១

• ការ​ចាក​ចេញ​ពី​ភ្នំ​ហូរែប (​១​-​៨​)

• មេ​ដឹក​នាំ​និង​អ្នក​សម្រេច​ក្ដី​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង (​៩​-​១៨​)

• ការ​មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់​នៅ​តំបន់​កាដេសបានា (​១៩​-​៤៦​)

  • ពួក​អ៊ីស្រាអែល​មិន​ព្រម​ចូល​ក្នុង​ស្រុក​កាណាន (​២៦​-​៣៣​)

  • ការ​ប្រយុទ្ធ​នឹង​ពួក​កាណាន​មិន​បាន​ជោគ​ជ័យ (​៤១​-​៤៦​)

២

• ការ​ដើរ​ចុះ​ឡើង​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ស្ងាត់​ជ្រងំ​អស់​រយៈ​ពេល​៣៨​ឆ្នាំ (​១​-​២៣​)

• ជ័យ​ជម្នះ​លើ​ស្ដេច​ស៊ីហុន​នៃ​ក្រុង​ហែសបូន (​២៤​-​៣៧​)

៣

• ជ័យ​ជម្នះ​លើ​ស្ដេច​អុក​នៃ​ក្រុង​បាសាន (​១​-​៧​)

• ការ​បែង​ចែក​ទឹក​ដី​នៅ​ទិស​ខាង​កើត​ទន្លេយ៉ូដាន់ (​៨​-​២០​)

• យ៉ូស្វេ​បាន​ត្រូវ​ប្រាប់​កុំ​ឲ្យ​ភ័យ​ខ្លាច (​២១, ២២​)

•  ម៉ូសេ​មិន​បាន​ចូល​ក្នុង​ស្រុក​ដែល​ព្រះ​សន្យា (​២៣​-​២៩​)

៤

• ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ឲ្យ​ស្ដាប់​បង្គាប់ (​១​-​១៤​)

  • កុំ​ភ្លេច​ការ​ប្រព្រឹត្ត​របស់​ព្រះ (​៩​)

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ភក្ដី​ភាព​ផ្ដាច់​មុខ (​១៥​-​៣១​)

• គ្មាន​ព្រះ​ណា​ក្រៅ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៣២​-​៤០​)

• ក្រុង​ពំនាក់​នៅ​ទិស​ខាង​កើត​ទន្លេយ៉ូដាន់ (​៤១​-​៤៣​)

• ការ​ឲ្យ​ច្បាប់ (​៤៤​-​៤៩​)

៥

• កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នៅ​ហូរែប (​១​-​៥​)

• ការ​រៀប​រាប់​ម្ដង​ទៀត​នូវ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​១០​ប្រការ (​៦​-​២២​)

• បណ្ដា​ជន​ភ័យ​ខ្លាច​នៅ​ភ្នំ​ស៊ីណាយ (​២៣​-​៣៣​)

៦

• ស្រឡាញ់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អស់​ពី​ដួង​ចិត្ត​របស់​អ្នក (​១​-​៩​)

  • ​«​ចូរ​ស្ដាប់​ចុះ ឱ​ប្រជា​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ!​»​ (​៤​)

  • ឪពុក​ម្ដាយ​ត្រូវ​បង្ហាត់​បង្រៀន​កូន (​៦, ៧​)

• កុំ​ភ្លេច​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១០​-​១៥​)

• កុំ​ល្បង​ល​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៦​-​១៩​)

• ចូរ​ប្រាប់​បណ្ដា​ជន​ជំនាន់​ក្រោយ (​២០​-​២៥​)

៧

• ប្រជា​ជាតិ​៧​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ (​១​-​៦​)

• មូលហេតុ​ដែល​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស (​៧​-​១១​)

• ការ​ស្ដាប់​បង្គាប់​នាំ​ឲ្យ​មាន​អនាគត​ត្រចះ​ត្រចង់ (​១២​-​២៦​)

៨

• ការ​រំលឹក​ឡើង​វិញ​អំពី​ពរ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​៩​)

  • ​«​មនុស្ស​មិន​មែន​រស់​ដោយ​សារ​តែ​នំ​ប៉័ង​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​»​ (​៣​)

• កុំ​ភ្លេច​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១០​-​២០​)

៩

• មូលហេតុ​ដែល​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ទទួល​ស្រុក​កាណាន (​១​-​៦​)

• បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ខឹង​អស់​បួន​ដង (​៧​-​២៩​)

  • រូប​កូន​គោ​មាស (​៧​-​១៤​)

  • ម៉ូសេ​អង្វរ​ព្រះ (​១៥​-​២១, ២៥​-​២៩​)

  • ការ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ​ខឹង​អស់​បី​ដង (​២២​)

១០

• បន្ទះ​ថ្ម​ពីរ​ផ្ទាំង​បាន​ត្រូវ​ធ្វើ​ម្ដង​ទៀត (​១​-​១១​)

• អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​តម្រូវ (​១២​-​២២​)

  • កោត​ខ្លាច​និង​ស្រឡាញ់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១២​)

១១

• អ្នក​រាល់​គ្នា​ធ្លាប់​ឃើញ​ភាព​ឧត្តុង្គឧត្តម​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១​-​៧​)

• ស្រុក​ដែល​ព្រះ​សន្យា (​៨​-​១២​)

• រង្វាន់​សម្រាប់​ការ​ស្ដាប់​បង្គាប់ (​១៣​-​១៧​)

• បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​ត្រូវ​ដក់​ជាប់​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត (​១៨​-​២៥​)

• ​«​ពរ​និង​បណ្ដាសា​»​ (​២៦​-​៣២​)

១២

• ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​នៅ​កន្លែង​ដែល​ព្រះ​ជ្រើស​រើស (​១​-​១៤​)

• ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​បរិភោគ​សាច់ តែ​មិន​ត្រូវ​បរិភោគ​ឈាម (​១៥​-​២៨​)

• កុំ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​អន្ទាក់​ដោយ​គោរព​បូជា​ព្រះ​ឯទៀត (​២៩​-​៣២​)

១៣

• របៀប​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ពួក​អ្នក​ក្បត់​ជំនឿ (​១​-​១៨​)

១៤

• ការ​បង្ហាញ​ការ​កាន់​ទុក្ខ​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ (​១, ២​)

• អាហារ​ដែល​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​និង​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ (​៣​-​២១​)

• ត្រូវ​ជូន​១​ភាគ​១០​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​២២​-​២៩​)

១៥

• បំណុល​បាន​ត្រូវ​លុប​ចោល​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ទី៧ (​១​-​៦​)

• ការ​ជួយ​ជន​ក្រី​ក្រ (​៧​-​១១​)

• ការ​ដោះ​លែង​ខ្ញុំ​បម្រើ​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ទី៧ (​១២​-​១៨​)

  • ដែក​ចោះ​ត្រចៀក​ខ្ញុំ​បម្រើ (​១៦, ១៧​)

• កូន​សត្វ​ដំបូង​បាន​ត្រូវ​ញែក​ជា​បរិសុទ្ធ (​១៩​-​២៣​)

១៦

• បុណ្យ​រំលង និង​បុណ្យ​នំ​ប៉័ង​ឥត​ដំបែ (​១​-​៨​)

• បុណ្យ​អាទិត្យ​ទី៧ (​៩​-​១២​)

• បុណ្យ​ខ្ទម (​១៣​-​១៧​)

• ការ​តែង​តាំង​ពួក​អ្នក​សម្រេច​ក្ដី (​១៨​-​២០​)

• មិន​ត្រូវ​គោរព​បូជា​វត្ថុ​ផ្សេង​ៗ​ (​២១, ២២​)

១៧

• សត្វ​ជា​គ្រឿង​បូជា​ត្រូវ​តែ​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ (​១​)

• ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​លើ​ពួក​អ្នក​ក្បត់​ជំនឿ (​២​-​៧​)

• ការ​វិនិច្ឆ័យ​រឿង​ក្ដី​ពិបាក (​៨​-​១៣​)

• ការ​ណែនាំ​សម្រាប់​តែង​តាំង​ស្ដេច​នៅ​អនាគត (​១៤​-​២០​)

  •  ស្ដេច​ត្រូវ​ចម្លង​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ព្រះ (​១៨​)

១៨

• ចំណែក​របស់​ពួក​សង្ឃ​និង​ពួក​លេវី (​១​-​៨​)

• អំពើ​មន្តអាគម​បាន​ត្រូវ​ហាម (​៩​-​១៤​)

• អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ដូច​ម៉ូសេ (​១៥​-​១៩​)

• របៀប​សម្គាល់​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ក្លែង​ក្លាយ (​២០​-​២២​)

១៩

• ទោស​ឈាម​និង​ក្រុង​ពំនាក់ (​១​-​១៣​)

• សញ្ញា​សម្គាល់​ព្រំ​ប្រទល់​មិន​ត្រូវ​រើ​ចេញ​ឡើយ (​១៤​)

• សាក្សី​នៅ​ក្នុង​តុលាការ (​១៥​-​២១​)

  • ត្រូវ​មាន​សាក្សី​ពីរ​ឬ​បី​នាក់ (​១៥​)

២០

• ច្បាប់​សម្រាប់​ធ្វើ​សង្គ្រាម (​១​-​២០​)

  • ករណី​លើក​លែង​សម្រាប់​ការ​ធ្វើ​ទាហាន (​៥​-​៩​)

២១

• ពេល​មិន​ដឹង​អ្នក​ណា​ជា​ឃាតករ (​១​-​៩​)

• ការ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​ស្ត្រី​ដែល​ជា​ឈ្លើយ​បម្រើ (​១០​-​១៤​)

• សិទ្ធិ​កូន​ច្បង (​១៥​-​១៧​)

• កូន​រឹង​ចចេស (​១៨​-​២១​)

• មនុស្ស​ដែល​ត្រូវ​គេ​ព្យួរ​ជា​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​បណ្ដាសា (​២២, ២៣​)

២២

• ការ​ឲ្យ​តម្លៃ​សត្វ​របស់​អ្នក​ជិត​ខាង (​១​-​៤​)

• ការ​ហាម​មិន​ឲ្យ​ស្លៀក​សម្លៀក​បំពាក់​មនុស្ស​ភេទ​ផ្ទុយ (​៥​)

• ចិត្ត​អាណិត​មេត្តា​ចំពោះ​សត្វ (​៦, ៧​)

• ការ​ធ្វើ​បង្កាន់​ដៃ​នៅ​លើ​ដំបូល (​៨​)

• ការ​ហាម​មិន​ឲ្យ​លាយ​ចូល​គ្នា (​៩​-​១១​)

• រំយោល​ភ្ជាប់​នឹង​សម្លៀក​បំពាក់ (​១២​)

• ច្បាប់​អំពី​ការ​រួម​ដំណេក (​១៣​-​៣០​)

២៣

• អស់​អ្នក​ដែល​គ្មាន​សិទ្ធិ​ចូល​ក្នុង​ក្រុម​ជំនុំ​របស់​ព្រះ (​១​-​៨​)

• ភាព​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​នៅ​ក្នុង​ជំរំ (​៩​-​១៤​)

• ពួក​ខ្ញុំ​បម្រើ​ដែល​រត់​ភៀស​ខ្លួន (​១៥, ១៦​)

• ការ​ហាម​មិន​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពេស្យាចារ (​១៧, ១៨​)

• ការ​ប្រាក់​និង​សម្បថ (​១៩​-​២៣​)

• អ្វី​ដែល​អ្នក​ដើរ​ឆ្លង​កាត់​អាច​បរិភោគ​បាន (​២៤, ២៥​)

២៤

• អាពាហ៍​ពិពាហ៍​និង​ការ​លែង​លះ (​១​-​៥​)

• ការ​គោរព​ជីវិត (​៦​-​៩​)

• ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ជន​ក្រី​ក្រ (​១០​-​១៨​)

• ច្បាប់​អំពី​ការ​ប្រមូល​ផល​ដំណាំ (​១៩​-​២២​)

២៥

• ច្បាប់​ស្ដី​អំពី​ការ​វាយ​ដាក់​ទោស (​១​-​៣​)

• កុំ​ឃ្លុំ​មាត់​គោ​ពេល​វា​បញ្ជាន់​ស្រូវ (​៤​)

• ការ​រៀប​ការ​ជា​មួយ​នឹង​បង​ឬ​ប្អូន​ប្រុស​ថ្លៃ (​៥​-​១០​)

• អ្វី​ដែល​មិន​ត្រូវ​ចាប់ ពេល​ប្រតាយ​ប្រតប់​គ្នា (​១១, ១២​)

• ជញ្ជីង​គ្រប់​ទម្ងន់​និង​រង្វាស់​រង្វាល់​ត្រឹម​ត្រូវ (​១៣​-​១៦​)

• ពួក​អាម៉ាលេក​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ (​១៧​-​១៩​)

២៦

• ការ​ជូន​គ្រឿង​បូជា​ពី​ផល​ដំបូង (​១​-​១១​)

• ការ​ជូន​១​ភាគ​១០​ជា​លើក​ទី២ (​១២​-​១៥​)

• អ៊ីស្រាអែល​ជា​ទ្រព្យ​វិសេស​ចំពោះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​១៦​-​១៩​)

២៧

• ក្រឹត្យ​វិន័យ​ព្រះ​នឹង​ត្រូវ​ចារឹក​នៅ​លើ​ថ្ម (​១​-​១០​)

• នៅ​ភ្នំ​អេបាល​និង​ភ្នំ​កេរិស៊ីម (​១១​-​១៤​)

• ការ​លើក​ឡើង​អំពី​បណ្ដាសា (​១៥​-​២៦​)

២៨

• អ្នក​ស្ដាប់​បង្គាប់​ទទួល​ពរ (​១​-​១៤​)

• អ្នក​មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់​ត្រូវ​បណ្ដាសា (​១៥​-​៦៨​)

២៩

• កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ស្រុក​ម៉ូអាប់ (​១​-​១៣​)

• ការ​ព្រមាន​អំពី​ការ​មិន​ស្ដាប់​បង្គាប់ (​១៤​-​២៩​)

  • សេចក្ដី​អាថ៌​កំបាំង​និង​ការ​បើក​បង្ហាញ (​២៩​)

៣០

• ការ​ត្រឡប់​មក​ឯ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​វិញ (​១​-​១០​)

• បង្គាប់​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​មិន​ពិបាក​ពេក​ទេ (​១១​-​១៤​)

• ការ​ជ្រើស​រើស​សេចក្ដី​ស្លាប់​និង​ជីវិត (​១៥​-​២០​)

៣១

• ម៉ូសេ​ហៀបនឹង​ស្លាប់ (​១​-​៨​)

• ការ​អាន​ក្រឹត្យ​វិន័យ​ព្រះ​ជា​សាធារណៈ (​៩​-​១៣​)

• យ៉ូស្វេ​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង (​១៤, ១៥​)

• ការ​ប្រកាស​ទុក​ជា​មុន​អំពី​ការ​បះ​បោរ​ប្រឆាំង (​១៦​-​៣០​)

  • ចម្រៀង​សម្រាប់​បង្រៀន​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល (​១៩, ២២, ៣០​)

៣២

• ចម្រៀង​របស់​ម៉ូសេ (​១​-​៤៧​)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ថ្ម​ដា (​៤​)

  •  បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ភ្លេច​ថ្ម​ដា​របស់​ពួក​គេ (​១៨​)

  • ​«​ការ​សង​សឹក​ជា​របស់​ខ្ញុំ​»​ (​៣៥​)

  • ​«​ចូរ​អរ​សប្បាយ​ជា​មួយ​នឹង​រាស្ត្រ​របស់​លោក​ចុះ​»​ (​៤៣​)

• ម៉ូសេ​នឹង​ស្លាប់​នៅ​លើ​ភ្នំ​នេបូរ (​៤៨​-​៥២​)

៣៣

• ម៉ូសេ​ឲ្យ​ពរ​ដល់​កុលសម្ព័ន្ធ​នា​នា (​១​-​២៩​)

  • ‹ដៃ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ទ្រ​អ្នក​ជា​ដរាប› (​២៧​)

៣៤

• ព្រះ​យេហូវ៉ា​បង្ហាញ​ម៉ូសេ​នូវ​ស្រុក​ដែល​លោក​សន្យា (​១​-​៤​)

• សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​ម៉ូសេ (​៥​-​១២​)