იოანე 8:12––59
8 12 იესოქ კინ გაგრძელ თინეფწკუმა რაგად: „მა თე ქიანაშ სინთე ვორექ. მით მა ეკმაჸუნუ, უკუმელას ვეგლეშას იჸინ, სიცოცხლეშ სინთე აღვენუ“.
13 თიმწკუმა ფარისეველეფქ უწუეს: „სქან დუდშე სი ამოწმენქ, ათეშენ სქან მოწმობა ვედიჯერებე“.
14 იესოქ თინეფს უპასუხ: „ჩქიმ დუდშე ვამოწმენდენ ხოლო, ჩქიმ მოწმობა მართალ რე, მუშენდა მიჩქჷ, სოვრეშე მოფრთჷ დო სო მეურქ, მარა თქვა ვაიჩქუნა სოვრეშე მოფრთჷ დო სო მეურქ.
15 თქვა კოჩიშ გინაჯინუშე ასამართლენთ, მარა მა მითინს ვა ვასამართლენქ;
16 ვასამართლენდენ ხოლო, სამართლიანო გუვასამართლენქ, მუშენდა ჩქიმწკუმა რე მუმა, ნამდგაქ მუმაშქვჷ.
17 თეს გეძინელ, თქვან კანონს ხოლო ჭარჷ, ჟირიშ მოწმობა სანდო რენია.
18 ართ მა ვამოწმენქ ჩქიმ დუდიშ გურშენ დო მაჟია — ჩქიმ მუმა, ნამდგაქ მუმაშქვჷ“.
19 თიმწკუმა თინეფქ კითხეს: „სო რე სქან მუმა?“ იესოქ უპასუხ: „თქვა ვართ მა მიჩინენთ დო ვართ ჩქიმ მუმას. მა ქომჩინენდათინ, ჩქიმ მუმას ხოლო იჩინენდათ იჸი“.
20 თენა თიმწკუმა თქუ, მუჟამსით ტაძარს ფარაშ ინარღვაფალწკუმა ოგურუანდჷ, მარა მითინს ვა უჭოფ თინა, მუშენდა თიშ დრო დიო ხოლო ვა რდჷ მოულირ.
21 უკულ კინ უწუ თინეფს: „მა მეურქ. გორუას ქუდომჭყანთ, მარა თქვან ცოდეფს ქუდოსქიდუთ დო დოღურუთ. მა მეურქინ თექ, თქვა ვამგართენა“.
22 თიმწკუმა იუდეველეფქ ართიან შქას რაგად ქიდიჭყეს: „დუდიშ ჸვილუა ხომ ვა ულამ, მა მეურქინ თექ, თქვა ვამგართენანია, იჩიებუნ?“
23 იესოქ თინეფს უწუ: „თქვა დედამიწაშე რეთჷ, მარა მა ზეცაშე ვორექ. თქვა თე ქიანაშე რეთჷ, მარა მა ვა ვორექ თე ქიანაშე.
24 ათეშენ გიწით, თქვან ცოდეფს ქუდოსქიდუთ დო დოღურუთ-მაქ; მიდგაქ ოკო მორთუკო თინა მა ვორექინ, თეს ვერწმუნენთ-და, თქვან ცოდეფს ქუდოსქიდუთ დო დოღურუთ“.
25 თიმწკუმა თინეფქ კითხეს: „მი რექჷ?“ იესოქ უპასუხ: „შურო მუშენ იფჩიებუქ თქვანწკუმა?!
26 თქვან გურშენ ბრელ მუდგარენ მაფჷ ორაგადე დო ბრელ მუდგარენიშ გურშენ მაფუთ გასასამართლებერ, მარა ხვალე თის იფჩიებუქ, მუთ თიშე მიფრჩქილე, მიდგაქ თე ქიანაშა მუმაშქვჷ. თინა ირო მართალ რე“.
27 თინეფქ ვემეხვადეს, ნამდა მუმაშ გურშენ ეჩიებუდ.
28 იესოქ უწუ თინეფს: „მუჟამსით კოჩიშ სქუას ძელს ქიმკაბუნუანთ, თიმწკუმა ქიგეგენთ, ნამდა მა ვორექ თინა დო ჩქიმით მუთუნს ვა ვორთუქ. ხვალე თის იფჩიებუქ, მუთ მუმაქ დუმოგურუ.
29 ჩქიმ მუმაშქუმალარ ჩქიმწკუმა რე; ხვალე ვა დუტებუქ, მუშენდა ირო თის ვორთუქ, მუთ თიშ გურს ოჰამ“.
30 თეს იჩიებუდუნ, ბრელქ ირწმუნ თინა.
31 უკულ თი იუდეველეფს, მიდგაქ ირწმუნ თინა, იესოქ უწუ: „ჩქიმ სიტყვას ირიათო ქიმეჸუნთ-და, მართალო ჩქიმ მოწაფეეფ რეთჷ.
32 ქიგეგენთ სიმართლეს დო სიმართლე გუგათავისფალენა“.
33 თინეფქ უპასუხეს: „ჩქი აბრაამიშ გამნარყ ვორეთ დო დღას მითინიშ მონა ვა პჸოფეთ, მუჭო იჩიებუქ, გეთავისფალებუთია?!“
34 იესოქ უწუ თინეფს: „მართალს, მართალს გირაგადუთ: არძა, მით ცოდენს, ცოდაშ მონა რე.
35 ოჯახის სადღამუშოთ მონა ვარინ, სქუა სქიდუ;
36 თაშ ნამდა, ღორონთიშ სქუა გუგათავისფალენან-და, მართალო თავისფალეფ იჸუაფუთ.
37 მიჩქჷ, ნამდა აბრაამიშ გამნარყ რეთჷ, მარა ჩქიმ ჸვილუას ოცადუთ, მუშენდა ვა ღებულენთ ჩქიმ სიტყვას.
38 მა თის იფჩიებუქ, მუთ მუაჩქიმწკუმა რინაშ დროს ბძირჷ, მარა თქვა თის ორთუთ, მუთ მუათქვანშე მოირჩქილუაფუნა“.
39 თინეფქ უწუეს: „ჩქინ მუმა აბრაამ რე!“ იესოქ უპასუხ: „აბრაამიშ სქუალეფ ქოჸოფედითკონ, აბრაამიშ საქმეეფს გაკეთენდით;
40 მარა ასე ჩქიმ ჸვილუას ოცადუთ, კოჩიშ, ნამდგაქ ღორონთშე მორჩქილაფირ სიმართლე გიწუეს. თენა აბრაამს ვა უკეთებ.
41 თქვა მუათქვანიშ საქმეეფს ორთუთ“. თინეფქ უწუეს: „ჩქი უკანონო სქუალეფ ვა ვორეთ; ჩქი ართ მუმა პჸუნა — ღორონთ!“
42 იესოქ უპასუხ თინეფს: „თქვან მუმა ღორონთ ქოჸოფედუკონ, გიჸორდითკონ იჸიდ, მუშენდა ღორონთიქ მუმაშქვჷ დო ასე თაქ ვორექ. ჩქიმით ვა მომრთუმ, თიქ მუმაშქვჷ.
43 მუშენ ვა გარჩქილენა მუდგას იფჩიებუქ? მუშენდა ვეშეილებუნა ჩქიმ სიტყვაშ მორჩქილაფა.
44 თქვა მუათქვანშე, ეშმაკშე, რეთჷ დო მუთ მუათქვანს ოკო, თიშ კეთება გოკონა. თინა დუდშე მოჸუნაფილ კოჩიშ მაჸვილარ რდჷ დო ვა დოსქიდ სიმართლეს, მუშენდა სიმართლე ვა რე თიშ გურს. მუჟამსით ტყურას იჩიებ, ოძირანს, მუნერ რე სინამდვილეს, მუშენდა მეტყურე დო ტყურაშ მუმა რე,
45 დო, რახანს მა სიმართლეს გეჩიებუთ, ჩქიმ ვა რწანა.
46 ნამუს გიგადვინენა ბრალ ჩქიმდა ცოდაშ კეთებაშენ? სიმართლეს ქიფჩიებუქ-და, ჩქიმ მუშენ ვა რწანა?!
47 ღორონთშე რენ თინა ღორონთიშ ნარაგადის ურჩქილე. თქვა თიშენ ველერჩქილუანთ, ნამდა ღორონთშე ვა რეთჷ!“
48 იუდეველეფქ უპასუხეს: „მართალს ვეფჩიებუთო, ნამდა სამარიელ რექჷ დო დემონ მიშაიხე?!“
49 იესოქ უპასუხ: „მა დემონ ვემშამხენ, ჩქიმ მუმას ფცენქჷ პატის დო თქვა უპატიცემულოთ მოქცუთ.
50 დიდებაშ მეღებას ვა ვოცადუქ, ღორონთ რე მოსამართლე დო თის ოკო ჩქიმ განდიდება.
51 მართალს, მართალს გირაგადუთ: მით ჩქიმ სიტყვას მეჸუნს, დღას ვა ძირუნს ღურას“.
52 იუდეველეფქ უწუეს თის: „ასე მიჩქუნა, ნამდა მართალო დემონ მიშაიხე. აბრაამქ ხოლო დოღურ დო წინასწარმეტყველეფქ ხოლო დოღურეს, მარა სი იჩიებუქ, მით ჩქიმ სიტყვას მეჸუნს, ღურას დღას ვა ძირუნსია.
53 სი ჩქინ მუმაშე, აბრაამშე, უმოს რექო, ნამდგაქ დოღურ?! წინასწარმეტყველეფქ ხოლო დოღურეს. მი მიგორჩქ სქან დუდ?!“
54 იესოქ უპასუხ: „ჩქიმ დუდის განვადიდენდენ, ჩქიმ დიდება მუთუნ ვეჸუაფუდ, მარა მა მუმა განმადიდენს, მიდგაშე იჩიებუთ, ჩქინ ღორონთ რენია;
55 თქვა თის ვეჩინენთ, მარა მა იფჩინენქ. ვეფჩინენქ-მაქ, ქოფთქუენ, თქვანცალ მეტყურე ოკო ვორდე, მარა მა იფჩინენქ თის დო მეპჸუნქ თიშ სიტყვას.
56 თქვან მუმა აბრაამ ხიოლით ელუდ ჩქიმ მოულაშ დღას, ქოთ ქოძირ თე დღა დო გეხარ“.
57 თიმწკუმა იუდეველეფქ უწუეს: „50 წანერ ხოლო ვა რექჷ დო აბრაამ მუჭო ძირჷ?!“
58 იესოქ უპასუხ: „მართალს, მართალს გირაგადუთ: მა აბრაამშახ ვორდჷ“.
59 იუდეველეფქ ქუალეფ გეჭოფეს თიშ ოჸოთამალო, მარა იესოქ ქიმკიტყობ დო ტაძარშე გეგმორთჷ.
