Jeschräwen von Johanes 6:1-71

  • Jesus jeft 5,000 Mana to äten (1-15)

  • Jesus jeit oppem Wota (16-21)

  • Jesus es “daut Broot, waut daut eewje Läwen jeft” (22-59)

  • Väle komen wäajen Jesus siene Wieed tofaul (60-71)

6  No dit reisd Jesus äwa de Galilä̱ische Likj, ooda Likj von Tibe̱rias.  Un eene groote Häad Menschen kjeem am wieda hinjaraun, wäajens dee de Wunda sagen, waut hee deed, aus hee de Kranke heeld.  Dan jinkj Jesus oppem Boajch nopp un sad sikj doa met siene Jinja toop dol.  Un daut Passafast, aulsoo de Juden äa Fast, wia aul dicht bie.  Aus Jesus oppkjikjt, sach hee eene groote Häad Menschen no am komen. Dan fruach hee Fili̱ppus: “Wua kjeep wie Broot, daut dise Menschen äten kjennen?”  Jesus wist aul, waut hee schia fuaz doonen wudd, oba hee fruach Fili̱ppus dit toom seenen, waut dee doonen wudd.  Fili̱ppus säd dan: “Fa 200 Dena̱rius* Broot kjeepen, wudd nich mol toorieekjen, daut aule een kjlien bät kjrieejen.”  Eena von de Jinja, aulsoo Andre̱as, Si̱mon Petrus sien Brooda, säd to am:  “Hia es een kjliena Jung un dee haft fief Bieta Joascht-Broot un twee kjliene Fesch. Oba waut es dit fa soo väl Menschen?” 10  Jesus säd: “Sajcht de Menschen, dee sellen sikj dolsaten.” Doa wia een deel Grauss un dee saden sikj doa dol. Daut wieren soo bie 5,000 Mana. 11  Jesus neem daut Broot un aus hee ieescht doafäa jedankt haud, vedeeld hee daut mank dee, waut doa sauten. Krakjt soo deed hee daut uk met de kjliene Fesch. De Menschen kunnen soo väl äten, aus dee wullen. 12  Un aus dee sikj ieescht aula sautjejäten hauden, säd Jesus to siene Jinja: “Saumelt aules, waut äwajebläwen es, soo daut doa nuscht vekwost woat.” 13  Dan saumelden see aules, waut doa äwajebläwen wia von de fief Bieta Joascht-Broot, von dee de Menschen jejäten hauden. Daut jeef noch 12 Kjarw voll. 14  Aus de Menschen daut Wunda sagen, waut hee deed, säden dee: “Dits opp iernst de Profeet, waut doa enne Welt nennkomen sull.” 15  Wäajen Jesus wist, daut de Menschen nu meist bat doa wieren, am met Jewault mettonämen un toom Kjennich to moaken, veleet hee doa un jinkj wada gaunz auleen nom Boajch. 16  Aus daut Owent wort, jinjen Jesus siene Jinja no de Likj. 17  Dan stieejen see oppem Boot nopp un fuaren äwa de Likj no Kape̱rnaum. Nu wia daut diesta jeworden un Jesus wia noch nich no äant jekomen. 18  Un daut Wota wort sea orruich, wäajens de Wint soo stoakj wia. 19  Oba aus see ieescht ojjefäa 5 bat 6 Kilomeeta* noppjefoaren wieren*, sagen see Jesus doa oppem Wota gonen un hee kjeem bat dicht bie daut Boot. Dan wort äant sea angst. 20  Oba hee säd to dee: “Daut sie ekj, habt nich Angst!” 21  Dan neemen see am wellich em Boot met. Un meist fuaz wieren see uk aul bat de Städ, wua see hanwullen. 22  Dän näakjsten Dach sach de Häad Menschen, waut doa aune aundre Kaunt Likj jebläwen wia, daut daut eensje kjliene Boot, waut doa aune Kaunt jewast wia, doa nich mea wia. Jesus siene Jinja wieren onen am met daut veloten. 23  Dan kjeemen doa Boots von Tibe̱rias bat dicht bie de Städ, wua Jesus de Menschen haud Broot jejäft un Gott jedankt haud. 24  Aus de Häad Menschen dan sach, daut Jesus un siene Jinja doa nich wieren, stieejen see opp äare Boots nopp un kjeemen no Kape̱rnaum, wäajen see no Jesus sochten. 25  Aus see Jesus dan aune aundre Kaunt Likj fungen, fruagen see am: “Ra̱bi*, wanea kjeemst du hiahan?” 26  Dan säd Jesus to dee: “Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Jie sieekjen mie nich, wäajens jie Wunda jeseenen haben, oba wäajens jie von daut Broot eeten un saut worden. 27  Schauft junt nich soon Äten towäaj, waut vejeit, oba schauft junt Äten towäaj, waut blift un eewjet Läwen jeft; soont aus de Menschensän junt jäwen woat. Wiels de Voda, aulsoo Gott selfst, haft dän Sän jewäsen*, daut hee met am tofräd es.” 28  Dan fruagen see am: “Waut mott wie doonen? Woo kjenn wie daut doonen, waut Gott von ons haben well?” 29  Jesus säd dan to dee: “Jie kjennen Gott sienen Wellen doonen, wan jie wiesen, daut jie aun dän jleewen, dän hee jeschekjt haft.” 30  Dee fruagen Jesus: “Waut fa een Wunda woascht du doonen, daut wie daut seenen kjennen un aun die jleewen? Waut woascht du doonen? 31  Onse Väavodasch eeten daut Mauna enne Wiltnis, krakjt soo aus jeschräwen steit: ‘Hee jeef äant Broot vom Himmel to äten.’” 32  Jesus säd to dee: “Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Moses jeef junt nich daut woare Broot vom Himmel, oba mien Voda jeft junt nu daut woare Broot vom Himmel. 33  Wiels daut Broot von Gott es deejanja, waut vom Himmel raufkjemt un de Menschen* Läwen jeft.” 34  Dan säden see to am: “Har, jeff ons emma dit Broot.” 35  Jesus säd to dee: “Ekj sie daut Broot, waut daut eewje Läwen jeft. Wäa no mie kjemt, dän woat kjeenmol mea hungren, un wäa doa wiest, daut dee aun mie jleeft, dän woat kjeenmol mea darschten. 36  Oba soo aus ekj aul to junt säd: Jie haben mie mau rajcht jeseenen un doch jleew jie nich. 37  Aul dee, waut de Voda mie jeft, dee woaren no mie komen, un ekj woa kjeenem fuatschekjen, dee no mie kjemt. 38  Wiels ekj sie vom Himmel raufjekomen toom dän sienen Wellen doonen, waut mie jeschekjt haft, un nich mienen ieejnen Wellen. 39  Dee, waut mie jeschekjt haft, well, daut ekj kjeenem velieren saul von aul dee, waut hee mie jejäft haft, oba daut ekj dee saul aum latsten Dach vom Doot oppwakjen. 40  Dauts je mienen Voda sien Wellen, daut aul dee, waut dän Sän aunnämen un wiesen, daut see aun dän jleewen, daut eewje Läwen haben sellen, un ekj woa dänjanjen aum latsten Dach vom Doot oppwakjen.” 41  Dan fungen de Juden aun, äwa am to grunzen, wäajen hee jesajcht haud: “Ekj sie daut Broot, waut vom Himmel raufkjeem.” 42  Un dee säden dan: “Es dit nich Jesus, Jo̱sef sien Sän? Wie kjanen je sienen Voda un siene Mutta. Woo sajcht dee dan nu: ‘Ekj sie vom Himmel raufjekomen’?” 43  Jesus säd dan to dee: “Hieet opp, doa mank junt romtogrunzen. 44  Kjeen Mensch kaun no mie komen, wan de Voda, dee mie jeschekjt haft, dän nich trakjt, un ekj woa dän aum latsten Dach vom Doot oppwakjen. 45  En de Profeeten-Bieekja es jeschräwen: ‘Dee woaren aula von Jehowa* belieet sennen.’ Un jieda eena, waut no dän Voda jehorcht haft un von dän jelieet haft, dee kjemt no mie. 46  Dauts nich, daut irjentwäa dän Voda jeseenen haft, buta dee, waut von Gott kjemt; dee haft dän Voda jeseenen. 47  Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Wäaemma doa Gloowen haft, haft eewjet Läwen. 48  Ekj sie daut Broot, waut Läwen jeft. 49  June Väavodasch eeten daut Mauna enne Wiltnis un doch sent dee jestorwen. 50  Oba wäa von dit Broot at, waut vom Himmel raufkjemt, dee woat nich stoawen. 51  Ekj sie daut Broot, waut Läwen jeft un waut vom Himmel raufkjeem. Wäa von dit Broot at, dee woat fa emma läwen. Un ekj saj junt: Daut Broot, waut ekj fa de Menschen* jäw, daut dee läwen kjennen, es mien Kjarpa.” 52  Dan fungen de Juden aun, sikj unjarenaunda to strieden, un säden: “Woo kaun dis Mensch ons sien Fleesch to äten jäwen?” 53  Dan säd Jesus to dee: “Ekj saj junt daut krakjt soo, aus et es: Wan jie nich dän Menschensän sien Fleesch äten un sien Bloot drinkjen, dan hab jie nich daut Läwen en junt. 54  Wäa von mien Fleesch at un mien Bloot drinkjt, haft daut eewje Läwen, un dän woa ekj aum latsten Dach vom Doot oppwakjen. 55  Wiels mien Fleesch es daut woare Äten un mien Bloot es daut woare Drinkjtich. 56  Wäa mien Fleesch at un mien Bloot drinkjt, dee blift veeent met mie un ekj bliew veeent met dän. 57  De läwendja Voda haft mie jeschekjt un ekj läw wäajen dän. Krakjt soo uk, wäa von mie at, dee woat wäajen mie läwen. 58  Dits daut Broot, waut doa vom Himmel raufkjeem. Dauts nich soo aus daut Broot, waut june Väavodasch don eeten un doch storwen. Wäa von dit Broot at, woat fa emma läwen.” 59  Jesus säd aul dit, aus hee en eent von de Juden äare Vesaumlungshiesa* en Kape̱rnaum lieren deed. 60  Aus see dit hieeden, säden een deel von siene Jinja: “Woo hieet sikj daut mol, waut dee sajcht! Wäa kaun no soont aus daut horchen?” 61  Oba Jesus wist, äwa waut siene Jinja grunzten, un doawäajen fruach hee dee: “Brinjt junt daut tofaul, waut ekj säd? 62  Waut wudd dan sennen, wan jie dän Menschensän wudden seenen noppfoaren, doahan, wua hee ea wia? 63  De Jeist es dee, waut Läwen jeft. Daut Fleesch daucht verheipts nuscht. Daut, waut ekj junt jesajcht hab, kjemt vom heiljen Jeist un daut jeft Läwen. 64  Oba wesse von junt jleewen nich.” Jesus wist je von fuaz aun, woone nich jleewden un wäa am veroden wudd. 65  Dan säd hee noch: “Dits, wuarom ekj to junt jesajcht hab: Kjeena kaun no mie komen, buta de Voda lat daut too, daut dee kjemt.” 66  Wäajen dit jinjen een deel Jinja trigj no daut, waut see hinjaloten hauden, un jinjen nich mea met Jesus met. 67  Dan säd Jesus to de 12: “Jie woaren doch nich uk veloten ooda jo?” 68  Si̱mon Petrus säd to Jesus: “Har, no wäm wudd wie sellen gonen? Waut du sajchst, fieet to eewjet Läwen. 69  Wie jleewen aun die un wie weeten, daut du Gott sien Heilja best.” 70  Jesus säd to dee: “Ekj hab junt 12 jewält, nich soo? Un doch es eena von junt soo aus de Beesa Fient*.” 71  Hee meend doamet Ju̱das, Si̱mon Iska̱riot sienen Sän. Wiels dit wia dee, waut am veroden wudd, wan daut uk eena von de 12 wia.

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Dena̱rius”.
Ojjefäa 3 ooda 4 Miel. Wuatlich: “ojjefäa 25 bat 30 Stadiums.” Een Stadium es soo väl aus 185 Meeta (606.95 Schoo).
Wuatlich: “jeroodelt hauden”.
Ooda: “Liera”.
Wuatlich: “sien Stampel jejäft”.
Wuatlich: “Welt”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Wuatlich: “Welt”.
Ooda woomäajlich: “en een grootet Toopkomen”. Wuatlich: “en eene Sinagog”.
Daut griechische Wuat fa “Beesa Fient” jeit doarom, wäm eenen schlajchten Nomen to moaken.