ទុក្ខវេទនា តើជាការដាក់ទោសពីព្រះឬ?
លូសៀពិបាកប្រើជើងឆ្វេងរបស់នាង។ កាលនាងនៅតូច នាងបានឆ្លងមេរោគដែលបង្ខូចប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទរបស់រូបកាយ។ ពេលនាងអាយុ១៦ឆ្នាំ ស្ត្រីម្នាក់ដែលលូសៀបានធ្វើការឲ្យ ប្រាប់នាងថា៖ «ព្រះដាក់ទោសឯងឲ្យពិការដោយសារឯងមិនស្ដាប់បង្គាប់ និងកាចដាក់ម្ដាយឯង»។ ច្រើនឆ្នាំក្រោយមក លូសៀនៅតែចាំអារម្មណ៍ខ្ទេចខ្ទាំរបស់នាងនៅពេលនោះ។
ពេលដាម៉ារីសបានដឹងថា នាងមានជំងឺមហារីកខួរក្បាល ឪពុកនាងបានសួរនាងថា៖ «តើឯងបានធ្វើអ្វីខ្លះបានជារឿងនេះកើតឡើងមកលើឯង? ឯងច្បាស់ជាបានធ្វើអ្វីដ៏អាក្រក់ហើយ បានជាព្រះដាក់ទោសឯង»។ ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ធ្វើឲ្យដាម៉ារីសឈឺចិត្តខ្លាំងណាស់។
អស់រាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ មនុស្សជឿថាជំងឺគឺជាការដាក់ទោសពីព្រះ។ សៀវភៅមួយរៀបរាប់ថា មនុស្សជាច្រើនដែលរស់នៅសម័យរបស់គ្រិស្តជឿថា «ជំងឺគឺបណ្ដាលមកពីពួកគេផ្ទាល់ប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង ឬមកពីសាច់ញាតិរបស់ពួកគេប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង ហើយថាគឺជាការដាក់ទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងនោះ»។ (Manners and Customs of Bible Lands) ម្យ៉ាងទៀត សៀវភៅមួយសរសេរថា នៅជាច្រើនសតវត្សរ៍ក្រោយគ្រិស្ត «មនុស្សខ្លះជឿថាព្រះធ្វើឲ្យមានទុក្ខវេទនាដើម្បីដាក់ទោសពួកគេចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេ»។ (Medieval Medicine and the Plague) ដូច្នេះ ពេលមនុស្សរាប់លាននាក់បានស្លាប់នៅទូទាំងទ្វីបអឺរ៉ុបដែលមកពីជំងឺនៅសតវត្សរ៍ទី១៤ តើជំងឺនោះជាការដាក់ទោសពីព្រះទៅលើមនុស្សអាក្រក់ឬ? ឬតើគ្រាន់តែបណ្ដាលមកពីការឆ្លងបាក់តេរី ដូចអ្នកស្រាវជ្រាវខាងវេជ្ជសាស្ត្របានបញ្ជាក់? មនុស្សខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើព្រះពិតជាបានប្រើជំងឺដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សរងទុក្ខដោយសារអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេឬ? *
សូមពិចារណា: បើជំងឺ និងទុក្ខវេទនាគឺជាការដាក់ទោសពីព្រះ នោះច្បាស់ជាមិនបញ្ជាក់អំពីភាពយុត្តិធម៌និងភាពសុចរិតរបស់ព្រះទេ មែនទេ? ម្យ៉ាងទៀត បើនេះជាការដាក់ទោសពីព្រះមែន ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺជាសះស្បើយ? (ម៉ាថាយ ៤:២៣, ២៤) លោកយេស៊ូតែងតែប្រព្រឹត្តតាមព្រះ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំតែងតែធ្វើអ្វីដែលលោកពេញចិត្ត» ហើយ«ខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីដែលបិតានៅស្ថានសួគ៌បានបង្គាប់ខ្ញុំឲ្យធ្វើ»។—យ៉ូហាន ៨:២៩; ១៤:៣១
គម្ពីរប្រាប់យ៉ាងច្បាស់។ ព្រះយេហូវ៉ា«មិនដែលប្រព្រឹត្តដោយអយុត្តិធម៌ឡើយ»។ (ការបំភ្លឺច្បាប់ ៣២:៤) ជាឧទាហរណ៍ ព្រះមិនដែលធ្វើឲ្យយន្តហោះធ្លាក់ ដែលនាំឲ្យមនុស្សគ្មានកំហុសរាប់រយនាក់ស្លាប់ ដោយសារលោកចង់ដាក់ទោសមនុស្សម្នាក់ឡើយ! ស្ដីអំពីភាពសុចរិតរបស់ព្រះ អាប្រាហាំដែលជាអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោក បាននិយាយថាព្រះមិនដែល«បំផ្លាញមនុស្សសុចរិតជាមួយនឹងមនុស្សទុច្ចរិតទេ»។ គាត់បាននិយាយបន្តទៀតថា៖ «លោកប្រាកដជាមិនធ្វើដូច្នោះឡើយ»។ (ដើមកំណើត ១៨:២៣, ២៥) គម្ពីរក៏ចែងដែរថា៖ «ព្រះមិនធ្វើអំពើទុច្ចរិតជាដាច់ខាត» ពោលគឺលោកមិន«ធ្វើខុស»ទេ។—យ៉ូប ៣៤:១០-១២
តើគម្ពីរបង្រៀនយើងអ្វីអំពីទុក្ខវេទនា?
ទុក្ខវេទនាមិនមែនមកពីព្រះកំពុងដាក់ទោស ដោយសារកំហុសណាមួយរបស់យើងទេ។ លោកយេស៊ូផ្ទាល់ក៏បានបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីចំណុចនេះ ពេលលោកនិងអ្នកកាន់តាមលោកបានឃើញបុរសម្នាក់ដែលងងឹតភ្នែកតាំងពីកំណើត។ «ពួកអ្នកកាន់តាមក៏សួរលោកថា៖ ‹រ៉ាប៊ី តើបុរសនេះងងឹតភ្នែកពីកំណើត ដោយសារគាត់បានធ្វើខុស ឬក៏ដោយសារឪពុកម្ដាយរបស់គាត់បានធ្វើខុស?›។ លោកយេស៊ូឆ្លើយថា៖ ‹បុរសនេះមិនបានធ្វើខុសទេ ហើយឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ក៏មិនបានធ្វើខុសដែរ ប៉ុន្តែគឺដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចឃើញកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ›»។—យ៉ូហាន ៩:១-៣
ដោយសារមនុស្សជាច្រើនភាន់ច្រឡំអំពីរឿងនេះ អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូច្បាស់ជាភ្ញាក់ផ្អើល ពេលលោកបានប្រាប់ពួកគេថា បុរសនេះមិនបានធ្វើខុស ហើយឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ក៏មិនបានធ្វើខុសដែរ ដែលជាហេតុនាំឲ្យគាត់ងងឹតភ្នែកតាំងពីកំណើត។ លោកយេស៊ូមិនគ្រាន់តែបានធ្វើឲ្យបុរសនោះមើលឃើញឡើងវិញទេ ប៉ុន្តែដោយធ្វើដូច្នេះលោកក៏បានបង្ហាញដែរថាជំនឿខុសដែលថាទុក្ខវេទនាគឺជាការយ៉ូហាន ៩:៦, ៧) សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកដែលរងទុក្ខដោយសារជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ អាចទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថា ព្រះមិនមែនជាអ្នកបណ្ដាលឲ្យពួកគេមានទុក្ខលំបាកទេ។
ដាក់ទោសពីព្រះ មិនមែនជាការពិតឡើយ។ (ហេតុអ្វីលោកយេស៊ូធ្វើឲ្យមនុស្សឈឺជាសះស្បើយ បើព្រះដាក់ទោសពួកគេដោយសារអំពើខុសឆ្គង?
បទគម្ពីរពង្រឹងទំនុកចិត្តយើង
-
«គ្មានអ្នកណាអាចល្បងលព្រះដោយសេចក្ដីអាក្រក់ឡើយ ហើយព្រះក៏មិនល្បងលអ្នកណាដោយសេចក្ដីអាក្រក់ដែរ»។ (យ៉ាកុប ១:១៣) លើសពីនេះទៀត «សេចក្ដីអាក្រក់»ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សរងទុក្ខអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍ រួមបញ្ចូលជំងឺ ការឈឺចាប់ និងសេចក្ដីស្លាប់ មិនយូរទៀតនឹងត្រូវបំបាត់ចោល។
-
លោកយេស៊ូគ្រិស្ត«ក៏បានធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលមានជំងឺជាសះស្បើយដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៨:១៦) ដោយធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលមកជួបលោកជាសះស្បើយ បុត្ររបស់ព្រះបង្ហាញអំពីអ្វីដែលរាជាណាចក្រព្រះនឹងសម្រេចនៅទូទាំងពិភពលោក។
-
«លោក[ព្រះ]នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកចេញពីភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត ទុក្ខព្រួយ ការស្រែកយំ និងការឈឺចាប់ក៏នឹងលែងមានទៀតដែរ។ អ្វីៗដែលធ្លាប់កើតឡើងពីមុន នោះបានកន្លងបាត់អស់ហើយ»។—ការបើកបង្ហាញ ២១:៣-៥
តើអ្នកណាជាអ្នកបណ្ដាលឲ្យមានទុក្ខវេទនា?
ហេតុអ្វីមនុស្សជួបទុក្ខវេទនានិងការឈឺចាប់ច្រើនម្ល៉េះ? មនុស្សឆ្ងល់អំពីសំណួរនេះអស់ជាច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយ។ បើព្រះមិនមែនជាអ្នកបណ្ដាលឲ្យមានទុក្ខវេទនា ដូច្នេះតើអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ? ចម្លើយចំពោះសំណួរទាំងនេះនឹងត្រូវពិចារណានៅអត្ថបទបន្ទាប់។
^ វគ្គ 4 ទោះជានៅសម័យបុរាណ ពេលខ្លះព្រះបានដាក់ទោសមនុស្សដោយសារអំពើខុសឆ្គងណាមួយក៏ដោយ តែគម្ពីរមិនបានបញ្ជាក់ថា សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងប្រើជំងឺ ឬទុក្ខវេទនាដើម្បីដាក់ទោសមនុស្សចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់ពួកគេឡើយ។