Худа һәрхил адәмләрни Өзигә дуа арқилиқ йеқинлишишқа чақириду (Йоһанниң 1-хети 5:14). Бирақ У һәммила дуаларни тиңшимайду. Мәсилән, аяли билән яман мунасивәт қилған кишиниң дуаси җавапсиз болуши мүмкин (Петрусниң 1-хети 3:7). Исраиллиқлар зулумлуқ қилишни давамлаштурғанда Худа уларни тиңшимиған. Амма гуналириға товва қилған һәрқандақ кишиниң дуасини Худа тиңшашқа тәйяр. Худаға дуа қилиш бу чоң шан-шәрәп (Әлчиләр 3:19 оқуп чиқиң).

«Худа барлиқ дуаларға қулақ саламду?» дегән видеони көрүң

Дуани пәқәт Йәһва Худаға қилишимиз керәк, чүнки У бирдин-бир Яратқучи вә ялғуз һәқиқий Худа (Мәтта 4:10; 6:9). Бирақ биз камилсиз болғанлиқтин, Худаға Әйса пәйғәмбәр арқилиқ мураҗиәт қилишимиз керәк, чүнки у бизниң гуналиримиз үчүн җенини пида қилған (Йоһан 14:6). Йәһва Худа ядлиған яки йезилған дуаларни оқуп беришимизни халимайду. У дуалиримизда өз пикирлиримизни вә сезимлиримизни ейтишимизни халайду (Мәтта 6:7; Филипиликләргә 4:6, 7 оқуп чиқиң).

Яратқучимиз һәтта үнсиз яки ичимиздә ейтқан дуалиримизни тиңшайду (Самуилниң 1-язмиси 1:12, 13). У бизни һәрқандақ шараитларда дуа қилишимизни дәвәт қилиду. Мәсилән, әтигәнлиги орнимиздин турғанда, кәчқурун йетиштин авал, тамақлинишниң алдида яки қийинчилиқларға учриғанда дуа қилсақ тоғра болиду (Петрусниң 1-хети 5:7; Мәтта 15:36 оқуп чиқиң).

Худаға йеқинлишиш оңай әмәс, сәвәви Худаниң қанунлириға беқинмайдиған вә Униң йәр-йүзидә течлиқ болуши тоғрисида вәдисигә ишәнмәйдиған кишиләрниң арисида яшаватимиз (Тимотийға 2-хәт 3:1, 4; Петрусниң  2-хети 3:3, 13). Шуниң үчүн етиқатдашлар билән муамилә қилип, бир-биримизни илһамландурушимиз керәк (Ибранийларға 10:24, 25 оқуп чиқиң).

Худани сөйгән кишиләр билән муамилә қилсақ, бу бизгә Худаға йеқинлишишқа ярдәм бериду. Йәһва гувачилириниң җамаәтлири етиқадимизни күчәйтишкә яхши мүмкинчилик бериду (Римлиқларға 1:11, 12 оқуп чиқиң).

Худаниң Сөзидин алған билимлириңизниң үстидин мулаһизә қилсиңиз, сиз Худа билән йеқинлишалайсиз. Шу сәвәптин Униң ишлири, қанунлири һәм вәдилири һәққидә мулаһизә қилиң. Бу сизгә Худаниң меһир-муһәббити вә даналиғини чоңқур қәдирләшкә ярдәм бериду (Йәшуа 1:8; Тимотийға 1-хәт 4:15, 16 оқуп чиқиң).

Әгәр Худаға тайинип, етиқадиңизни көрсәтсиңиз, шу чағда сиз Худаға йеқинлишалайсиз. Ишәнчимизни өсүмлүк билән селиштурушқа болиду. Өсүмлүкниң өсүши үчүн, уни суғуруш керәк. Етиқадниму шундақла суғуруш керәк. Буниң үчүн үгиниватқанлиримизниң үстидин мулаһизә қилип, тоғра яки натоғра екәнлигигә көз йәткүзүш керәк (Мәтта 4:4; Ибранийларға 11:1, 6 оқуп чиқиң).

Йәһва Худа Уни сөйгәнләргә ғәмхорлуқ қилиду. У хизмәтчилириниң етиқадиға вә мәңгү һаятқа болған үмүткә зәхмә йәткүзидиған һәрқандақ нәрсидин һимайә қилиду (Зәбур 91:1, 2, 7—10). Шундақла У бизниң саламәтлигимизгә зиян кәлтүридиған вә бәхитсизликкә учритидиған жүрүш-туруштин сақлайду. Йәһва Худа бизгә әң яхши һаят йоли билән меңишқа ярдәм бериду (Зәбур 73:27, 28; Яқуп 4:4, 8 оқуп чиқиң).