Jeschräwen von Johanes 8:12-59

  • De Voda zeicht fa Jesus (12-30)

    • Jesus es “daut Licht von de Welt” (12)

  • Abraham siene Kjinja (31-41)

    • “De Woarheit woat junt friemoaken” (32)

  • Kjinja von dän Beesen Fient (42-47)

  • Jesus un Abraham (48-59)

8  12  Dan räd Jesus wada to dee un säd: “Ekj sie daut Licht von de Welt. Wäa met mie metkjemt, dee woat nich em Diestren gonen, oba woat daut Licht vom Läwen haben.” 13  Dan säden de Farisä̱a to am: “Du deist fa die selfst zeijen; waut du sajchst, es nich de Woarheit.” 14  Un Jesus säd dan to dee: “Mau rajcht wan ekj fa mie selfst zeijen doo, es daut, waut ekj zeijen doo, de Woarheit, wiels ekj weet, von wua ekj kom un wua ekj hango. Oba jie weeten daut nich, von wua ekj kom un wua ekj hango. 15  Jie rechten aundre no menschelje Meenunk*; ekj recht verheipts kjeenen Mensch. 16  Un mau rajcht wan ekj rechten doo, dan es mien Jerecht rajcht, wiels ekj sie nich auleen. De Voda, waut mie jeschekjt haft, es bie mie. 17  En jun Jesaz steit je uk jeschräwen: ‘Wan twee Stekj zeijen, dan es daut de Woarheit.’ 18  Ekj sie eena, waut fa mie zeijen deit, un de Voda, waut mie jeschekjt haft, deit uk fa mie zeijen.” 19  Dan fruagen see am: “Wua es dien Voda?” Jesus säd to dee: “Jie kjanen nich mie uk nich mienen Voda. Wan jie mie wudden kjanen, dan wudd jie uk mienen Voda kjanen.” 20  Aul dit säd hee, aus hee em Tempel lieren deed un bie de Städ wia, wua de Gowen enjelajcht worden. Oba kjeena neem am faust, wiels siene Stund wia noch nich jekomen. 21  Dan säd hee noch een mol to dee: “Ekj woa veloten un jie woaren no mie sieekjen, un doch woa jie en june Sind stoawen. Wua ekj hango, doa kjenn jie nich hankomen.” 22  Dan säden de Juden: “Nich daut dee sikj well oppriemen? Wiels hee sajcht je: ‘Wua ekj hango, doa kjenn jie nich hankomen.’” 23  Dan säd Jesus to dee: “Jie sent von hia unjen, oba ekj sie von bowen. Jie sent von dise Welt, oba ekj sie nich von dise Welt. 24  Dauts, woosoo ekj to junt säd: ‘Jie woaren en june Sinden stoawen.’ Wiels wan jie daut nich jleewen, daut ekj dee sie, waut doa komen sull, dan woa jie en june Sinden stoawen.” 25  Doawäajen fruagen see am: “Wäa best du dan?” Dan säd Jesus to dee: “To waut räd ekj hia verheipts to junt. 26  Ekj hab noch väl von junt to sajen un to rechten. Un de Sach es: Dee, waut mie jeschekjt haft, es opp to veloten. Un ekj saj de Menschen* krakjt daut, waut ekj von am jehieet hab.” 27  Dee bejreepen daut nich, daut hee to äant von dän Voda räd. 28  Dan säd Jesus: “Wan jie dän Menschensän ieescht woaren haben oppjerecht, dan woa jie daut weeten, daut ekj dee sie. Un jie woaren weeten, daut ekj nuscht ut mie selfst doo, oba daut ekj bloos daut saj, waut de Voda mie jelieet haft. 29  Un dee, waut mie jeschekjt haft, es bie mie. Hee haft mie nich auleen jeloten, wiels ekj doo emma daut, waut hee haben well.” 30  Aus hee aul dit säd, jleewden väle aun am. 31  Dan säd Jesus wieda to de Juden, waut aul aun am jleewden: “Wan jie junt wieda aun daut hoolen, waut ekj junt saj, dan sent jie opp iernst miene Nofolja*. 32  Un jie woaren de Woarheit kjanen lieren un de Woarheit woat junt friemoaken.” 33  Dee säden to Jesus: “Wie sent Abraham siene Nokomen un wie sent noch nienich wäm siene Sklowen jewast. Woo kaust du dan sajen: ‘Jie woaren frie woaren’?” 34  Jesus säd to dee: “Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Jieda eena, waut sindicht, es een Sklow aun de Sind. 35  Un weet jie, de Sklow blift nich emma en dän Wieet sien Hus; oba de Sän, dee blift doa fa emma. 36  Soo, wan de Sän junt friemoakt, dan sent jie opp iernst frie. 37  Ekj weet daut, daut jie Abraham siene Nokomen sent, oba jie wellen mie seenen doottomoaken, wiels daut, waut ekj saj, deit nuscht aun junt. 38  Ekj räd von daut, waut ekj jeseenen hab, aus ekj noch bie mienen Voda wia, oba jie doonen daut, waut jie von junen Voda jehieet haben.” 39  Dan säden see to Jesus: “Ons Voda es Abraham.” Jesus säd to dee: “Wan jie Abraham siene Kjinja wieren, dan wudd jie uk daut doonen, waut Abraham deed. 40  Oba nu well jie mie seenen doottomoaken, wan ekj junt doch de Woarheit vetalt hab, waut ekj von Gott jehieet hab. Soont deed Abraham nich. 41  Jie doonen krakjt daut, waut jun Voda deit.” Dan säden dee to Jesus: “Wie sent nich derch Huararie* jebuaren; wie haben eenen Voda un dauts Gott.” 42  Jesus säd to dee: “Wan Gott jun Voda wia, dan wudd jie mie leewen, wiels ekj sie von Gott jekomen un doawäajen sie ekj hia. Ekj sie nich ut mie selfst jekomen, oba dee haft mie jeschekjt. 43  Woosoo vesto jie daut nich, waut ekj saj? Dauts, wäajen jie daut nich wellen aunnämen, waut ekj saj. 44  Jie sent von junen Voda, dän Beesen Fient, un jie wellen daut doonen, waut jun Voda jleicht. Daut wia een Merda, aus dee aunfunk*, un dee bleef nich bie de Woarheit, wiels en dän es nich Woarheit. Wan dee lieejen deit, dan rät dee soo, aus hee es, wäajens hee een Läajna es un de Voda von de Läajes es. 45  Un wiels ekj junt oba de Woarheit saj, jleew jie mie nich. 46  Wäa von junt kaun mie eene Sind väahoolen? Un wan ekj de Woarheit saj, woosoo jleew jie mie dan nich? 47  Dee, waut von Gott sent, horchen no daut, waut Gott sajcht. Dauts, wuarom jie nich horchen, wäajens jie nich von Gott sent.” 48  Dan säden de Juden to Jesus: “Sent wie nich rajcht, wan wie sajen: ‘Du best een Samari̱ta un hast eenen beesen Jeist’?” 49  Jesus säd to dee: “Ekj hab nich eenen beesen Jeist, oba ekj iea mienen Voda un jie veachten mie. 50  Oba ekj sie nich doano ut, jeieet to woaren. Doa es eena, waut doano ut es, un hee es de Rechta. 51  Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Wäa daut deit, waut ekj saj, dee woat verheipts nienich stoawen.” 52  De Juden säden to am: “Nu weet wie daut neiw, daut du eenen beesen Jeist hast. Abraham es jestorwen un krakjt soo uk de Profeeten. Oba du sajchst: ‘Wäa daut deit, waut ekj saj, dee woat verheipts nienich stoawen.’ 53  Du best doch nich jrata aus ons Voda Abraham, waut jestorwen es, ooda jo? De Profeeten storwen je uk. Waut jleefst du die soo wunda, wäa du best?” 54  Dan säd Jesus to dee: “Wan ekj mie wudd selfst veharlichen, dan wudd daut nuscht meenen. Mien Voda veharlicht mie, von dän jie sajen, daut daut jun Gott es. 55  Oba jie kjanen dän nich. Ekj kjan dän, un wan ekj wudd sajen, ekj kjan dän nich, dan wudd ekj een Läajna sennen krakjt soo aus jie. Oba ekj kjan dän un ekj hool mie aun daut, waut hee sajcht. 56  Abraham, jun Voda, freid sikj to dän Dach, wan ekj komen wudd, un hee sach dän soo to sajen un freid sikj.” 57  Dan säden de Juden to am: “Du best noch nich mol 50 Joa un jleefst aul, du hast Abraham jeseenen?” 58  Jesus säd to dee: “Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Noch ea, aus et Abraham jeef, wia ekj aul.” 59  Dan neemen see sikj Steena un kjlietaden dee no Jesus. Oba hee vestuak sikj un jinkj utem Tempel rut.

Footnooten

Wuatlich: “nom Fleesch no”.
Wuatlich: “Welt”.
Ooda: “Jinja”.
Ooda: “sintelje Sorten Sex”. Opp Griechisch: porne̱ia. See Wuaterkjläarunk bie “Sintelje Sorten Sex”.
Daut es, aus dee aunfunk, von Gott Läajes to vetalen.