១

• ដាវីឌ​ឮ​អំពី​មរណភាព​របស់​សុល (​១​-​១៦​)

• ដាវីឌ​ទួញ​ទំនួញ​អំពី​សុល​និង​យ៉ូណាថាន (​១៧​-​២៧​)

២

• ដាវីឌ​ជា​ស្ដេច​លើ​កុលសម្ព័ន្ធ​យូដា (​១​-​៧​)

• អ៊ីសបូសែត​ជា​ស្ដេច​លើ​អ៊ីស្រាអែល (​៨​-​១១​)

• សង្គ្រាម​រវាង​អ្នក​កាន់​តាម​ដាវីឌ​និង​អ្នក​កាន់​តាម​សុល (​១២​-​៣២​)

៣

• ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ដាវីឌ​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង (​១​)

• កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​ដាវីឌ (​២​-​៥​)

• អាប់ណឺ​ចូល​ដៃ​ជា​មួយ​នឹង​ដាវីឌ (​៦​-​២១​)

• យ៉ូអាប់​សម្លាប់​អាប់ណឺ (​២២​-​៣០​)

• ដាវីឌ​យំ​កាន់​ទុក្ខ​អាប់ណឺ (​៣១​-​៣៩​)

៤

• អ៊ីសបូសែត​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​ឃាត (​១​-​៨​)

•  ដាវីឌ​បញ្ជា​ឲ្យ​សម្លាប់​ពួក​អ្នក​ដែល​លប​ធ្វើ​ឃាត (​៩​-​១២​)

៥

• ដាវីឌ​ក្លាយ​ជា​ស្ដេច​លើ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់ (​១​-​៥​)

• ចាប់​យក​បាន​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​៦​-​១៦​)

  • ស៊ីយ៉ូន​ជា​ក្រុង​ដាវីឌ (​៧​)

• ដាវីឌ​ច្បាំង​ឈ្នះ​ពួក​ភីលីស្ទីន (​១៧​-​២៥​)

៦

• យក​ហឹប​មក​ក្រុង​យេរូសាឡិម​វិញ (​១​-​២៣​)

  • អ៊ូសា​ទប់​ហឹប ហើយ​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ (​៦​-​៨​)

  • មីកាល​មើល​ងាយ​ដាវីឌ (​១៦, ២០​-​២៣​)

៧

• ដាវីឌ​មិន​បាន​សង់​វិហារ (​១​-​៧​)

• កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​ដាវីឌ​អំពី​រាជាណាចក្រ (​៨​-​១៧​)

• ដាវីឌ​អធិដ្ឋាន​ថ្លែង​អំណរ​គុណ (​១៨​-​២៩​)

៨

• ជ័យ​ជម្នះ​របស់​ដាវីឌ (​១​-​១៤​)

• របប​គ្រប់​គ្រង​របស់​ដាវីឌ (​១៥​-​១៨​)

៩

• ដាវីឌ​បង្ហាញ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​ចំពោះ​មេភីបូសែត (​១​-​១៣​)

១០

• ការ​ច្បាំង​ឈ្នះ​ពួក​អាំម៉ូន​និង​ពួក​ស៊ីរី (​១​-​១៩​)

១១

• ដាវីឌ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ផិត​ក្បត់​ជា​មួយ​នឹង​បាតសេបា (​១​-​១៣​)

• ដាវីឌ​រៀប​គម្រោង​សម្លាប់​អ៊ូរី (​១៤​-​២៥​)

• ដាវីឌ​យក​បាតសេបា​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ (​២៦, ២៧​)

១២

• ណាថាន់​កែ​តម្រង់​ដាវីឌ (​១​-​១៥​ក​)

• កូន​ប្រុស​របស់​បាតសេបា​ស្លាប់ (​១៥​ខ​-​២៣​)

• បាតសេបា​មាន​កូន​ឈ្មោះ​សាឡូម៉ូន (​២៤, ២៥​)

• ការ​ចាប់​យក​បាន​ក្រុង​រ៉ាបា​របស់​ពួក​អាំម៉ូន (​២៦​-​៣១​)

១៣

• អាំណូន​រំលោភ​ថេម៉ា (​១​-​២២​)

• អាប់សាឡំ​សម្លាប់​អាំណូន (​២៣​-​៣៣​)

• អាប់សាឡំ​រត់​គេច​ខ្លួន​ទៅ​ស្រុក​កេសឺ (​៣៤​-​៣៩​)

១៤

• យ៉ូអាប់​និង​ស្ត្រី​ក្រុង​ថេកូអា (​១​-​១៧​)

• ដាវីឌ​ចាប់​បាន​ថា​ជា​ផែន​ការ​របស់​យ៉ូអាប់ (​១៨​-​២០​)

• អាប់សាឡំ​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ត្រឡប់​មក​វិញ (​២១​-​៣៣​)

១៥

• អាប់សាឡំ​រៀប​ផែន​ការ​ក្បត់ ហើយ​បះ​បោរ (​១​-​១២​)

• ដាវីឌ​រត់​ចេញ​ពី​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​១៣​-​៣០​)

• អាហ៊ីថូផែល​សម​គំនិត​ជា​មួយ​នឹង​អាប់សាឡំ (​៣១​)

• ការ​ចាត់​ហ៊ូសាយ​ឲ្យ​ទៅ​បង្វែរ​យោបល់​អាហ៊ីថូផែល (​៣២​-​៣៧​)

១៦

• សៀបា​បង្កាច់​បង្ខូច​មេភីបូសែត (​១​-​៤​)

• ស៊ីមម៉ាយ​ជេរ​ប្រមាថ​ដាវីឌ (​៥​-​១៤​)

• អាប់សាឡំ​ទទួល​ហ៊ូសាយ​មក​នៅ​ខាង​ខ្លួន (​១៥​-​១៩​)

• យោបល់​របស់​អាហ៊ីថូផែល (​២០​-​២៣​)

១៧

• ហ៊ូសាយ​រា​រាំង​យោបល់​របស់​អាហ៊ីថូផែល (​១​-​១៤​)

• គេ​ឲ្យ​ដំណឹង​ទៅ​ដាវីឌ។ ដាវីឌ​រត់​គេច​ពី​អាប់សាឡំ (​១៥​-​២៩​)

  • បាស៊ីលឡាយ​និង​អ្នក​ឯ​ទៀត​ផ្ដល់​ជំនួយ (​២៧​-​២៩​)

១៨

• អាប់សាឡំ​ចាញ់​ហើយ​ស្លាប់ (​១​-​១៨​)

• ដាវីឌ​បាន​ដំណឹង​ថា​អាប់សាឡំ​ស្លាប់ (​១៩​-​៣៣​)

១៩

• ដាវីឌ​យំ​ស្ដាយ​អាប់សាឡំ (​១​-​៤​)

• យ៉ូអាប់​កែ​តម្រង់​ដាវីឌ (​៥​-​៨​ក​)

• ដាវីឌ​ត្រឡប់​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​វិញ (​៨​ខ​-​១៥​)

• ស៊ីមម៉ាយ​សុំ​ការ​អភ័យ​ទោស (​១៦​-​២៣​)

• មេភីបូសែត​បង្ហាញ​ថា​ខ្លួន​គ្មាន​កំហុស (​២៤​-​៣០​)

• បាស៊ីលឡាយ​បាន​ទទួល​កិត្តិយស (​៣១​-​៤០​)

• ជម្លោះ​រវាង​កុលសម្ព័ន្ធ (​៤១​-​៤៣​)

២០

• សេបា​បះ​បោរ​ប្រឆាំង។ យ៉ូអាប់​សម្លាប់​អាម៉េសា (​១​-​១៣​)

• ដេញ​តាម​ប្រហារ​សេបា ហើយ​សេបា​ត្រូវ​គេ​កាត់​ក្បាល (​១៤​-​២២​)

• របប​គ្រប់​គ្រង​របស់​ដាវីឌ (​២៣​-​២៦​)

២១

• អ្នក​ក្រុង​គីបៀន​សង​សឹក​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​សុល (​១​-​១៤​)

•  សង្គ្រាម​ជា​មួយ​នឹង​ពួក​ភីលីស្ទីន (​១៥​-​២២​)

២២

• ដាវីឌ​សរសើរ​ព្រះ​ដែល​បាន​ជួយ​សង្គ្រោះ​គាត់ (​១​-​៥១​)

  • ‹ព្រះ​យេហូវ៉ា​ជា​ថ្ម​ដា​របស់​ខ្ញុំ› (​២​)

  • ព្រះ​យេហូវ៉ា​មាន​ភក្ដី​ភាព​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មាន​ភក្ដី​ភាព (​២៦​)

២៣

• ទំនុក​ចុង​ក្រោយ​របស់​ដាវីឌ (​១​-​៧​)

• ភាព​អង់អាច​របស់​អ្នក​ចម្បាំង​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​របស់​ដាវីឌ (​៨​-​៣៩​)

២៤

• ដាវីឌ​ធ្វើ​ខុស​ដោយ​រាប់​ចំនួន​បណ្ដា​ជន (​១​-​១៤​)

• រោគ​រាត​ត្បាត​សម្លាប់​អស់​៧០.០០០​នាក់ (​១៥​-​១៧​)

• ដាវីឌ​សង់​ទី​បូជា (​១៨​-​២៥​)

  • គ្មាន​គ្រឿង​បូជា​ដែល​មិន​ចំណាយ​ប្រាក់​ទេ (​២៤​)