იოანე 14:1––31
14 „გურქ ვედგემონკან. ირწმუნით ღორონთ დო მირწმუნით მა ხოლო.
2 ჩქიმ მუმაშ ჸუდეს ბრელ ადგილ რე დარინალო; თაშ ვა რდასინ, ქოიწინდით. მა მეურქ, ნამდა ადგილ გაიმზადათ.
3 მუჟამსით მიდურქ დო ადგილს გაიმზადენთ, დიფრთუქ თქვანდა, ნამდა თქვა ხოლო თექ რდათჷ, სოდეთ მა ვორექ.
4 თქვა გიჩქუნა თექიან შარა, სოდეთ მა მეურქ“.
5 თომაქ უწუ: „უფალ, ვა მიჩქუნა, სო მეურქ დო შარა სოვრეშე მარჩქვენუნა?!“
6 იესოქ უპასუხ: „მა ვორექ შარა, სიმართლე დო სიცოცხლე. მუმაშა ჩქიმ უმშო მითინს ვემიართე.
7 ქომჩინენდათინ, ჩქიმ მუმას ხოლო იჩინენდითკონ იჸიდ. თე წუთშე იჩინენთ თის დო გიძირუნა თინა“.
8 ფილიპექ უწუ: „უფალ, ქუმოძირეთ მუმა დო თენა დასაბაღ იჸუაფ ჩქინო“.
9 იესო უპასუხ: „ფილიპე, თეზმა ხან რე, თქვანწკუმა ვორექ დო ხოლო ვა გამჩინებაფეო?! მიდგაქ მა ბძირჷ, თიქ მუმა ხოლო ძირჷ. მუჭო იჩიებუქ, მუმა ქუმოძირეთია?!
10 ვა რჯერანო, ნამდა მა მუმაწკუმა ვორექ ართობას დო მუმა ჩქიმწკუმა რე?! მუდგას გირაგადუთინ, ჩქიმით ვეფჩიებუქ; მუმა, ნამუთ ჩქიმწკუმა ართობას სქიდუ, ორთჷ მუშ საქმეეფს.
11 დამჯერით, მა მუმაწკუმა ვორექ ართობას დო მუმა — ჩქიმწკუმა; საქმეეფიშ გურშენ ვარა ქიდეჯერით.
12 მართალს, მართალს გირაგადუთ: მიდგას მა ბწანქჷ, თინა ხოლო გაკეთენს თის, მუდგას მა ვორთუქ, დო თეშე უმოსის ხოლო გაკეთენს, მუშენდა მა მუმაშა მეურქ.
13 თეწკუმა ართო, ჩქიმ სახელით მუდგა ვეთხუათინ, გუვაკეთენქ, ნამდა განდიდებულქ იჸუას მუმაქ სქუაშ საშვალებათ.
14 ჩქიმ სახელით მუთუნს ქითხინთ-და, გუვაკეთენქ.
15 ქოიჸორთ-და, ჩქიმ მცნებეფს ქიმიაჸუნუთ.
16 მუმას ქოფთხინქ დო თინა ქიმერჩანა შხვა მოხვარეს, ნამდა ირიათო თქვანწკუმა რდასჷ,
17 წმინდა შურს, ნამუთ სიმართლეს აცხადენს დო ნამუთ თე ქიანას ვემიაღებე, მუშენდა ვართ ორწყე დო ვართ იჩინენს თის. მარა თქვა იჩინენთ თის, მუშენდა თინა თქვან დინახალე რე დო თქვანწკუმა სქიდუ.
18 ომბოლო ვამწოიტენთ, აუცილებერო დიფრთუქ თქვანდა.
19 ჭიჭე ხანშა თე ქიანა მეტო ვა ბძირუნს, მარა თქვა ქობძირუნთ, მუშენდა მა ფცოცხლენქ დო თქვა ხოლო იცოცხლენთ.
20 თიმ დღას ქიგეგენთ, ნამდა მა მუმაწკუმა ვორექ ართობას, თქვა ჩქიმწკუმა რეთჷ ართობას დო მა — თქვანწკუმა.
21 მით ღებულენს ჩქიმ კანონეფს დო მეჸუნს თინეფს, თის უჸორქ მა, დო მიდგას მა უჸორქ, თის ქიჸოროფუანს ჩქიმ მუმა, მა ხოლო ქიპჸოროფუანქ დო ჯგირო გუვოჩინებაფუანქ ჩქიმ დუდის“.
22 იუდაქ (მარა ისკარიოტელქ ვარ) კითხჷ თის: „უფალ, ჩქი მუშენ ოკო გუმოჩინებაფუათ ჯგირო სქან დუდ დო ვართ ხოლო თე ქიანას?“
23 იესოქ უპასუხ: „მა მითინს ქოუჸორქ-და, მიაჸუნუ ჩქიმ სიტყვას, დო ჩქიმ მუმა ქიჸოროფუანს თის; ჩქი ქიმურთ თიშა დო თიწკუმა ქუდობდირთუთ.
24 მიდგას მა ვა უჸორქ, ვემეჸუნს ჩქიმ სიტყვას. თი სიტყვეფ, ნამდგას თქვა ირჩქილეთ, ჩქიმ ვარინ, ჩქიმ მუმაშ რე, მიდგაქ მუმაშქვჷ.
25 თე ირფელს ასე გირაგადუთ, ონდო დიო ხოლო თქვანწკუმა ვორექ,
26 მარა მოხვარე, წმინდა შურ, ნამდგას მუმა ჩქიმ სახელით ქიმერჩანა, ირფელს ქუდგოგურუანა დო ირფელს ქუგგოშინანა, მუთ მა გიწით.
27 მშვიდობას გიტენთ, ჩქიმ მშვიდობას გარზენთ, მარა თეშ ვარ, მუჭოთ თეს თე ქიანა ორთჷ. გურეფქ ვედგემონკან დო შიშიქ ვენგაჭკირან.
28 ხომ ქიგეგონით, ნამდა გიწით, მეურქ, მარა თქვანდა დიფრთუქ-მაქ?! ქოიჸორდათინ, გახიოლედეს, ნამდა მუმაშა მეურქ, მუშენდა მუმა ჩქიმდე უმოს დიდ რე.
29 თენა თეიშახ გიწით, ონდო მოხვადუ, მუშენდა, მუჟამსით ქუმოხვადუ, ქირწმუნათ ჩქიმ სიტყვეფ.
30 ანწ ბრელს მუთუნს ვაიწინთ, მუშენდა თე ქიანაშ მართველ მოურს. თის ვაუნჩაშებე ჩქიმდა.
31 მა თის ვორთუქ, მუთ მუმაქ მიზოჯ, მუშენდა თე ქიანას უჩქუდას, ნამდა მუმა მიჸორს. გედირთით, მიდაფრთათ თავრეშე!“
