იოანე 1:1––51
1 დაჭყაფუს რდჷ სიტყვა, სიტყვა რდჷ ღორონთწკუმა დო სიტყვა რდჷ ღორონთ*.
2 თინა დაჭყაფუს ღორონთწკუმა რდჷ.
3 ირფელიშ გოჭყაფას ღებულენდჷ მონაწილებას დო თიშ უმშო მუთუნ ვა გოჭყაფე.
4 მუდგაქ თიშ მონაწილებათ იჸუ გოჭყაფილქ, რდჷ სიცოცხლე, დო სიცოცხლე რდჷ ადამიანეფიშ სინთე.
5 სინთე უკუმელას სინთანს, მარა უკუმელას ვა დარუმებე სინთე.
6 ქუმორთჷ ღორონთშე მოშქუმალირ კოჩიქ, იოანექ.
7 თიქ ქუმორთჷ მუჭოთ მოწმექ, ნამდა სინთეშ გურშენ დამოწმუკო დო თიშ დამოწმებაშ საშვალებათ არძანერ ადამიანქ ირწმუნუკო.
8 თინა სინთე ვა რდჷ, მარა თიქ ოკო დამოწმუკო თე სინთეშ გურშენ.
9 ნამდვილ სინთე, ნამუთ არძანერ ადამიანს უსინთანს, მალას ქიმიშ ქიანაშა.
10 თინა ქოთ რდჷ ქიანას, მარა ქიანაქ, ნამდგაქ მუშ მონაწილებათ იჸუ გოჭყაფილქ, ვეჩინ თინა.
11 თიქ მუშ ხალხშა მორთჷ, მარა მუშ ხალხიქ ვემიღ.
12 არძას, მიდგაქ თინა მიღჷ, ღორონთიშ სქუალეფო გინორთაშ საშვალება ქიმეჩ, მუშენდა ირწმუნეს თინა*.
13 თინეფქ ზისხირ დო ხორცშე ვარდა ქომოლკოჩიშ სურვილეფშე ვარინ, ღორონთშე დებადეს.
14 სიტყვაქ ადამიანო* გინირთჷ დო ჩქინ შქას ცხოვრენდჷ. ჩქი ქობძირით დიდება, ხვალეგუნაჭყეფ სქუაშ დიდება, ნამუთ მუმაშე უღუდ. თინა ეფშა რდჷ ჭყოლოფათ დო სიმართლეთ
15 (იოანექ დამოწმჷ თიშ გურშენ. თინა ხონარმაღალო რაგადანდჷ: „ზუსტას თიშ გურშენ იფჩიებუდ, ჩქიმ უკახალე მოურსუნ თინა ჩქიმ წოხოლე მიდურს, მუშენდა ჩქიმშახ არსებენდ-მაქ“).
16 თინა ეფშა რდჷ ჭყოლოფათ, ათეშენ მიბღით თიშე არძაქ ანაყუ ჭყოლოფა.
17 კანონქ მოსეშ საშვალებათ მუმაჩეს, მარა ჭყოლოფაქ დო სიმართლექ — იესო ქრისტეშ საშვალებათ.
18 ღორონთ დღას მითინს ვა უძირ. ხვალეგუნაჭყეფ ღორონთიქ, ნამუთ მუმაშ ხასლას რე, ემინწყეს, მუნერ რე თინა.
19 მუჟამსით იუდეველეფქ იერუსალიმშა მღვდელეფ დო ლევიანეფ მიდაშქვეს, ნამდა იოანეშა ქუკითხირუდესკო, მი რექია,
20 თიქ ვა უფულუნ თეშ, არგამათ უწუ: „მა ვა ვორექ ქრისტე!“
21 თიმწკუმა კითხეს: „აბა, მი რექჷ, ელიაო?“ თიქ უპასუხ: „ვარ!“ „აბა, თი წინასწარმეტყველ რექო, მიდგაქ ოკო მორთუკო?“ იოანექ უპასუხ: „ვარ!“
22 თიმწკუმა თინეფქ კითხეს: „აბა, მი რექჷ? ქომწით, ნამდა სქან პასუხ ქუწუათ თინეფს, მიდგაქ მუმაშქვეს. მუს თქუანქ, მი რექჷ?“
23 თიქ უპასუხ: «მა ვორექ თინა, მიდგაშ ხონარ უდაბნოს ხონარმაღალო იჩიებ: „მამზადით შარა იეჰოვაშო*“. მუჭოთ თენა ესაია წინასწარმეტყველქ თქუ».
24 თინეფ ფარისეველეფიშ მოშქუმალირეფ რდესჷ.
25 ბოლოს კითხეს: „ვართ ქრისტე რექჷ, ვართ ელია რექჷ დო ვართ წინასწარმეტყველ რექ-და, იმწკუმა მუშენ ნათუნქ?“
26 იოანექ უპასუხ: „მა წყარით მნათუნქ, მარა თქვან შქას თინა რე, მიდგას ვეჩინენთ,
27 თინა, მით ჩქიმ უკულ მოურს. მა თიშ ღირს ხოლო ვა ვორექ, ნამდა სანდალეფ გამვონწყე თის“.
28 თე ირფელქ ბეთანიას მოხვად, იორდანეშ მელე, სოდეთ იოანე ნათუნდჷ.
29 მაჟია დღას თიქ ქოძირ იესო, ნამუთ მუშა მიშჷ, დო თქუ: „თენა ღორონთიშ კირიბ რე, ნამუთ თე ქიანაშ ცოდას მოსპუნს!
30 თიშ გურშენ იფჩიებუდ: ჩქიმ უკახალე მოურსუნ თინა ჩქიმ წოხოლე მიდურს, მუშენდა ჩქიმშახ არსებენდ-მაქ.
31 მა ხოლო ვეფჩინენდჷ თის, მარა ხალხის წყარით თიშენ მნათუნქ, ნამდა თიქ ისრაელს გეგმეცხადას“.
32 იოანექ თენა ხოლო თქუ: «ქობძირ წმინდა შურ, ნამდგაქ ტორონჯიშ ფორმათ გიმორთჷ ცაშე დო თიწკუმა ქუდოსქიდ.
33 თის მა ხოლო ვეფჩინენდჷ, მარა მიდგაქ ხალხიშ წყარით ონათშა გომტუ, მიწუ: „მიდგაშა ძირუნქ, ნამდა წმინდა შურ გიმურს დო თიწკუმა სქიდუ, თინა დონათუნს წმინდა შურით“.
34 მა ქობძირ თინა დო დუვამოწმჷ, ნამდა ღორონთიშ სქუა რე».
35 მაჟია დღას იოანე მუშ ჟირ მოწაფეწკუმა ართო გერდჷ
36 დო მუჟამსით ქოძირ, ნამდა იესო მიშჷ, თქუ: „ქუჯინით, ღორონთიშ კირიბ!“
37 თენა ქიგეგესინ, ჟირხოლო მოწაფექ იესოს ქეკაჸუნ.
38 მუჟამსით იესოქ მიკირთჷ დო ქოძირ, ნამდა ეკოჸუნდეს, კითხჷ: „მუ გოკონა?“ თინეფქ უწუეს: „რაბი (ითარგმნუ, მუჭოთ „მოძღვარ“), სერით სო ჩერდუქ?“
39 თიქ უპასუხ: „მოლმაჸუნით დო ქოძირუნთ“. თინეფქ ხოლო მიდაჸუნეს დო ქოძირეს, სო სქიდუდ სერით. თიმ დღას თიწკუმა ქუდოსქიდეს; სოდგარენ ნაონდღერიშ ოთხ საათ* იჸუაფუდ.
40 სიმონ-პეტრეშ ჯიმა ანდრია, თი ჟირ მოწაფეშე ართ-ართ რდჷ, მიდგაქ იოანეშ ნარაგად გეგონ დო იესოს ეკაჸუნ.
41 თეშ უკულ, ხეთეშე, თიქ მუშ ჯიმა სიმონ დოგორ დო უწუ: „ჩქი მესია ბძირით!“ (ითარგმნუ, მუჭოთ „ქრისტე“).
42 უკულ თინა იესოშა ქიმიჸუნ. იესოქ ქენაჯინ თის დო უწუ: „სი რექჷ სიმონ, იოანეშ სქუა. ამდღარშე კეფა გიგადვალუ!“ (ითარგმნუ, მუჭოთ „პეტრე“).
43 მაჟია დღას იესოს გალილეაშა ულა ოკოდ. თიქ ფილიპე დოგორ დო უწუ: „ქეკმაჸუნ!“
44 ფილიპე ბეთსაიდაშე რდჷ, ანდრიაშ დო პეტრეშ ქალაქშე.
45 ფილიპექ ნათანაელ დოგორ დო უწუ: „თინა ბძირით, მიდგაშ გურშენ მოსე ჭარუნდჷ კანონს დო მიდგაშ გურშენ წინასწარმეტყველეფ ჭარუნდეს — იესო, იოსებიშ სქუა, ნაზარეთშე“.
46 მარა ნათანაელქ უპასუხ: „ჯგირს მუს ოკო ელუდე ნაზარეთშე?!“ ფილიპექ უწუ: „მოლართ დო ქოძირ“.
47 მუჟამსით იესოქ ქოძირ ნათანაელ, ნამუთ მუშა მიშჷ, თქუ: „თენა რე ნამდვილ ისრაელ, ალალ კოჩ“.
48 ნათანაელქ კითხჷ თის: „სოვრეშე მიჩინენქ?“ იესოქ უპასუხ: „სოიშახ ფილიპე დოიძახუდ, ლუღიშ ჯაშ თუდო რძირჷ“.
49 ნათანაელქ უწუ: „რაბი, სი ღორონთიშ სქუა რექჷ, ისრაელიშ მეფე!“
50 იესოქ უპასუხ: „თიშ გურშენ მირწმუნიო, ნამდა გიწი, ლუღიშ ჯაშ თუდო რძირ-მაქ?! თეშე უმოს სარკო მუდგარენეფს ქოძირუნქ!“
51 უკულ იესოქ უწუ: „მართალს, მართალს გეჩიებუთ: ქოძირუნთ გონწყუმილ ცას დო ღორონთიშ ანგელოზეფს, მით კოჩიშ სქუაშა გიმულა დო ეშულა“.
სქოლიოეფი
^ შხვანერო — „ღორონთცალ“.
^ პირდაპირ თარგმან — „თიშ სახელ“.
^ პირდაპირ თარგმან — „ხორცო“.
^ ქოძირით „ბიბლიურ სიტყვეფიშ ენწყუმა“.
^ პირდაპირ თარგმან — „სოდგარენ მავითა საათშო“. დროშ კოროცხუა იჭყაფუდ ბჟაშ ეშულაშე.
