کتاب مقدّس به ما می‌آموزد که از میان تمام موجودات روی زمین تنها گروهی محدود از انسان‌ها به آسمان می‌روند.‏ (‏مکاشفه ۱۴:‏۱،‏ ۳‏)‏ آنان به آسمان می‌روند تا به عنوان پادشاه و کاهن در کنار عیسی حکومت کنند.‏ (‏لوقا ۲۲:‏۲۸-‏۳۰؛‏ مکاشفه ۵:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ اما اکثر انسان‌ها بر روی بهشت زمینی رستاخیز خواهند یافت.‏—‏مزمور ۳۷:‏۱۱،‏ ۲۹‏.‏

 در کتاب مقدّس به یک بهشت آسمانی برای حیوانات خانگی اشاره نشده است و برای این موضوع دلیلی قانع‌کننده وجود دارد.‏ حیوانات نمی‌توانند قدم‌های لازم جهت شایسته شدن برای «دعوت آسمانی» را بردارند.‏ (‏عبرانیان ۳:‏۱‏)‏ این قدم‌ها شامل کسب دانش،‏ عمل به ایمان و اطاعت از فرامین خداست.‏ (‏مَتّی ۱۹:‏۱۷؛‏ یوحنا ۳:‏۱۶؛‏ ۱۷:‏۳‏)‏ تنها انسان‌ها با امید زندگی ابدی آفریده شده‌اند.‏—‏پیدایش ۲:‏۱۶،‏ ۱۷؛‏ ۳:‏۲۲،‏ ۲۳‏.‏

 برای اینکه مخلوقات زندهٔ روی زمین بتوانند به آسمان بروند،‏ باید رستاخیز یابند‏.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۴۲‏)‏ کتاب مقدّس به چند رستاخیز اشاره می‌کند.‏ (‏۱پادشاهان ۱۷:‏۱۷-‏۲۴؛‏ ۲پادشاهان ۴:‏۳۲-‏۳۷؛‏ ۱۳:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ لوقا ۷:‏۱۱-‏۱۵؛‏ ۸:‏۴۱،‏ ۴۲،‏ ۴۹-‏۵۶؛‏ یوحنا ۱۱:‏۳۸-‏۴۴؛‏ اعمال ۹:‏۳۶-‏۴۲؛‏ ۲۰:‏۷-‏۱۲‏)‏ اما تمام آن رستاخیزها فقط در مورد انسان‌ها صورت گرفته است،‏ نه در مورد حیوانات.‏

•  پس از مرگ چه بر سر حیوانات می‌آید؟‏

•  آیا حیوانات گناه می‌کنند؟‏

•  آیا بدرفتاری با حیوانات پسندیده است؟‏

  کتاب مقدّس می‌گوید که هم انسان‌ها و هم حیوانات از «خاک زمین» و «نَفَسِ حیات» به وجود آمده‌اند.‏ (‏پیدایش ۲:‏۷‏)‏ همچنین تعلیم می‌دهد که هم انسان‌ها و هم حیوانات هنگام مرگ به خاک برمی‌گردند.‏ (‏لاویان ۲۱:‏۱۱؛‏ حِزْقیال ۱۸:‏۲۰؛‏ جامعه ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ یعنی دیگر از هستی ساقط می‌شوند.‏ a

  خیر.‏ گناه کردن به معنی افکار نادرست،‏ امیال غلط و یا انجام اعمال خلاف معیارهای خدا می‌باشد.‏ از آنجا که حیوانات نمی‌توانند در مورد امور اخلاقی تصمیم‌گیری کنند،‏ پس قادر به انجام گناه نیستند.‏ حیوانات عموماً در طی عمر کوتاه خود به صورت غریزی رفتار می‌کنند.‏ (‏۲پِطرُس ۲:‏۱۲‏)‏ آنان هرچند گناه نمی‌کنند،‏ ولی در پایان دورهٔ زندگی خود می‌میرند.‏

  خیر.‏ خدا به بشر قدرت تسلّط بر حیوانات را داد،‏ نه حق بدرفتاری با آن‌ها را.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۸؛‏ مزمور ۸:‏۶-‏۸‏)‏ خدا به همهٔ حیوانات،‏ از جمله پرندگان کوچک اهمیت می‌دهد.‏ (‏یونُس ۴:‏۱۱؛‏ مَتّی ۱۰:‏۲۹‏)‏ او به پرستندگان خود فرمان داده است که نسبت به حیوانات باملاحظه رفتار کنند.‏—‏خروج ۲۳:‏۱۲؛‏ تَثنیه ۲۵:‏۴؛‏ امثال ۱۲:‏۱۰‏.‏