بله،‏ کتاب مقدّس یک کتاب علمی نیست اما وقتی که موضوعات علمی را بیان می‌کند،‏ کاملاً دقیق است.‏ به این مثال‌ها دقت کنید که نشان می‌دهند گفته‌های کتاب مقدّس با علم امروزه مطابقت دارد،‏ در حالی که علم در آن زمان دربارهٔ این گفته‌ها نظریات متفاوت دیگری داشت.‏

•   کائنات یک زمانی شروع شد.‏ (‏پیدایش ۱:‏۱‏)‏ برعکس این گفته،‏ در بسیاری از افسانه‌های قدیمی گفته می‌شد که کائنات از هرج و مرج به‌وجود آمده و آفریده نشده است.‏ بابلیان باور داشتند که از دو اوقیانوس خدایانی بر آمدند و از آن‌ها کائنات به‌وجود آمد.‏ یا نظر به افسانه‌های دیگر کائنات از یک تخم کلان پیدا شده است.‏

•   کائنات توسط قوانین طبیعت اداره می‌شود و نه از طریق خُلق و خوی کدام خدایی.‏ (‏ایوب ۳۸:‏۳۳؛‏ ارمیا ۳۳:‏۲۵‏)‏ در هر جای دنیا از افسانه‌هایی قصه می‌شود که می‌گویند انسان‌های بی‌دفاع،‏ زیر سلطهٔ خدایان ظالم استند.‏

•   کرهٔ زمین در فضا معلق است.‏ (‏ایوب ۲۶:‏۷‏)‏ اما در زمان‌های گذشته بسیاری عقیده داشتند که زمین به شکل یک بشقابِ گرد است و توسط حیوانات بسیار کلان حمل می‌شود،‏ مثلاً بر سر یک گاومیش یا یک سنگ‌پشت قرار دارد.‏

•   دوران آب در طبیعت.‏ آب از دریاها به بخار تبدیل می‌شود و بعد به صورت باران،‏ برف و یا ژاله به زمین می‌بارد.‏ بعد از آن دوباره به چشمه‌ها و دریاها جاری می‌شود.‏ (‏ایوب ۳۶:‏۲۷،‏۲۸؛‏ جامعه ۱:‏۷؛‏ اِشَعیا ۵۵:‏۱۰؛‏ عاموس ۹:‏۶‏)‏ در یونان باستان مردم به این باور بودند که دریاها از یک بحر زیر زمینی سرچشمه می‌گیرند؛‏ این اعتقاد تا قرن هجدهم رواج داشت.‏

•   کوه‌ها در گذشته زیر آب اوقیانوس‌ها بودند.‏ (‏مزمور ۱۰۴:‏۶،‏۸‏)‏ اما در بسیاری از داستان‌ها گفته می‌شود که کوه‌ها به همین شکل که استند،‏ توسط خدایان آفریده شده‌اند.‏

•   وقایه و رعایت نظافت برای صحت مفید است.‏ شریعتی که خداوند به قوم اسرائیل داد،‏ شامل قانون‌های وقایوی بود.‏ چند مثال:‏ بعد از تماس با یک لاشه چه کارهایی باید انجام می‌شد،‏ قوانین قرنطین برای مریض‌های مبتلا به امراض ساری و یا طرزالعمل زیر خاک کردن مواد فضله.‏ (‏لاویان ۱۱:‏۲۸؛‏ ۱۳:‏۱-‏۵؛‏ تثنیه ۲۳:‏۱۳‏)‏ مصریان در عین زمان،‏ برعکس این قوانین از ترکیبی که در آن مواد فضله بود،‏ برای زخم‌های تازه استفاده می‌کردند.‏

 بررسی دقیق کتاب مقدس ثابت می‌کند که جواب این سوال منفی است.‏ در اینجا ادعاهایی را می‌بینیم که کتاب مقدّس را از لحاظ علمی زیر سوال می‌برند:‏

 ادعا می‌شود:‏ در کتاب مقدّس آمده است که کائنات در شش روز ۲۴ ساعته آفریده شده‌است.‏

 حقیقت این است:‏ در کتاب مقدس نیامده است که خداوند چه وقت آفرینش کائنات را شروع کرد.‏ (‏پیدایش ۱:‏۱‏)‏ همچنان روزهای آفرینش که در کتاب پیدایش فصل یک آمده است،‏ به یک دورهٔ زمانی نامشخص اشاره می‌کنند.‏ به طور مثال هزار سال برای خداوند مثل یک «[روز] که گذشته» می‌باشد.‏ (‏مزمور ۹۰:‏۲،‏۴‏)‏ بنابراین منطقی است که روزهای آفرینش یک مدت زمان طولانی را در بر می‌گیرند.‏

 ادعا می‌شود:‏ در کتاب مقدّس نوشته شده‌است که نباتات پیش از آفتاب آفریده شده‌اند.‏ اما بدون آفتاب عملیهٔ فوتوسنتیز صورت نمی‌گیرد و نباتات رشد نمی‌کنند.‏ (‏پیدایش ۱:‏۱۱،‏۱۶‏)‏

 حقیقت این است:‏ بر اساسِ کتاب مقدس آفتاب که از جمله ستارگانِ «آسمان‌ها» می‌باشد،‏ قبل از نباتات آفریده شد.‏ (‏پیدایش ۱:‏۱‏)‏ در اولین روز آفرینش به خاطر تراکم زیادِ فضا،‏ روشنایی آفتاب کم به سطح زمین می‌رسید.‏ اما در روزِ سومِ آفرینش نور آفتاب زیادتر به سطح زمین می‌رسید.‏ پس از آن،‏ عملیهٔ فتوسنتیز می‌توانست انجام شود.‏ (‏پیدایش ۱:‏۳-‏۵،‏۱۲،‏۱۳‏)‏ و پسان‌تر،‏ آفتاب از سطح زمین واضح دیده می‌شد.‏ (‏پیدایش ۱:‏۱۶‏)‏

 ادعا می‌شود:‏ در کتاب مقدس آمده است که آفتاب به دور زمین می‌چرخد.‏

 حقیقت این است:‏ در جامعه ۱:‏۵ می‌خوانیم:‏ «آفتاب طلوع و غروب می‌کند و باز بجائی می‌شتابد تا دوباره از آنجا طلوع کند.‏» این آیه فقط حرکت آفتاب را از دید و درک یک انسان بر روی زمین نشان می‌دهد.‏ امروزه هم مردم درباره‌ی برآمدن و رفتن آفتاب گپ میزنند با وجود اینکه می‌فهمند،‏ در اصل زمین به دور آفتاب می‌چرخد.‏

 ادعا می‌شود:‏ در کتاب مقدس نوشته شده است که زمین مانند یک بشقاب گِرد است.‏

 حقیقت این است:‏ در کتاب مقدس به زبان اصلی اصطلاح «آخر زمین» آمده است که در واقع به منظور «دورافتاده ترین نقاط دنیا» می‌باشد.‏ (‏اعمال ۱:‏۸‏)‏ اصطلاح «آخر زمین» به این معنا نیست که زمین مسطح است و یا انتهایی دارد.‏ همچنان وقتی که کتاب مقدس از «گوشه و کنار روی زمین» گپ می‌زند به معنای تمام سطح زمین است؛‏ به همین قِسم از اصطلاح چهار قطب زمین هم استفاده می‌شود.‏ (‏اشعیا ۱۱:‏۱۲؛‏ لوقا ۱۳:‏۲۹‏)‏