বাইবেলখন পবিত্ৰ গ্ৰন্থ হিচাপেও জনাজাত আৰু ইয়াত বহুতো উপদেশ পোৱা যায়। বাইবেলে নিজৰ বিষয়ে কি দাবী কৰিছে তালৈ ধ্যান দিয়ক: “গোটেই শাস্ত্ৰ ঈশ্বৰ-নিশ্বাসিত।” (২ তীমথিয় ৩:১৬) এই দাবীৰ সত্যতাৰ বাবে বহুতো প্ৰমাণ আছে। পৰৱৰ্তী প্ৰমাণবোৰলৈ বিবেচনা কৰক:

•   বাইবেলত বৰ্ণনা কৰা ঐতিহাসিকভাৱে মিল থকা ঘটনাবোৰৰ বিষয়ে কোনেও বৰ্তমানলৈকে প্ৰশ্ন কৰা নাই।

•   বাইবেলৰ লেখকসকল সদাচাৰ আছিল আৰু তেওঁলোকে বিতংভাৱে সকলো কথা বৰ্ণনা কৰিছিল। তেওঁলোকৰ সত্যতা, তেওঁলোকৰ লিখনিত প্ৰকাশ পাইছে।

•   গোটেই বাইবেলখনৰ এটা মূল বিষয় আছে: মানৱজাতিৰ ওপৰত ঈশ্বৰে শাসন কৰাৰ অধিকাৰক সমৰ্থন কৰা আৰু স্বৰ্গীয় ৰাজ্যৰ যোগেদি নিজৰ উদ্দেশ্য পূৰ কৰা।

•   যদিও বাইবেলখন কেইবাহাজাৰ বছৰৰ আগত লিখা হৈছিল কিন্তু সেই সময়ত বহুলভাৱে প্ৰচলিত, ভুল বৈজ্ঞানিক ভাৱধাৰাৰ প্ৰভাৱত পৰা নাছিল।

•   ইতিহাসে প্ৰমাণ কৰে যে বাইবেলত উল্লেখ কৰা ভৱিষ্যতবাণীবোৰ সম্পূৰ্ণৰূপে পূৰ হৈছে।