លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

សៀវភៅប្រវត្តិហេតុទី១

ជំពូក

សេចក្ដីសង្ខេប

    • ពី​អាដាម​រហូត​ដល់​អាប្រាហាំ (​១​-​២៧)

    • កូន​ចៅ​របស់​អាប្រាហាំ (​២៨​-​៣៧)

    • ជន​ជាតិ​អេដំ ព្រម​ទាំង​បណ្ដា​ស្ដេច​និង​មេ​កុលសម្ព័ន្ធ​របស់​ពួក​គេ (​៣៨​-​៥៤)

    • កូន​ប្រុស​១២​នាក់​របស់​អ៊ីស្រាអែល (​១, ២)

    • កូន​ចៅ​របស់​យូដា (​៣​-​៥៥)

    • កូន​ចៅ​របស់​ដាវីឌ (​១​-​៩)

    • សែស្រឡាយ​រាជ្យ​វង្ស​របស់​ដាវីឌ (​១០​-​២៤)

    • កូន​ចៅ​ឯ​ទៀត​របស់​យូដា (​១​-​២៣)

      • យ៉ាបែស​និង​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​គាត់ (​៩, ១០)

    • កូន​ចៅ​របស់​ស៊ីម្មាន (​២៤​-​៤៣)

    • កូន​ចៅ​របស់​រូបេន (​១​-​១០)

    • កូន​ចៅ​របស់​កាដ (​១១​-​១៧)

    • ពួក​ហាការេន​បាន​ត្រូវ​បង្ក្រាប (​១៨​-​២២)

    • ពាក់​កណ្ដាល​កុលសម្ព័ន្ធ​ម៉ាណាសេ (​២៣​-​២៦)

    • កូន​ចៅ​របស់​លេវី (​១​-​៣០)

    • ក្រុម​អ្នក​ចម្រៀង​នៅ​វិហារ (​៣១​-​៤៧)

    • កូន​ចៅ​របស់​អេរ៉ុន (​៤៨​-​៥៣)

    • ការ​តាំង​លំនៅ​របស់​ពួក​លេវី (​៥៤​-​៨១)

    • កូន​ចៅ​របស់​បេនយ៉ាមីន (​១​-​៤០)

      • សែស្រឡាយ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​សុល (​៣៣​-​៤០)

    • បញ្ជី​រាយ​នាម​បណ្ដា​ជន​ក្រោយ​ពី​ត្រឡប់​មក​ពី​ការ​និរទេស (​១​-​៣៤)

    • រៀប​រាប់​សែស្រឡាយ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​សុល​ម្ដង​ទៀត (​៣៥​-​៤៤)

  • ១០

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​សុល និង​កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​គាត់ (​១​-​១៤)

  • ១១

    • ដាវីឌ​បាន​ត្រូវ​តែង​តាំង​ជា​ស្ដេច​ដោយ​បណ្ដា​ជន​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់ (​១​-​៣)

    • ដាវីឌ​ដណ្ដើម​យក​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូន (​៤​-​៩)

    • ទាហាន​ដ៏​អង់អាច​របស់​ដាវីឌ (​១០​-​៤៧)

  • ១២

    • ពួក​អ្នក​គាំទ្រ​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ដាវីឌ (​១​-​៤០)

  • ១៣

    • ហឹប​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​នាំ​យក​ពី​ក្រុង​គារីអាតយារីម (​១​-​១៤)

      • អ៊ូសា​បាន​ត្រូវ​សម្លាប់ (​៩, ១០)

  • ១៤

    • រាជ្យ​របស់​ដាវីឌ​បាន​ត្រូវ​តាំង​ឡើង​យ៉ាង​មាំ (​១, ២)

    • ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ដាវីឌ (​៣​-​៧)

    • ពួក​ភីលីស្ទីន​បាន​ត្រូវ​បង្ក្រាប (​៨​-​១៧)

  • ១៥

    • ពួក​លេវី​សែង​ហឹប​របស់​ព្រះ​ទៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម (​១​-​២៩)

      • មីកាល​មើល​ងាយ​ដាវីឌ (​២៩)

  • ១៦

    • ហឹប​របស់​ព្រះ​បាន​ត្រូវ​ដាក់​នៅ​ក្នុង​ត្រសាល (​១​-​៦)

    • ចម្រៀង​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​របស់​ដាវីឌ (​៧​-​៣៦)

      • ​«​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ស្ដេច​ហើយ!​»​ (​៣១)

    • កិច្ច​បម្រើ​នៅ​មុខ​ហឹប​របស់​ព្រះ (​៣៧​-​៤៣)

  • ១៧

    • ដាវីឌ​មិន​បាន​ត្រូវ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​សង់​វិហារ (​១​-​៦)

    • កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ជា​មួយ​នឹង​ដាវីឌ​ស្ដី​អំពី​រាជាណាចក្រ (​៧​-​១៥)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​ថ្លែង​អំណរ​គុណ​របស់​ដាវីឌ (​១៦​-​២៧)

  • ១៨

    • ជ័យ​ជម្នះ​របស់​ដាវីឌ (​១​-​១៣)

    • របប​គ្រប់​គ្រង​របស់​ដាវីឌ (​១៤​-​១៧)

  • ១៩

    • ពួក​អាំម៉ូន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​អ្នក​នាំ​សារ​របស់​ដាវីឌ​មាន​សេចក្ដី​ខ្មាស (​១​-​៥)

    • ជ័យ​ជម្នះ​លើ​ពួក​អាំម៉ូន​និង​ពួក​ស៊ីរី (​៦​-​១៩)

  • ២០

    • ក្រុង​រ៉ាបា​ត្រូវ​ផ្ដួល​រំលំ (​១​-​៣)

    • ពួក​បុរស​ភីលីស្ទីន​ដែល​មាន​មាឌ​ធំ​សម្បើម បានត្រូវ​សម្លាប់ (​៤​-​៨)

  • ២១

    • ដាវីឌ​ធ្វើ​ជំរឿន​បណ្ដា​ជន​ខុស​ពី​ការ​ណែនាំ (​១​-​៦)

    • ការ​ដាក់​ទោស​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា (​៧​-​១៧)

    • ដាវីឌ​សង់​ទី​បូជា (​១៨​-​៣០)

  • ២២

    • ដាវីឌ​បាន​ត្រៀម​ទុក​សម្ភារៈ​សាង​សង់​សម្រាប់​វិហារ (​១​-​៥)

    • ដាវីឌ​ផ្ដែ​ផ្ដាំ​សាឡូម៉ូន (​៦​-​១៦)

    • ពួក​អភិបាល​បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​ជួយ​សាឡូម៉ូន (​១៧​-​១៩)

  • ២៣

    • ដាវីឌ​បាន​ចាត់​ចែង​ភារកិច្ច​ដល់​ពួក​លេវី (​១​-​៣២)

      • អេរ៉ុន​និង​កូន​ប្រុស​ៗ​របស់​គាត់ បាន​ត្រូវ​ញែក​ជា​បរិសុទ្ធ (​១៣)

  • ២៤

    • ដាវីឌ​បាន​បែង​ចែក​ពួក​សង្ឃ​ជា​២៤​ក្រុម (​១​-​១៩)

    • ភារកិច្ច​ផ្សេង​ទៀត​របស់​ពួក​លេវី (​២០​-​៣១)

  • ២៥

    • អ្នក​លេង​ភ្លេង​និង​អ្នក​ចម្រៀង​សម្រាប់​វិហារ​របស់​ព្រះ (​១​-​៣១)

  • ២៦

    • ការ​បែង​ចែក​ក្រុម​អ្នក​យាម​ទ្វារ (​១​-​១៩)

    • អ្នក​មើល​ឃ្លាំង​ទ្រព្យ​និង​មន្ត្រី​ឯ​ទៀត (​២០​-​៣២)

  • ២៧

    • ពួក​មន្ត្រី​ដែល​ធ្វើ​ការ​ឲ្យ​ស្ដេច (​១​-​៣៤)

  • ២៨

    • សេចក្ដី​ថ្លែង​ការណ៍​របស់​ដាវីឌ​ស្ដី​អំពី​ការ​សាងសង់​វិហារ (​១​-​៨)

    • ការ​ណែនាំ​ដល់​សាឡូម៉ូន។ ការ​ប្រគល់​ប្លង់ (​៩​-​២១)

  • ២៩

    • វិភាគទាន​ផ្សេង​ៗ​សម្រាប់​វិហារ (​១​-​៩)

    • សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​ដាវីឌ (​១០​-​១៩)

    • បណ្ដា​ជន​អរ​សប្បាយ។ ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់សាឡូម៉ូន (​២០​-​២៥)

    • សេចក្ដី​ស្លាប់​របស់​ដាវីឌ (​២៦​-​៣០)