Jeschräwen von Johanes 17:1-26

  • Jesus sien latstet Jebäd met siene Apostel toop (1-26)

    • Eewjet Läwen kjemt derch Gott kjanen lieren (3)

    • Christen sent nich Poat von de Welt (14-16)

    • “Dien Wuat es de Woarheit” (17)

    • “Ekj hab dienen Nomen bekauntjemoakt” (26)

17  Aus Jesus ieescht aul daut jesajcht haud, kjikjt hee nom Himmel un säd: “Voda, de Stund es jekomen, veharlich dienen Sän, soo daut dien Sän die veharlicht.  Un du hast je dän Sän de Macht jejäft äwa aule Menschen*, soo daut hee deejanje kaun eewjet Läwen jäwen, dee du am jejäft hast.  Wäa doa well eewjet Läwen kjrieen, dee mott die, dän eensich woaren Gott, kjanen lieren* un uk Jesus Christus, dän du jeschekjt hast.  Ekj hab die opp de Ieed veharlicht doaderch, daut ekj daut Woakj derchjefieet hab, waut du mie oppjeefst.  Doawäajen, Voda, veharlich mie nu aun diene Sied met dee Harlichkjeit, waut ekj ea bie die haud, ea daut de Welt jeef.  Ekj hab de Menschen, dee du mie ut dise Welt jejäft hast, met dienen Nomen bekauntjemoakt. Daut wieren diene un du jeefst mie dee, un dee haben sikj aun dien Wuat jehoolen*.  Nu weeten dee daut, daut aules, waut du mie jejäft hast, von die kjemt.  Wiels ekj hab dee daut jesajcht, waut du mie jesajcht hast. Dee haben daut aunjenomen un weeten daut nu werkjlich, daut ekj en dienen Nomen jekomen sie*, un dee jleewen daut, daut du mie jeschekjt hast.  Ekj froag fa dee; ekj froag nich fa de Welt, oba fa dee, waut du mie jejäft hast, wiels daut sent diene. 10  Un aules, waut mient es, es dient un waut dient es, es mient, un ekj sie mank dee veharlicht worden. 11  Ekj sie nich lenja enne Welt, oba dee sent enne Welt, un ekj kom no die. Heilja Voda, pauss no dee opp, wäajen dienen ieejnen Nomen sient haulwen, dän du mie jejäft hast, soo daut dee kjennen eent* sennen, krakjt soo aus wie eent* sent. 12  Aus ekj noch bie dee wia, hab ekj no dee oppjepaust, om dien ieejnen Nomen sient haulwen, dän du mie jejäft hast. Ekj hab dee beschizt un kjeena von dee es venicht worden. Om daut sikj de Schreft erfellen kunn, es bloos eena veloaren jegonen; dauts dee, waut venicht woat. 13  Oba nu kom ekj no die, un ekj saj die aul dit, nu daut ekj noch enne Welt sie, soo daut dee miene Freid fa voll späaren kjennen. 14  Ekj hab dee dien Wuat jejäft, oba de Welt es äwa dee spietich jewast, wiels dee sent nich Poat von de Welt, krakjt soo aus ekj uk nich Poat von de Welt sie. 15  Ekj froag nich doano, daut du dee saust ut de Welt rutnämen, oba daut du no dee oppaussen saust wäajen dän Beesen. 16  Dee sent nich Poat von de Welt, krakjt soo aus ekj nich Poat von de Welt sie. 17  Heilich dee* derch de Woarheit; dien Wuat es de Woarheit. 18  Krakjt soo aus du mie enne Welt nennjeschekjt hast, soo hab ekj dee enne Welt nennjeschekjt. 19  Ekj heilich mie wäajen dee, soo daut dee uk kjennen jeheilicht woaren derch de Woarheit. 20  Ekj froag nich bloos fa dise, oba uk fa deejanje, waut doa aun mie jleewen, wäajen dee dise hieren räden, 21  soo daut dee aula eent sent. Krakjt soo aus du, Voda, met mie veeent best un ekj met die veeent sie, soo sellen dee uk met ons veeent sennen, soo daut de Welt daut jleeft, daut du mie jeschekjt hast. 22  Ekj hab dee de Harlichkjeit jejäft, dee du mie jejäft hast, soo daut dee eent sent, krakjt soo aus wie eent sent. 23  Ekj sie veeent met dee un du best veeent met mie, soo daut dee gaunz un goa eent sent*. Opp dee Wajch woat de Welt weeten, daut du mie jeschekjt hast un daut du dee leefst, krakjt soo aus du mie leefst. 24  Voda, ekj well, daut dee, waut du mie jejäft hast, bie mie sent, doa, wua ekj sie, soo daut dee de Harlichkjeit seenen, waut du mie jejäft hast. Wiels du hast mie aul ea jeleeft, ea daut met de Welt aunfunk*. 25  Jerajchta Voda, dauts kloa, de Welt haft die nich kjanen jelieet, oba ekj kjan die, un dise weeten, daut du mie jeschekjt hast. 26  Ekj hab dienen Nomen bekauntjemoakt un ekj woa dän wieda bekauntmoaken, soo daut dee Leew, met dee du mie jeleeft hast, en dee es un daut ekj met dee veeent sie.”

Footnooten

Wuatlich: “aulet Fleesch”.
Ooda: mea Erkjantnis kjrieen von die.
Ooda: “sent dien Wuat jehuarsom jewast”.
Ooda: “aus dien Veträda jekomen sie”.
Ooda: “en Eenichkjeit”.
Ooda: “en Eenichkjeit”.
Ooda: “Sat dee oppoat”; “Moak dee heilich”.
Ooda: “volstendich veeent sent”.
Daut schient soo, daut et hia doavon rät, aus A̱dam un E̱va äare Kjinja jebuaren worden.