៊ីយ៉ូន​ហូរ​ទឹក​ភ្នែក​ឥត​ឈប់ (​១១​-​១៣​)

  • អស់​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​ទះ​ដៃ​ចំអក​ឲ្យ​ក្រុង​ដ៏​រុង​រឿង (​១៥​)

  • ស៊ីយ៉ូន​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​សត្រូវ​ផ្ដួល (​១៧​)

៣

• យេរេមា​បង្ហាញ​អារម្មណ៍​និង​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​គាត់

  • ​«​ខ្ញុំ​នឹង​អត់​ធ្មត់​រង់​ចាំ​លោក​ត​ទៅ​ទៀត​»​ (​២១​)

  • រៀង​រាល់​ព្រឹក សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា​របស់​ព្រះ​រមែង​ថ្មី​ជា​និច្ច (​២២, ២៣​)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​សង្ឃឹម​លើ​លោក (​២៥​)

  • ជា​ការ​ល្អ​ប្រសើរ​ដែល​មនុស្ស​ពាក់​នឹម​ក្នុង​កាល​ដែល​នៅ​វ័យ​ក្មេង (​២៧​)

  • លោក​ដាក់​ពពក​ឃាំង​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ទៅ​ជិត​លោក (​៤៣, ៤៤​)

៤

• ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​មាន​ឥទ្ធិពល​អាក្រក់

  • ខ្វះ​អាហារ (​៤, ៥, ៩​)

  • ស្ត្រី​ស្ងោរ​កូន​របស់​ខ្លួន​បរិភោគ (​១០​)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ចាក់​កំហឹង​របស់​លោក (​១១​)

៥

• ការ​អធិដ្ឋាន​របស់​បណ្ដា​ជន​សម្រាប់​ការ​ស្ថាបនា​ឡើង​វិញ

  • ‹សូម​នឹក​ចាំ​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​មក​លើ​យើង› (​១​)

  • ​«​វេទនា​ហើយ​យើង ព្រោះ​យើង​បាន​ធ្វើ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង!​»​ (​១៦​)

  • ‹ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ សូម​នាំ​យើង​ត្រឡប់​មក​វិញ› (​២១​)

  • ​«​សូម​ឲ្យ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​បាន​ដូច​ដើម​វិញ​»​ (​២១​)